Bu mağlubiyetler ne birinci ne de son. Euroleauge’de Sarı-Lacivertliler tepeden hayli uzaklaştı. Bir hafta kadar evvel tekrar bir basketbol yazımda bütün Fenerbahçelilerin Obra’lı günleri aradığından kelam etmiştim. Palavra mı? Aranmıyor mu? O kadar çok aranıyor ki. Bu türlü bir koçu göndermek küsurdu. O gitti, oyuncular peşinden ayrıldı. Koca kadro dağıldı. Fenerbahçe Beko’nun şimdiki hali içler acısı. Bir grup bu kadar makus yönetilir, bu kadar makûs oynar mı? Maçı yorumlayan arkadaşlarım dahi birtakım oyuncuların üzerlerine giydikleri formanın farkından olmadığından kelam ettiler. Motamot o denli. İnsan utanır, yüzü kızarır. Çıkıp hesap soran yok. Maçlar seyircili oynanmış olsaydı Igor çoktan giderdi. Bu seyirci onu tutmazdı. Kadronun ne oynadığı muhakkak değil. Yanlış oyuncu değişiklikleri, makûs oyuncuda ısrar etmek. Ortada Fenerbahçe hanesine yazılacak artı bir durum yok. Acı gerçek, ne Kokoskov’un oyuncularına, ne de oyuncuların ona itimadı kalmış. Bu bir grubun başına gelebilecek en makus durum. Bu makus tablo her geçen gün biraz daha kangrene yanlışsız gidiyor Ders çıkarılacak maçlar çoktan geride kaldı. ‘Hata bende’ deyip günah çıkarılacak evre çoktan aşıldı. Lider Ali Koç neyi bekliyor? Neden bu kadar sessiz? Berbat duruma bir el atsın artık.
TARAFTAR KÜSÜYOR
Fenerbahçe taraftarını daha fazla küstürmeyin. Biz doğruları yazarken daima tenkitleri maruz kaldık. Bugün gelinen nokta haklı olduğumuzu gösteriyor. Fenerbahçe yıllardır hiç bu kadar berbat durumlara düşmemişti. Alba Berlin maçının akabinde Igor Kokoskov oyundan çok utandığını, mental ve fizik olarak hazır olmadıklarını, antrenör olarak bütün sorumluluğu kendisinin aldığını söylemiş. Sayın Kokoskov o vakit yapılacağınız tek bir iş var o da istifa etmeniz. Bu saatten sonra ekibin başında alana çıkmanız beğenilen olmaz. Kararınızı çabucak verin.
Cumhuriyet
