Türkiye’de bugünün de yarın da en yakıcı sorunu istihdam açığı…
Yani işsizlik…
Her dört şahıstan biri işsiz.
Kentsel olarak ele aldığımızda İzmir’in durumu hiç iç açıcı değil.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) İzmir Bölge Müdürlüğü datalarına nazaran İzmir’de işsizlik oranı yüzde 17,1 düzeyinde gerçekleşti.
Tarım dışı işsizlik oranı ise yüzde 18,1 oldu.
İzmir’de istihdam edilenlerin sayısı 2020 yılında, geçen yıla nazaran 129 bin kişi azalarak 1 milyon 491 bin kişi, istihdam oranı ise 4,3 puan azalarak yüzde 42,9 oldu.
İşgücü 2020 yılında bir evvelki yıla nazaran 130 bin kişi azalarak 1 milyon 797 bin kişi olurken, işgücüne katılma oranı 4,4 puan azalarak yüzde 51,7 olarak gerçekleşti.
Bunlar TÜİK dataları.
Kayıt dışı istihdamda yaşanan işsizlik bilgilere dahil değil elbette.
İktisatta yatırım ve üretimdeki yavaşlamanın olumsuz tesirleri giderek sarsıcı halde ortaya çıkıyor.
Artık kronikleşen bir işsizlik sorunu olduğu aşikar.
Kayıtlı çalışanların yarısı hem aç hem fakir.
Ne kadar acı değil mi?
Bir toplumun başına gelebilecek en büyük felaketlerden biridir işsizlik.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası 49. hususunda “Çalışma herkesin hakkı ve ödevidir” demekte ve “Devlet, çalışanların hayat düzeyini yükseltmek, çalışma hayatını geliştirmek için çalışanları ve işsizleri korumak, çalışmayı desteklemek, işsizliği önlemeye elverişli ekonomik bir ortam yaratmak ve çalışma barışını sağlamak için gerekli önlemleri alır.” formunda devam etmektedir.
AKP’ye nazaran ise işsizlik artışının sebebi devletin istihdam oluşturamaması değilmiş.
Sıkıntı iş gücüne iştirak oranının eskisine nazaran fevkalede yükselmiş olmasıymış.
Saraydan o denli gözüküyor olabilir.
Lakin işsizlik ateşten bir gömlektir, yakar kavurur insanı…
İşsizlik, pahalılık üzere datalar TÜK’in yaptığı üzere kağıt üzerinde oynayarak düzelmiyor.
Vatandaşımız çaresiz.
Vatandaşımız perişan.
Emekçi perişan, emekli perişan, işsiz perişan.
Ülke perişan, İzmirli perişan..
Pekala ya saray etrafı?
Masalarında ejder meyveli smoothie içenlerin, akşamın karanlığında pazar yerlerinde yerden çürük zerzevat meyve toplayan işsizlerin halini anlaması elbette beklenemez değil mi?
Cumhuriyet