Harvard Üniversitesi’nden astrofizik profesörü Avi Loeb’in uzaylılara ilişkin bir uzay aracı olduğunu öne sürdüğü gök cismi Oumuamua’ya dair yeni bir araştırma yayımlandı. Araştırmada gizemli objenin yapay değil, doğal yollarla oluştuğu söz edildi.
Birinci kere 2017’de Güneş Sistemi’nden çıkarken tespit edilen ve sisteme dışardan geldiği gözlemlenen birinci yıldızlararası obje unvanlı gök cismi, keşfedildiğinden beri bilim dünyasında tartışmalara yol açıyor.
Dört yıldır objenin ne olduğunu tartışan bilim insanları, bir dizi teori ortaya atmış, bunlar ortasında objenin bir kuyruklu yıldız, bir hidrojen buzu ve bir göktaşı olduğu tezleri yer almıştı.
Astrofizik profesörü Loeb ise Oumuamua üzerine bir kitap çıkarmış ve objenin Dünya dışı varlıklara ilişkin, ışık yelkenlisi diye bilinen bir uzay aracından kopan bir modül olduğunu öne sürmüştü. Loeb’in savları basında büyük yankı uyandırmıştı.
Artık de hakemli bilimsel mecmua Astronomy & Astrophysics’te yayımlanan bir araştırmada, objenin bir çeşit ışık yelkenlisi olduğu varsayımından yola çıkıldı. Lakin cismin onu inşa ettiği öne sürülen uzaylılar için kullanışlı olmadığı sonucuna varıldı.
Astrofizikçi Loeb, kendi tezini temellendirdiği bir röportajında ışık yelkenlisini şöyle tanımlamıştı:
“Işık yelkenlisini rüzgar gücünden yararlanan bir yelkenli üzere düşünebilirsiniz. Rüzgar onu iter. Işık yelkeni kelam konusu olduğunda ise onu iten şey, yüzeyinden yansıyan ışıktır. Işık, foton ismi verilen parçacıklardan oluşur. Bu parçacıklar nesnemizi, tıpkı bir duvardan seken bilardo topları üzere itiyor.”
Yeni makalenin muharrirleri, Oumuamua’nın kütleçekimsel olmayan, gizemli bir ivme sergilediğini kabul ediyor. Hatta tıpkı Loeb üzere, bu ivmeden foton-radyasyon basıncının sorumlu olduğunu varsayıyor.
Fakat makalenin başyazarı Stephen Curran’a nazaran, Oumuamua bir ışık yelkenlisi üzere davransa da uzaylılar tarafından yapılmış olması mümkün değil. Çünkü cisim, bir uzay aracı olmak için gereğince süratli ve kullanışlı görünmüyor.
Yeni Zelanda’daki Wellington Üniversitesi’nde gökbilimci olan Curran, “Oumuamua’nın aslında hafif bir yelkenli olduğu varsayımından yola çıkıyorum” diyor ve ekliyor:
“Bu varsayımla yaptığımız hesaplamalar, elde edilebilecek azamî suratın saniyede 610 metre olduğunu gösteriyor.”
Curran bir uzay aracının Güneş ve en yakın komşusu Proxima Centauri ortasında seyahat etmesinin, bu süratle iki milyon yıl alacağını söylüyor. Gökbilimciye nazaran Oumuamua, yıldızlararası seyahat için gereğince süratli değil.
Curran ayrıyeten, Oumuamua’nın öngörülen suratının, insan üretimi uzay araçlarından bile az olduğunu ekliyor. Buna nazaran cismin 40 tonluk iddiası kütlesi, ışıkla yüksek suratlara ulaşmasını mahzurlar.
YA LAZER VARSA?
Bilim insanları ışık yelkenlisi ismi verilen bu teknolojiyi mümkün kılmak için yıllardır çalışıyor. Örneğin Breakthrough Starshot projesinden araştırmacılar, hafif kütleli bir yelkenlinin lazer ışınlarıyla yüksek süratlerde hareket edebileceğini düşünüyor.
PEKALA YA OUMUAMUA DA LAZERLE HAREKET EDİYORSA?
Curran’ın araştırmasına nazaran bu mümkün değil. Zira bu türlü bir uzay aracının hareket etmesi için bugün mevcut olandan bir milyon kat daha güçlü bir lazere gereksinim var.
İşte bu çeşit bir lazerin uzay aracını kızartmaması için aracın eksiksiz bir yansıtıcılığa sahip olması gerekiyor. Fakat araştırmacılara nazaran Oumuamua’nın ölçülen yansıtıcılık düzeyi o kadar iyi değil.
OUMUAMUA GERÇEKTE NE?
Öte yandan Curran’ın araştırması da bu gizemli cismin gerçekte ne olduğuna dair makul bir fikir ortaya koyamıyor.
Bilim insanı, “Sadece Güneş Sistemi’ne giren alışılmadık hale sahip bir kaya olduğunu söyleyebiliyoruz” diyor.
Kimi iddialar, cismin Lyra takımyıldızı istikametinden geldiğini öne sürüyor. Curran’a nazaran bunun ötesinde bir şey söylemek şimdi mümkün değil.
Kaynak: Independent Türkçe
Cumhuriyet
