TÜSİAD’ın bugünkü toplantısında, YİK Lideri Tuncay Özilhan Türk Lirası’nın döviz karşısındaki şiddetli düşüşünün telaş verici düzeyde olduğuna dikakt çekmişti. Özilhan, Merkez Bankası Başkanlığındaki ani değişimleri eleştirmişti.
TÜSİAD’ın sert iktisat eleştirisi üzerine Cumhuriyet’e açıklamada bulunan ekonomist Cihan İhtilal Zelyut, “Durum o kadar berbatlaştı ki artık TÜSİAD bile gelinen noktaya isyan ediyor” dedi.
Zelyut, “İş insanları bile toplumdaki gelir dağılımın bozukluğuna dikkat çekiyor. Burada ana sorumluluk kimin? Kaynakların bütçe ile dağıtımını kim organize ediyor? Elbette ki hükümet” sözlerini kullandı.
Zelyut’un açıklaması şöyle:
“Bu sabah TÜSİAD Genel Şura Toplantısı’nda Türkiye iktisadı ile ilgili çok kıymetli bildiriler verildi. Hükümete uygun bir lisanla sert tenkitler yapıldı. Bugün artık yükselen kur, enflasyon ve işsizlik yalnızca hane halkının sorunu değil. Durum o kadar berbatlaştı ki artık TÜSİAD bile gelinen noktaya isyan ediyor. İşverenler şunu biliyor, şayet orta gelir çökerse üretip satacakları ve kâr elde edecekleri bir atmosfer olmayacak. Toplumsal huzursuzluklar artacak ve sonuç olarak inançlı üretim ve çalışma imkanı ortadan kalkacak. Yanlış ekonomik tercihler sonucunda yükselen dolar yüzünden dışa bağlı üretim sistemi çökecek.
Bugün TÜSİAD Lideri Simone Kaslowski toplumu tehdit eden ögeler ortasında besin enflasyonunu ve işsizliği gösteriyorsa, Lira’ya inanç sağlanmadan bu krizin bitmeyeceğinin altını çiziyorsa, açıklanan ıslahatların somut gayeler taşımasını, sonuçları hakkında hesap verilmesini talep ediyorsa buna itiraz etmek mümkün gözükmüyor.
İş insanları bile toplumdaki gelir dağılımın bozukluğuna dikkat çekiyor. Burada ana sorumluluk kimin? Kaynakların bütçe ile dağıtımını kim organize ediyor? Elbetteki hükümet.
TÜSİAD Yüksek İstişare Kurulu Lideri Tuncay Özilhan’nın dediklerine baktığımızda ise mevcut durumun 1970’ler Türkiye’sine döndüğüne dair saptamaları var. Diyor ki, “Bugün ile 1970’ler ortasında önemli paralellikler var. Bundan elli sene öncesi üzere bugün de ekonomik ve toplumsal dinamikler bir dönüşümün eşiğinde olduğumuzu düşündürecek biçimde sürat kazanmış durumda.”
Geçmişte Amerika-Rusya çatışmasının artık Amerika-Çin ihtilafına döndüğünü, Türkiye’nin tekrar bölündüğünü, enflasyon, işsizlik, dış açık sıkıntıları yaşadığını belirtti. Bu tespitlerinde haksız olduğunu söyleyemeyiz. Bence konuşmanın en kritik cümleleri ise şunlardı: ‘Ortalığın toz duman olduğu, yetki ve sorumlulukların hudutlarının bulanıklaştığı durumlarda karar nasıl alınır? Nereye gittiğimiz konusunda başımızda bir yanıt yoksa plan nasıl yapılır? Kurumsal yapıların öngörüldüğü üzere çalışacağı varsayımı olmadan yarın ne olacağı nasıl bilinir? İlan edilmiş olan kurallar yarın değişebilirse, yarına ait kararlar nasıl alınır?’
Özilhan burada sistemin son Merkez Bankası Lideri değişiminde görüldüğü üzere nasıl sıkıştığını ve bunun da dönüp topluma nasıl büyük maliyetler getirdiğinin açıklamasını yapıyor.
Geçmişte sağ hükümetler ile yan yana görülen bir iş örgütünün artık gelir dağılımı, ıslahatlar, enflasyon ve işsizlik üzere anahtar mevzularda neredeyse bir muhalefet partisi üzere konuşmaya başlamasının, ülkenin nereye savrulduğunu göstermesi ismine değerli olduğunu değerlendiriyorum.
Sonuç olarak AKP’nin, Özilhan’ın ‘Semptomlarla uğraşmak yerine problemleri kökünden çözme gereği, iktisat için olduğu kadar başka alanlar için de geçerli.’ cümlesi hakkında uzun uzun düşünmesi yararlı olacaktır. Çünkü bu konuşmadan iş dünyasının hükümete duyduğu itimadı yitirdiğini anlıyoruz.”
Cumhuriyet