Balık çiftliklerine Karaburun Belediyesi tarafından ofis ruhsatı verildiğini ileri süren Eğriliman Müdafaa ve Geliştirme Platformu Sözcüsü Ömür Mavioğlu, “Bölgenin korunması için 2015 yılından beri uğraş ediyoruz. Bu süreçte Karaburun Belediyesi’nden takviye göremedik. Bu çiftliklere ilişkin karasal tesislerin tabiata verdiği ziyanı önleyemedik. Firmalar kendi tesislerine ulaşabilmek için ormana kaçak yol yaptırdılar. Kaçak köprüler inşa ettiler. Belediyelere, kaymakamlığa ve bu bahis ile ilgili çeşitli kurumlara müracaatta bulunduk fakat bilhassa Karaburun Belediyesi çiftliklere sıhhi kuruluş ruhsatı verdi. Aslında bu yapılar organize karasal işletmelerdir. Ofis diye ruhsat verilen bu alandaki firmalar gayri sıhhi müesseslerdir. Belediyeyi ilgili makamlara şikayet etmek zorunda kaldık. Şimdi belediyeden bir hareket görmedik. Bu nedenle Karaburun Belediyesi yetkililerini kınıyoruz” açıklamasında bulundu.
‘AŞI ENJEKTÖRLERİ VE FLAKONLARI KIYIYA ATILIYOR’
35 yıldır Eğriliman mevkiine geldiğini lisana getiren vatandaşlardan Uğur Ayözen (57), balıkların hastalanmaması için uygulanan aşıların kıyıya yakın bölgede yapıldığını ve enjektörleri ve flakonlarının kıyıya atıldığına dikkati çekti. Ayözen, “Kıyı balıkçılığı yaptığım için burada balıkların azaldığını adım adım gördüm. Kefal çok olurdu lakin artık yok, tutamıyorum. Çizmeyle suya girdiğim vakit balık çiftliklerine ilişkin teknelerden atılan sintinelerin yağları ve mazotları çıkıyor. Ayrıyeten yavru balıklara kıyıya yakın bölgede canlı virüs ve bakteri aşısı yapılıyor. Aşı enjektörleri ve aşı planktonlarının kıyıya atıldığını gördük. Balık çiftlikleri ile tabiata verilen bu ziyandan vazgeçilmesini istiyoruz. Burası doğal bir alan, burada yaşamak istiyoruz.”
‘BALIK ÇİFTLİKLERİ NEDENİYLE KOYU YAĞ KATMANI KAPLADI’
4 yıldır Eğriliman mevkiinde yaşayan Gürsel Eracun (40), “Yılın 365 günü buradayız. Balıkçılık yapıyorum. Bu koyda yüzemez hale geldik hatta teknelerimizle denize açılırken bile zorluk çekiyoruz. Balık çiftliklerine ilişkin tekneleri bağladıkları tonozların halatları teknelerimizin ipiyle karışıyor. Koyda kendi yerleri haricindeki plajları ve alanları da park alanı olarak kullanıyorlar. Tüm materyallerini bu alanda bırakıyorlar. Geceden sabaha kadar iş makineleri çalışıyor. Bu sesler bizi çok rahatsız ediyor. Çok sayıda yem kamyonu ve TIR geliyor. Koya ulaşan yol zeytin bahçelerinin içinden geçiyor. Burada tabiata verilen ziyan çok büyük. Balıklar için kullanılan yemler nedeniyle denizde oluşan bulanıklık ve yağ katmanı olduğu üzere koyda kalıyor. Doğal hayatı engelliyor. Açıkta tuttuğum balıkları deniz kıyısına gelip deniz suyu ile temizleyemiyorum zira suyun kirliliğinden tiksiniyorum” dedi.
‘ESKİDEN YÜZERDİK, ARTIK KOYA GİREMEZ OLDUK’
Koyun balıkların yumurtlama alanı olduğunu lakin balık çiftliklerinin balıkların üreme alanına ziyan verdiğini söyleyen emekli öğretmen Belgin Güler (63) ise “1984 yılından beri burada yaşıyorum. Tabiatı, etrafı için buraya geldik. Balık boldu, ürüme yerleri ziyan gördüğü için şu an bu mevzuda büyük sıkıntılar var. Her şey çok değişti. Şu anda balık yok denecek kadar az. Çiftlikler materyallerini kıyıya getirip doldurdukları için deniz kıyısında yürüyemez ve balık tutamaz olduk. Bu bölgede tabiat tahribatı var. Torunlarım, çocuklarım var. Evvelden burada denize girebiliyorlardı. Artık denize girmelerine müsaade vermiyoruz, zira kirli” diye konuştu.
Cumhuriyet
