AİHM, Fethullahçı yapının önderi Fetullah Gülen’in müracaatları hakkındaki kararını verdi.
Gülen, avukatı aracılığıyla, 2015’te kendisi ve örgüt hakkında birtakım gazetelerde yayımlanan haberlerle ilgili tekzip taleplerinin mahkemeler tarafından reddedilmesiyle adil yargılanma hakkının ihlal edildiğini ileri sürerek AİHM’e başvurdu.
Ayrıyeten, bu bahiste yaptığı ve kabul edilemez bulunan ferdî müracaatlarının, Anayasa Mahkemesi tarafından birleştirilerek kıymetlendirilmesi ve yetersiz münasebetler içermesi nedenleriyle de adil yargılanma hakkının ihlal edildiğini savunan Gülen, mahkeme kararlarına karşı kendisine tarafsız ve bağımsız, muvaffakiyet talihi sunan tesirli müracaat yolu sağlanmadığını, müracaatların değerlendirilmesinde kendisine karşı ayrımcılık yapıldığını tez etti.
Müracaatları birleştirerek incelemeye alan AİHM, müracaatın tekzip taleplerinin mahkemeler tarafından reddedilmesiyle adil yargılanma hakkının ihlal edildiği tezine yönelik kısmını özel hayatın korunması hakkı kapsamında kıymetlendirdi.
Anayasa Mahkemesi’nin kararlarını da dikkate alan AİHM, Gülen’in kelam konusu yazılar hakkında tazminat davası açmadığına ve kabahat duyurusunda bulunmadığına işaret etti.
“TAZMİNAT VE CEZA HUKUKU KÂFI TEMİNATI SAĞLIYOR”
Türk tazminat ve ceza hukukunun başvuranın kişilik haklarını korumak için kâfi teminatı sağladığı lakin başvuranın kendisi hakkında önemli savlar içeren yazılarla ilgili bu yolları denemediği sonucuna ulaşan AİHM, müracaatın bu kısmını iç hukuk yollarının tüketilmemesi nedeniyle kabul edilemez buldu.
Anayasa Mahkemesinin ferdi müracaatlarda verdiği kararın temelsiz olmadığına hükmeden AİHM, ferdi müracaatların Anayasa Mahkemesi tarafından birleştirilerek kıymetlendirilmesi ve yetersiz münasebetler içermesi nedenleriyle adil yargılanma hakkının ihlal edildiği savını açıkça destekten mahrum buldu, müracaatın bu bahisteki kısmını da reddetti.
Mahkemelerin tarafsız ve bağımsız olmadığı argümanını da açıkça destekten mahrum bulan AİHM, Gülen’in, müracaata mevzu süreçlerde kendisine ayrımcılık yapıldığı, tesirli müracaat yolu sağlanmadığı şikayetlerini de iç hukuk yollarının tüketilmemesi nedeniyle kabul edilemez buldu.
Cumhuriyet
