Türkiye, pandemiyle birlikte ağır bir yoksulluk tablosuyla karşı karşıya. En korunmasız bu bölümün içinde bebeğine mama yediremediği için hazır çorba içiren de var; akrabasının bahçesine kurduğu barakada yaşamak zorunda kalan da…
Derin Yoksulluk Ağı bilgileri, pandemi öncesinde en azından komşudan bir tas çorba alınırken artık komşuda da olmadığını; bakkaldan gramla alınan şeylerin dahi alınamadığını; çöpten besin toplayanların sayısında değerli bir artış olduğunu; marketlerden atılan besinlere bile erişemeyecek hale geldiklerini, zira oraya giden insanların sayısının çoğaldığını ortaya koyuyor.
Dünya Bankası datalarına nazaran de pandemi, Türkiye’de fakir nüfusu 1.2 milyon kişi artıracak. TÜİK datalarına nazaran ise, daima yoksulluk oranı 2018’de 12.7 idi. Bu oranın 2021’de yüzde 15’i aşması bekleniyor.
Altınbaş Üniversitesi Öğretim üyesi Prof. Dr. Hayri Kozanoğlu’nun, fakir vatandaşlar için bir önerisi var: Kozanoğlu, ülkedeki 6 milyon 350 bin aileye 6 ayda bin TL ödenmesinin toplam maliyetinin 38.1 milyar TL olduğunu; 1 milyon liranın üzerinde mevduatı olanların hesaplarından kesilecek yüzde 1.5 servet vergisi ile 38.1 milyar TL’nin karşılanacağını söylüyor. Kozanoğlu, “Kaydı bulunan bu ailelere yılbaşı öncesi ödeme yapılabilir” dedi.
‘ŞARTSIZ GELİR SAĞLAYIN’
Derin Yoksulluk Ağı’ndan Hacer Foggo ise en fakir mahallelerdeki ailelerin taleplerinin şunlar olduğunu söylüyor: “Temel besin gereksinimlerine ulaşmak, işini kaybedenler için toplumsal takviye, fatura ödemelerinde indirime gidilmesi.” Foggo, “Bu ailelere bir an evvel ulaşılmalı ve nizamlı besin takviyesi ulaştırılmalı. Ayrıyeten bu besin ve hijyenik paketler konuttaki her bireyin (yaşlı, engelli, bayan ve bebek) muhtaçlığı göz önüne alınarak hazırlanmalı” diyor.
Foggo’dan aldığımız bilgilere nazaran, bu beşerler 100 TL’lik bir yardım kartı için bile aylarca bekletiliyor. Yetmiyormuş üzere bir de çok yoksulluk yaşayan bir sürü aile, pandemiye karşın hem kamu hem belediyelerin yardım listelerinden çıkarıldı. En fazla gelen şikâyetlerden biri, kamu kurumları, kaymakamlık, büyükşehir ve ilçe belediyelerdeki toplumsal takviye sınırlarını arayanlara şeffaf cevap verilmemesi.
Cumhuriyet
