Somali’de yaşayan 30 yaşındaki Hafsa Ömer, daha evvel 9 gebelik geçirdi ve bu gebeliklerden 7 tanesi gebeliğin ileri haftalarında son buldu, 2’si ise doğumdan çabucak sonra ömrünü yitirdi. Ülkesinde yapılan analiz ve tetkiklerin akabinde “nedeni bilinmeyen gebelik kaybı tanısı” alan Ömer, tedavi için Türkiye’nin yolunu tuttu. Bayan Hastalıkları ve Doğum Uzmanı Op. Dr. Meriç Davet Ağır’a başvuran Ömer, burada yapılan tedavinin akabinde geçen aylarda bebeği Roman’ı kucağına aldı. Anne Ömer, “Bu kadar olumsuz ve üzücü doğumlardan sonra doğal ki bebeğimi canlı bir biçimde kucağıma alabildiğim için çok çok mutluyum” dedi.
ENDER GÖRÜLEN DURUM
Türkiye’de sağlıklı bir kız çocuğu dünyaya getiren Hafsa Ömer, “Gebelikte kaybın birçok nedeni olabiliyormuş lakin benim 9 gebeliğimde de sorunu saptayamadılar” dedi. Sorunun saptanamaması nedeniyle tedavi olamadığını anlatan Ömer, “Oradan bana nedeni bilinmeyen gebelik kaybı raporu verdiler ve onunla Türkiye’ye geldim Bu sefer oldu çok şükür” diye konuştu.
Op. Dr. Meriç Davet Ağır ise anne karnındaki bebek kayıplarına birçok şeyin neden olabileceğini anımsatarak “Ama bu hastada saptanmış bir neden yok. Yani genetik sorunlar olabilir, pıhtılaşma sorunu olabilir. Lakin bu kadar kaybın üst üste birebir şahsa denk gelmesi çok ender görülebilen bir durumdur” açıklamasını yaptı.
BİRÇOK NEDENİ OLABİLİR
Dr. Ağır, özetle şunları söyledi:
“Mesela tansiyon yüksekliğinden de bebek vefatı olabilir lakin takip ettiğim haftaya kadar tansiyonla ilgili bir zahmeti da olmadı. Elimizde net bir neden yok, esasen bana geldiğinde gebeydi. Somali’den elinde yalnızca bir kâğıtla geldi. Süreçle ilgili en zorlandığımız kısım buydu. Bu hasta birinci geldiğinde nitekim ruhsal olarak berbattı. Annenin bana sorduğu birinci soru ‘Kaç haftada doğarsa yaşar?’ sorusu oldu. Yani bebek hayat sonunu geçer geçmez ‘al çocuğu içerden ölemesin’ demek istedi. İster istemez anne karnında bu kadar bebek kaybettiğinden her gün bebeğim ölecek kaygısıyla yaşıyordu. Hastayı haftada iki kez görüyordum. Çocuğun iyi olduğunu görünce hem kendi psikolojim iyi oluyordu hem de anneyi rahatlatmaya çalışıyordum. Bazen iki, bazen üç daima buradalardı aslında. Hastayı çok sık gördüm. Sık takip ederek hem kendi psikolojimi korudum hem anneyi daha motive ettim. ”
Cumhuriyet
