Zonguldak’ın Çaycuma ilçesindeki Organize Sanayi Bölgesi’nde bulunan dokuma fabrikasında 13 yıldır çalışan Sevim Akkoç (45), 27 Haziran günü konutta yaptığı keki, iş yerinde, mesai arkadaşlarına ikram etti. Hakkında tutanak tutulan Akkoç’un savunması alındı. Akkoç 2 gün sonra yasak olan yiyecekleri tüm ikazlara karşın üretim alanında yendiği gerekçesiyle iş yasasının 4857- 25/11 unsuruna nazaran tazminatsız olarak işten atıldı. Fabrika idaresi sorumlu şefi öteki çalışanların ortasında küçük düşürmeye çalışarak, tehdit etmesi nedeniyle iş yeri ve iş hukuku kurallarını ihlal ettiğini argüman etti.
ASLI ASTARI OLMAYAN SEBEPLERLE İŞTEN ATILDIK
Fabrika idaresinin savlarına reaksiyon gösteren Sevim Akkoç, işyerinde sendika yetkisini elinde bulunduran Hak-İş’e bağlık Öz İplik İş Sendikası’na üye olmadığı için işten atıldığını savundu. 10’a yakın çalışanın misal münasebetler gösterilek tazminatsız olarak atıldığını anlatan Akkoç, “Aslı astarı olmayan sudan münasebetlerle işten atıldık. Pandemin nedeniyle işten atma yasağı olmasına karşın tazminatsız çıkışımız verildi. Bizi dört ay köle üzere maaş vermeden çalıştırdılar. Esasen sendika patron tarafından kurulmuştu. Hak-İş’e bağlı bu sendika çalışanların değil patronun haklarını savunuyordu. Tüm bunlara reaksiyon gösterdiğimiz için 10’a yakın arkadaşımıza mobbing uygulayıp işine son verdiler” dedi.
KAPILAR YÜZÜMÜZE KAPANDI
Tazminat alamadığı üzere işsizlik maaşına da başvuramayan Sevim Akkoç, işten atıldığı gün kendisi için kuvvetli bir süreç başladığını belirtti. Haksız yere işten atıldığı gerekçesiyle yasal yollara başvurarak hukuk çabası başlatan Akkoç, bir yandan da geçim sıkıntısına düştü. Eşinden ayrıldığı ailenin geçimini kendisinin sağladığı anlatan Akkoç, “Ben 13 yıllık personeldim. Ailemin geçimini ben sağlıyorum. Aylardan beri hiçbir gelirimiz yok. Evvelki gün yardım için Çaycuma Kaymakamlığı’na başvurdum aldığım cevap karşısında dünyam bir kere daha yıkıldı. Orada ki yetkili bana ‘İşten çıkış nedenin hiç iyi durum değil, seni tazminatsız işten atmışlar. Bu duruma nazaran yardım alamazsın’ dediler. Haksız bir biçimde işten atarak bizi ailece açlığa ve sefalete mahkum ettiler. İşsizlik maaşı alamadığım üzere Toplumsal Yardımlaşma Vakfı kapısı da yüzümüze kapandı” dedi.
Cumhuriyet
