Yol uzunluğu pankartlarla yürüyen kümeye otomobillerinin içinden birtakım vatandaşlar da korna çalarak takviye oldu.
Topluluk ismine gazetemiz muharriri, aktivist Zülal Kalkandelen’in okuduğu basın açıklamasında, “Yetkililere ve kamuoyuna at yarışlarının arkasındaki sistematik gerçeği görmeleri için davet yapıyoruz” denilerek şu görüşlere yer verildi:
AT YARIŞI, SİSTEMATİK HAYVAN SÖMÜRÜSÜDÜR!
Birilerine nazaran fevkalade bir heyecan. Başkalarına nazaran yalnızca bir hobi. Kimilerine nazaran bir gelenek. Birçoklarına nazaran spor. Kimisine nazaran kumar, kimisine nazaran bahis. Jokeylere nazaran meslek. Kimi zenginlere nazaran tutku. At sahiplerine nazaran gelir. Devlete nazaran çıkar kapısı. Gerçekte ise hayvan sömürüsü…
Yıllık cirosu milyarlarca lirayı bulan bir dal at yarışı. Devletin bu işten kasasına ayda yüz milyonları koyduğu, vergi kazandıran, yaklaşık 84 bin kişinin direkt gelir sağladığı bir kesim. 300 bin kişilik bir topluluğa sahip, cirosu nedeniyle “bacasız endüstri” (!) denilen bir sektör!
Sponsor gelirleri, yayın gelirleri ve yasadışı bahisler de düşünülürse, rant çok daha büyük… Bu devasa kesimi koşturularak, sakatlanarak, ölerek sırtlayanlar ise atlar!
Haralarda, damızlık olarak kullanılan aygır ve kısrakların büyük paralar karşılığında çiftleştirilmesiyle özel olarak üretilen atlar!
Kısa bir müddet sonra annesinden ayrılıp yarış için yetiştirilmek üzere hipodroma getirilen atlar!
Köhnemiş ahırlarda yıllarca köle üzere tutulan atlar!
Kendi tabiatında sürü halinde yaşaması gerekirken esir edilen hassas atlar!
Biraz huzursuzlandığında, yarışmak istemediğinde, bacaklarına ve vücutlarına dirgen, kayış ya da kamçı ile vurulan, dövülen, küfredilen atlar!
Yarış pistlerinde sakatlanınca bir iğne ile katledilen ve “uyutuldu” denilerek yaşama hakkı yok sayılan atlar!
Mezbahalara satılan, vücutları kaçak “et” olarak piyasaya sürülen atlar!
“YOK SAYILAN ATLARIN SESİ OLMAK İÇİN BURADAYIZ”
Her şeyin sürat ve para ile anlatıldığı at yarışları, atlar dışında herkesin, er ya da geç, az ya da çok kazandığı bir sanayidir. Şampiyon olmak, dereceye girmek, kupa kazanmak, bunları hayatı ile ödeyen atların umurunda değildir. Bıraksanız kendi doğal ortamlarında koşarlar, sürü halinde yaşarlar, çimlerde gezinip otlarlar, hemcinsleri ile istedikleri vakit çiftleşip taylarını büyütürler. At yarışı ise tam bir sömürü nizamıdır. Bu zulümden para kazananlar, utanmadan ismine “dört ayaklı darphane” derler!
Biz, bugün burada, at yarışlarını hayvanlara yaşatılan zulüm ve sömürü nedeniyle protesto ediyoruz. Yarış pistlerinde can veren ve ömür hakları yok sayılan atların sesi olmak için buradayız. Yetkililere ve kamuoyuna at yarışlarının gerisindeki sistematik gerçeği görmeleri için davet yapıyoruz.
Atlar, pistlere değil, tabiata aittir!
Bağımsız Hayvan Hakları Topluluğu
Cumhuriyet
