Aydın’ın Söke ilçesinde 65 yıla ulaşan ömürlerinin 40 yılını birlikte geçiren Ayşe ve Mehmet Özbaşı çifti, ilerleyen yaşlarına karşın kayıkla açıldıkları Bafa Gölü’nde balık avlamayı sürdürüyor.
Aydın-Muğla sonları ortasında kalan Bafa Gölü’nün eşsiz görünümü eşliğinde ava çıkan balıkçılar ortasında, 64 yaşındaki Ayşe Özbaşı ve eşi 65 yaşındaki Mehmet Özbaşı da bulunuyor. Çalışkanlıkları ve birbirlerine olan sevgilerini ortaya koyan halleriyle dikkati çeken çift, 40 yıldır birlikte kürek çekiyor.
Gölün çabucak yakınındaki mütevazi meskenlerinde yaşayan iki çocuk sahibi çift, günün birinci ışıklarıyla yola koyuluyor. Sıkıntı olmasına karşın kayığın kürekleri Ayşe Özbaşı’na emanet. Mehmet Özbaşı ise ağları göle atarak balıkları çıkarıyor. Özbaşı çifti, çoklukla kefal, yılan balığı ve levrek üzere balıkları avlayarak geçimlerini sağlıyor.
Öğlene kadar balık avlayan Ayşe Özbaşı, günün kalan vaktini ise mesken işlerine ayırıyor, eşinin misyonu ise avladıkları balıkları satmakla devam ediyor. Özbaşı çifti, havanın müsait olduğu her gün neredeyse gölde balık avlıyor. Yaklaşık 40 yıldır geçimlerini gölden sağlayan çift, sıhhatleri elverdiği surece birlikte kürek çekmeyi hedefliyor.
Mehmet Özbaşı, AA muhabirine, vatani vazifesinin akabinde evlenip bir kayık alarak balıkçılığa başladığını söyledi.
Eşiyle birlikte çalışmanın kendisini keyifli ettiğini aktaran Özbaşı, “Aslında işimiz çok sıkıntı değil lakin rüzgarlı havalardan biraz etkileniyoruz. Kayığın içine su kaçınca berbat oluyor, o vakit açılmıyoruz.” dedi.
Keyifli bir hayat sürdürdüklerini belirten Özbaşı, “Eşimi çok seviyorum, iki oğlumuzu evlendirdik, ikimiz kaldık. Mevt problemi belirli olmaz fakat ‘ben senden evvel gideyim’ diyorum. O ölürse ben asla meskenin içinde duramam.” diye konuştu.
Eşiyle kaçarak evlendiğini anlatan Ayşe Özbaşı ise 40 yıldır memnun bir hayat sürdüklerini lisana getirdi.
Huzurlu bir evlilik süreçlerinin olduğuna dikkati çeken Özbaşı, şöyle devam etti:
“Onu çok seviyorum. Sevmezsen geçim olmaz ki… Varlık ve yokluk tasası oluyor ancak bizim evliliğimiz iyi geçti. Balıkçılık yaparak iki oğlumuzu da evlendirdik. Elimizin emeğiyle yaptık. Birinci çocuğumuzu evlendirdiğimizde birkaç hayvanımız vardı onları sattık. Elde hiçbir şey kalmadı. Küçük oğlanı evlendireceğimiz vakit elde avuçta hiçbir şey yoktu. Günde 5 kilo balıkla borç ödedik. Sevgiyle saygıyı getirdikten sonra her şey olur sarfiyat. Benim sonlu olduğum vakit o sonlanmayacak. Bu evlilik bu türlü yürür. Fakat artık maalesef evlilik çocuk oyuncağı oldu. Kaç yıldır evliyiz… İlla ki tartışmalar oldu lakin yolumuza devam ettik. Bir yere gittiğimizde birbirimizi özleriz. Her yere birlikte masraf birlikte çalışırız. Yalnız kalmıyoruz. O benim sağ kolum ben onun sol koluyum. Tıpkı sandalda ve konutta de biriz. İşte de biriz. Ölene kadar da inşallah bu formda memnun gideriz.”
Cumhuriyet
