Erdoğan açıklamasında, Toplumsal medya ve plaza lisanı nedeniyle lisanın bozulduğunu ve gençlerin dedelerinin mezarlarını okuyamadığını söyledi.
Erdoğan’ın açıklamalarından öne çıkanlar şöyle:
“Gerek 2020 ve gerekse 2021 Ocak ayı içerisinde akademiden ve sanat topluluğumuzdan birçok yıldız kaydı. Dün toplumsal bilimler alanında en uzman isimlerden sosyolog Işık Vergin hocamızı darül bekaya uğurladık. Bu periyotta Türk sinemasına, tiyatrosuna, müziğine, kültür ve sanat hayatına katkı yapmış pekçok kıymetimiz vefat etti. Allah’tan rahmet diliyor, sevenlerine başsağlığı diliyorum.
Altının değerini sarraf bilir derler. Medeniyetimizin görkemini, ecdadımızın ufkunu yansıtan bu yapıtların bedelleri uzun yıllar bilinemedi. Kültürümüze ve kültür mirasımıza hakkıyla sahip çıkma noktasında önemli düşünceler yaşadık. Bir devir kültür dünyamızı esir alan kısır ve bağnaz bakış açısı, kültür kıymetlerimize sırtını döndü.
Lisan olmadan insan, aile, toplum, millet, kültür ve medeniyet de olmaz. Çinli mütefekkir Konfiçyüs’e atfedilen şu kıssanın dil-kültür-beka münasebetini göstermesi bakımından son derece değerli olduğunu düşünüyorum. Konfüçyus’a sorarlar, bir memleketi yönetim etmeye çağrılsaydınız, yapacağınız birinci iş ne olur. Büyük filozof, “İşe lisan ile başlar evvel lisanı düzeltirdim. Lisan düzgün olmazsa, sözler kanıyı düzgün anlatamaz. Niyetler iyi anlatamazsa yapılması gereken görevler yapılamaz. Gereken yapılmazsa ahlak ve kültür bozulur. Ahlak ve kültür bozulursa adalet yolunu şaşırır. Adalet yanlış yola saparsa halk güçsüz duruma düşer.” İşte bunun için hiçbir şey lisan kadar kıymetli değildir.
Lisanına sahip çıkmayan, zenginleştirmeyen milletler kökleri kuruyan ağaçlar üzere esen rüzgarlarda yıkılmaya mahkumdur. Peyami Safa merhum ‘Dilini kaybeden millet her şeyini kaybetmiştir’ diyor.
“BİZİM LİSAN NEREDE?”
Caddelerde dolaştığınız vakit, dükkanlara, marketlere baktığınızda bizim lisan nerede? Apayrı şeyler var tabelalarda. Bunu kaybettiğimiz anda biz kendimizi kaybetmiş oluruz. Nihat Sami Banarlı, Türkçenin Sırları isimli yapıtında çok nefis bir tespit yapıyor. Ketebe yektübü Arab’ındır, kitap katip benimdir. Bu kadar kolay. Biz artık buna muhtaçız. Ulusal kimliğimizin, hafızamızın nişanesi olan Türkçeye hak ettiği ihtimamı göstermiyoruz.
“GENÇLER DEDELERİNİN MEZAR TAŞINI ANLAMAZ DURUMDADIRLAR”
Gençler bir asır evvel vefat eden dedelerinin mezar taşını dahi okuyup, anlamaz durumdadırlar. Birçok insan bırakın Yahya Kemal’i, Ömer Seyfettin, Fuat Köprülü, Necip Fazıl’ı, Peyami Safa’yı, Tanpınar’ı dahi kelamlık yardımı olmadan anlayamıyor. Toplumsal medya lisanı ve plaza lisanı ile bu tablo daha da kötüleşmektedir. Forward etmek, set etmek, aksiyon almak üzere ne İngilizceye ne de Türkçeye uyan bir lisan ortaya çıkmıştır. Ne olduğu harf yığınları toplumsal medyayı istila etmiştir. Lisanda müstevlilerin adeta mahkumu durumundayız. Öbür lisanlardan söz almak bir kusur değil tersine bir zenginliktir. Türkçenin mayasını bozmadığı surece bunda bir beis de yoktur.
Asıl Türkçemizde olmayan vakit ve cümle yapıları ile lisanımızın özü tahrip ediliyor. Bu tuhaf lisanın toplumun aşikâr kesitleri ortasında bir saygınlık göstergesine dönüşmesi sıkıntının bir diğer boyutu. Merhum Cemil Meriç’ten ilhamla söyleyecek olursak, bugün lisanımız perişan, mefhumlar kaypak, sözler ise köksüzdür.
Bizim bir kültür davamız varsa işte öncelikle Türkçeden başlamımız gerekiyor. Lisanımıza sahip çıktığımız ölçüde kimliğimize, tarihimize sahip çıkılacağına inanıyorum. Öncelikle kendi lisanımızı geliştirmemiz gerekiyor. Bu bakımdan geleceğimize yapacağımız en büyük yatırımlardan biri bizden evvelkilerin kusurlarını tekrarlamadan yabancı lisanların istilası karşısında Türkçemizi korumak, geliştirmek ve zenginleştirmek olacaktır.
Cumhuriyet
