Develi’de yaşayan 2 çocuk babası Numan Usta, 14 yaşında çalışmak için İstanbul’a gitti. Bir ayakkabı tamircisinin yanında işe başlayan Usta, 6 yıl çırak olarak çalıştı. Sonrasında askere giden Usta, teskeresini aldıktan sonra ayakkabıcılık mesleğini yapmak için memleketine döndü.1984 yılında kendi iş yerini açan Usta, yıllardır burada ayakkabı tamirciliği yapıyor. Unutulmaya yüz tutmuş mesleğini devam ettirmeye çalışan Usta, ailesinin geçimini sürdürüyor.
‘BİR TEK BEN VARIM’
“Meslek öğrenmek için gelen, giden yok” diyen Usta, şunları söyledi:
“Bugün Develi girişinden bitişine kadar 3 kilometre yol var. Yol üzerinde bir tek ayakkabı tamircisi olarak ben varım. Rastgele bir vatandaşın ayakkabısına çivi çakılacak yahut tamir edilecek bir durum olsa bunu yapacak kimse yok. Bir mesleğin, bir sanatın ölmesi o mesleği yapan kişiyi üzmez mi? Tabi ki üzüyor. Ayakkabıcılık mesleği makineleştikten sonra eski ustalık kalmadı. 60 bin nüfuslu bir ilçedeyiz. Burada azınlıkta olduğumuz için talep oluyor. Bir mesken geçindirecek kadar karımız oluyor. Gelen müşterilerimiz bizim bu meslekteki son temsilcilerimizden olduğunu öğrenince, ‘keşke ustam yanında birileri daha yetişseydi, sizlerden sonra biz ne yapacağız’ diyorlar. Fakat yapacak bir şey yok”
Cumhuriyet
