Almanya’da Yeşiller Partisi 40 yıla dayanan siyasi serüveninde birinci defa federal seviyede bir başbakan adayı açıkladı.
Pazartesi günü Yeşiller Partisi’nin eş liderlerinden 40 yaşındaki Annalena Baerbock’un başbakanlığa aday olacağı duyuruldu.
Almanya Başbakanı Angela Merkel’in vazifesine talip olan Baerbock, muhtemelen yarıştaki tek bayan aday olacak.
Eylül ayındaki genel seçimler yaklaşırken Yeşiller, tüm tabloyu değiştirebilecek bir pozisyona yerleşmiş görünüyor.
Bir vakitler ortalama seçmenin “hippi partisi” olarak gördüğü Yeşiller Partisi, tarihi bir gelişim göstererek Alman siyasetinin değerli bir aktörü haline geldi. Yeşiller’in bir sonraki hükümetin kilit ögelerinden biri olacağı iddia ediliyor.
Ülkedeki muhafazakarlar ise aday belirlemekte zorlanıyor ve şimdi bir uzlaşma sağlamış değiller. Yeşiller Partisi bu karmaşadan yararlanıp Almanya’nın gelecek başbakanının parti sıralarından seçilmesini sağlayabilir.
Baerbock şimdiden Yeni Zelanda ve Finlandiya’daki genç bayan önderlerle yan yana anılmaya başladı bile.
Çocukluğundan beri hareketlerde
Başkanı olduğu partinin kurulduğu yıl, yani 1980’de doğan Baerbock, küçük yaşlardan beri ailesiyle aksiyonlara katılıyor.
Ebeveynleri onu birinci olarak nükleer güç tersi aksiyonlarla tanıştırdı. Baerbock çocukluğundan iki şeyin hafızasında kaldığını anlatıyor: “Eylemlerde polisin sıktığı tazyikli su ve sonrasında konutta yedikleri kekler”.
Bu birleşim, tam da bugünün Yeşiller Partisi’ne rengini çalan orta sınıf radikalizmini özetliyor.
Son anketlerde Yeşiller Partisi, Angela Merkel’in muhafazakar CDU/CSU bloğundan sonra ikinci sırada, oyların yüzde 22’sine sahip görünüyor.
Muhafazakar blok, Almanya’da hükümetin salgın idaresinde başarılı olduğu fikri hakimken, yaz aylarında yüzde 40 dayanak buluyordu. Bu oran daha sonra yüzde 29’lara kadar düştü.
Birtakım anketlerde daha da düşük oranlar açıklanıyor, Yeşiller’le farkın 4-5 puana kadar düştüğü ileri sürülüyor.
Bu anket datalarına, muhafazakarların kendi içlerindeki adaylık arbedesinin sonuçlarını da eklemek gerek.
Yeşiller ise adaylarını belirlemekte muhafazakarların tersine son derece net ve kararlı davrandılar.
Pazartesi günü ismi açıklanana kadar Baerbock’in aday olacağı kamuoyuna sızdırılmadı. Yeşiller Partisi, son yıllarda parti disiplini konusunda da yeni bir eşiği aşmış görünüyor.
Meğer ekseriyetle muhafazakarların disiplinli, Yeşiller’in ise kaotik bir yapıya sahip olduğu düşünülürdü.
Yeşiller Partisi’nin kuruluş merasimine ilişkin imgelerin bir öğrenci birliği toplantısına benzediğini söylemek yanlış olmaz.
Partinin tarihi boyunca kendisini hissettiren ikilik, ortalama seçmeni kazanmak gerektiğini söyleyen gerçekçi kanatla, tüm ödünleri ihanet olarak gören tutucu kanat ortasındaydı.
1998’de Yeşiller, merkezin solunda yer alan SPD’nin küçük ortağı olarak birinci sefer hükümete girdi. Yeşil Dışişleri Bakanı Joschka Fischer, “müsli yemenin mecburî tutulup tutulmayacağı” hakkında gazetecilerin dalga geçen sorularına maruz kalıyordu.
Partinin ortalama seçmen gözündeki kimliği o vakitten bu yana değişti.
Gerçekçi kanat güçlendi, fakat Yeşiller yol kat ettikçe içerisindeki gayret de şiddetlendi. 1999’da Joschka Fischer, Kosova’daki NATO hava taarruzlarına Yeşiller’in dayanak verebileceğini söylediğinde parti konferansında kırmızı boyayla protesto edildi.
Yeşiller içerisindeki tartışmalar on yıllarca sürdü.
Fakat eyalet hükümetlerindeki aktiflikleri Yeşiller’in de tesirli bir idare sergileyebileceği fikrini pekiştirdi.
2011’de Baden-Württemberg Eyaleti’nde birinci kere Yeşiller Partisi’nden bir eyalet başbakanı seçildi. Winfried Kretschmann, ekonomik ve çevreci motivasyonlarla pozisyonunu pekiştirdi ve dayanak topladı.
Üç yıl evvel Yeşiller Partisi, Baerbock ile Robert Habeck’i eş liderler olarak belirledi.
İki önder de partinin gerçekçi kanadından geliyor lakin iki kanadı bir ortaya getirme hünerleri epeyce yüksek. Yeşiller’in anket sonuçları yüzleri güldürdükçe, gerçekçilere yönelik muhalefet de duruluyor.
Fakat iktidar yürüyüşleri çok kolay olmayacak.
Yeşiller’le ilgili enteresan bir ayrıntı şu: Parti genelde anketlerde göründüğü kadar yüksek oy alamıyor. Seçmenler anketlerde Yeşiller’e oy vereceğini söylemekten hoşlanıyor lakin seçim günü gelip çattığında, klasik bağlılıklar ve iktisada ait pragmatik dertler devreye giriyor.
Bununla birlikte Yeşiller’in tüm cephelerden topa tutulması da olası görünüyor. Solcular onları, ‘soya latte içmeyi emekçi haklarından daha kıymetli bulan seçkin burjuvalar’ olarak görecek. Sağ ise Yeşiller’in ‘Alman otomobillerini ve sosislerini yasaklamak isteyen ahlakçı vaizler’ olduğu argümanını ortaya atacak.
Öte yandan, nükleer enerjiyi ve kömürü yavaş yavaş bitiren Merkel’in 16 yıllık liderliğinde Almanya da değişti. Artık ortalama seçmen daha “yeşil” ve Yeşiller Partisi daha ana akım bir parti haline geldi. Münasebetiyle Yeşiller tersi klişelerin modası geçmiş görünüyor ve bunlar seçmeni kızdırabilir.
Ne olursa olsun Yeşiller iktidara odaklanmış durumda. Artık kimse onlara müsli yemekle ilgili latife yapamaz.
Cumhuriyet