10 yıl boyunca tarikat ve cemaatler içerisinde yer alan ve pir yardımcılığına kadar yükselen Inhisarı, “Bütün pirler, tarikatlar, cemaatler düzmecedir. Buralarda tecavüz ve taciz vardır. Tacizin ana kaynağı yalnızca tarikatlar değil, kuran kursları, yurtlar ve cemaatlerdir. Bunlar din pazarlayan, namussuz ahlaksız insanlardır. Ben bunların hepsini gördüm ve yaşadım” dedi. Tekeci ayrıyeten, mahallelerde açılan “Sıbyan mektepleri”nin ne kadar tehlikeli olduğunu, devlet kurumlarının hangi cemaat ve tarikatlara paylaştırıldığını ayrıntılarıyla anlattı.
Sizi tanıyabilir miyim?
1965 yılında Kastamonu’nun Taşköprü ilçesinde doğdum. İlkokulu köyümde, ortaokul ve liseyi Kastamonu İmam Hatip Lisesinde okudum. 6 yaşında köy imamında Kuran okumaya başladım. Hem ilkokula hem de köy imamına gittim. İlkokul bittikten sonra ailem beni ‘gavur’ okulu diye orta okula göndermedi. Bir Kuran kursuna gönderdiler. Hayatımın en karanlık ve acı dolu günleridir. Ailemden habersiz parasız yatılı imtihanlarına girerek ve din eğitimi de veriliyor diye İmam Hatip’e gitmeye ikna ederek okumaya başladım. İmam hatip benim için bir kurtuluştu. 29 yıl çeşitli yerlerde din vazifelisi olarak vazife yaptım ve 2013 yılında siyasi iktidarın dini kullanması ve mescitlere siyasetin girmesinden rahatsız olarak emekli oldum. Allah’ı Arayan İmam ve Labirentten Çıkış isimli iki kitabın yazarıyım.
Hangi yıllarda tarikat ve cemaatin içinde yer aldınız? Nerede ve kaç yıl onlarla kaldınız?
Misyona birinci başladığım 1985 yılında bize tavsiye edilen tek kaynak Ömer Nasuhi Bilmen’in İlmihal kitabı idi. Diyanet imam atamalarını ve bütün din işlerini bu kitaba bakarak yapardı. 1995’li yıllara geldiğimizde başımda önemli sorular oluşmaya ve karşılıklarını bulamamaya başladım. O yüzden bu sorulara karşılık bulabilirim fikri ile tarikata girdim. 10 yıl tarikatın içinde kaldım. Mensup olduğum tarikatın pirinin vilayetteki görevlisiydim.
Lakin aradığım hiçbir şeyin yanıtını bulamadım. Büsbütün düşlere dayalı ve ismine maneviyat denilen hurafelerden öteki bir şey yoktu. Mensup olduğumuz tarikatın piri Kuran ayetlerini bile yanlış okurdu lakin bir hikmeti vardır diye bir şey söyleyemezdik. Daha fazla orada durmamın bir manası kalmadığına 2005 yılında karar verdim ve ayrıldım.
Neden tarikat ve cemaatlerden ayrıldınız?
Dine ilişkin hiçbir şey yok aslında buralarda. Her tarikatın derneği ya da vakfı var. Onlara bağlı olanlar önemli bir para kaynağı. Sorgulamadan gidilen bu sadakat anlayışı içinde “Allah isteği için” denilerek sizden önemli bir kaynak sağlanmakta. Sorduğunuzda “O Allah’ın evliyası, sen de birebir makamda ol sana da nasip olur” üzere yuvarlak cümleler ile bu sorular geçiştiriliyordu. Orada bilhassa zikir ortamında oluşturulan yapmacık illüzyon daha sonra cazibesini yitiriyor etrafınıza bakmaya başlıyorsunuz. Oradaki ruhsal olarak sömürülüyor, maddi olarak sömürülüyor. İç dinamiklerinin ne olduğunu bilmediğiniz bir hiyerarşi içinde önemli bir saltanat sürüldüğünü görüyorsunuz. Bugün yoksul olan, dünyalığı olmayan tek bir tarikat ve cemaat piri yoktur. Tamamı saltanat içinde Karun üzere hayat sürmektedir.
Yurtlar tehlikeli mi?
