Partisinin Yalova Vilayet Kongresinde konuşan Babacan özetle şunları söyled:
BU NASIL BİR SÜRATLİ DÜMEN KIRMA: Avrupa Birliğine, batıya her gün çatan, herkesle arbede eden kendileri değilmiş üzere ‘kendimizi diğer yerde değil Avrupa Birliğinde görüyoruz’ dediler. Daha birkaç sene evvel ‘Bizi Şangay beşlisine alın, Avrupa’yı unutalım’ diyen kendileri. Avrupa Birliğine ‘biz yolumuza, sen yoluna’ diyen kendileri. Biz ısrarla ‘dış siyasette arbedeyle, Eyyy nidalarıyla olmaz, ülkenin çıkarları diplomasi ile korunur’ dedik. Onlar gün çok hengame etmeye devam ettiler. Artık de çıkmışlar ‘diplomasiyle, siyasetle çözülemeyecek meselemiz olmadığını düşünüyoruz’ diyorlar. Arkadaşlar ne oluyor ya? Başımız döndü. Bu nasıl süratli bir U dönüşü. Bu nasıl bir süratli dümen kırma. O denli o kadar kolay değil. Her türlü yanlışı yap, ülkeyi ziyana sok ondan sonra U dönüşü yap, yeni devir başlatıyoruz de. Bu kadar ucuz değil bu iş.
BU ÜLKE DENEME TAHTANIZ DEĞİL: Bu büyük ülke, sizin ‘deneme tahtanız’ değil. Hele hele sizin deney laboratuvarınız hiç değil. Bu ülkenin vatandaşları kobay falan değil. İktisatta akıl dışı bir tez uygulayın iki yılda memleketi batırın, dış siyasette bir ’Şangay Beşlisi deyin, tekrar dönün Avrupa Birliği’ne. Bedelini millet ödüyor. Dene yanıl, dış siyasette dene yanıl.
28 ŞUBATA BENZEYEN BASKI ORTAMINDAYIZ: 28 Şubat sürecinde askeri vesayetin ülkemizi soktuğu karanlığa benzeyen bir baskı ortamındayız şu an. Hatta bugün, eleştiren, muhalefet eden çabucak cezaevine gönderiliyor. Şu an bakın ülkemiz adeta bir fikir suçluları ülkesi olmuş durumda. Bugünkü iktidar, fikrini beğenmediği vatandaşı, haberini beğenmediği gazeteciyi, twitini beğenmediği öğrenciyi cezaevine atıyor. Evet, 28 Şubat karanlığında inanan insanlara zulmettiler, ancak KHK üzere yargı yolunu adeta bertaraf edip çoluk çocuk açlığa mahkum bırakılmayı bu iktidar periyodunda gördük. Evet, 28 Şubat karanlığında asker medyaya baskı yaptı fakat, onlara muhalif basın yayınlarına devam etti. Ben iktidar partisinin kuruluş günlerine bakıyorum, basının üzerinde bu kadar baskı yoktu. Basın rahat haber yapıyordu. Biz onlarca gazetecinin yalnızca muhalif oldukları için cezaevine atıldığını bu iktidar devrinde gördük.”
Cumhuriyet