Yurtlar ve kurslar çok tehlikelidir ve istisnasız birinci ve orta tahsil öğrencileri için açılan bütün kurs ve yurtlar kapatılmalıdır. Adana’da yurtta yanarak ölen kız çocuklarımız, Ensar Vakfı’nda tecavüze uğrayan erkek öğrencilerimiz, Fıkıh-Der’de tecavüze uğrayan öğrencilerimiz, tarikat pirleri tarafından taciz ve tecavüz edilen çocuklarımız ve bayanlarımız yalnızca foseptikten sokağa taşan damlacıklardır. Duyduğumuz koku budur. Bunun içerisinde çok can yakan ve yürek dayanmayacak görüntülerin yaşandığı sokağa taşan kokulardan belirli olmuştur. Bu vesile ile anaokulu ismi altında her mahallede açılan “Sübyan mekteplerine” de dikkatinizi çekmek isterim. Buralarda barındırılan küçük çocuklarımız çok büyük tehlike altındadır. Bu çocuklarımız geleceğin cemaat ve tarikatlarına alt yapı olarak hazırlanmaktadır. Buralardan mezun olan kız çocuklarımızın mezuniyet merasimlerinde ekseriyetle gelinlik giydirilerek beyinlerine gönderilen bildiri çok kıymetlidir. Ülkemizde durmadan yükselişte olan “Çocuk Gelinler” hadisesinin temelleri yıllarca ekilen bu tohumların bir izdüşümüdür.
En son yaşanan hadise üzere taciz ve tecavüz vakaları yaşanıyor mu?
Buralarda verilen eğitimlerde öğrenci ile öğretici baş başa kalabilmektedir. Bilhassa ezber derslerinde bu daha çok yapılmaktadır. İşte o odada neler olduğunu ve ne yaşandığını çocuk cüretini toplayıp ya da dayanılmaz noktaya gelip anlattığında öğrenebiliyoruz. Bu vakte kadar tarikat ve cemaatlerde ortaya çıkan vakalar, kurs ve yurtlarda taciz ve tecavüze uğrayan çocukların haberleri aslında buralarda ne kadar karanlık ve ahlaksız işlerin döndüğünü net bir halde ortaya koymaktadır.
Tarikatları nasıl yorumluyorsunuz?
Tarikatlar Kuran ayetlerine takla atlattıran, onlara akla ve hayale gelmeyen manalar katarak metafizik kavramlar ve soyut anlatımlarla ispatlanması mümkün olmayan düşlere dayalı bir din oluşturmuşlardır. Tarikatların iki sermayesi vardır: sadakat ve cehalettir. Tarikatların % 90’ı Türkiye’yi “Dar-ül Harp” olarak görmektedir. Yani yarın ellerine fırsat geçtiğinde “savaşılacak devlet” demektir bu. Kısaca cemaat ve tarikatlara nazaran Türkiye’de mevcut ne varsa ganimettir ve hangi yolla olursa olsun onlara helaldir. O yüzden devletin malından ne koparabilirlerse aslında dinsiz bir devletten kopardıkları ganimettir.
Asıl vahim olan budur. Siyasal İslam’ın Atatürk’ün kurup yoktan var ettiği bu ülkenin ne kadar kazanımları varsa teker teker yok etmek, ellerine geçirmek için her hileye başvurmaları bundandır. Bu tehlikeden yalnızca hiçbir şeyin farkında olmayan vatandaşın haberi yoktur. Net olarak söyleyebilirim ki, tarikatların tamamı kurumsal olarak Atatürk düşmanıdır.
Devlet tarikatlara mı emanet ediliyor?
Türkiye Cumhuriyeti sıradan bir Ortadoğu ülkesi değildir. 29 Ekim 1923 yılında atılan bu ülkenin temellerini Mustafa Kemal Atatürk sağlam atmıştır. Bu ülke hiçbir vakit bir din devleti olmayacaktır. Bu ülke hiçbir vakit pirlerin ve dervişlerin yönettiği bir ülke olmayacaktır. Çünkü bu ülkenin bütün ayarları Atatürk tarafından “Muasır Medeniyet”e nazaran ayarlanmıştır. Tarikatlar ortasında misyon taksimi 1970’li yıllarda yapılmıştır. Dershane ve özel okullar Fetullahçılara, Kuran kursları ve yatılı yurtlar Süleymancılara, Arapça ve medreseler İsmailağa Cemaati’ne, Adıyaman Cemaati’ne ise hastane ve sıhhat dalı hisse edilmiştir. Bu yurt ve pansiyonlarda kalan öğrencilerin tamamı o cemaate hizmet etmek ve oranın müridi olmak zorundadır.
Cumhuriyet
