Sivas’ta yaşayan D.A.Ö., 24 haftalık gebeyken, Devlet Hastanesi’nde vazifeli bayan doğum tabibi S.K. tarafından 8 Kasım 2004 tarihinde gerçekleştirilen kürtaj süreci sırasında ceninle birlikte hayatını kaybetti. Sivas Cumhuriyet Başsavcılığı, tabip S.K. hakkında bayanın vefatı ile sonuçlanan çocuk düşürtme cürmünden kamu davası açtı.
Sivas Ağır Ceza Mahkemesi 2008 yılında verdiği kararla S.K’nın 5 yıl mahpus cezasıyla cezalandırılmasına hükmetti. S.K’nın 2019 yılında ölmesi nedeniyle Başsavcılığın talebi üzerine mahkumiyet ilamının ortadan kaldırılmasına karar verildi.
YÖNETİM MAHKEMESİNDEN TAZMİNAT TALEBİNE RET
Başka yandan kürtaj sırasında hayatını kaybeden bayanın babası K.A. ile ağabeyi Onur Arslan, olayda hizmet kusuru bulunduğu savıyla Sıhhat Bakanlığı’ndan maddi ve manevi tazminat talebinde bulundu. Talebin reddedilmesi üzerine Sivas Yönetim Mahkemesi’nde dava açan Arslan, babası K.A. için 30 bin lira maddi, 50 bin lira manevi, kendisi için ise 40 bin lira manevi olmak üzere toplam 120 bin lira tazminat ödenmesini talep etti. Sıhhat Bakanlığı savunmasında, tabip S.K’nın yıllık izinde olduğu devirde yönetimden müsaade almadan yahut idareyi haberdar etmeden gerçekleştirdiği hizmet dışı hareketi ile sonuca sebebiyet verdiğini, olayda şahsî kusur bulunduğunu, hizmet kusuru olmadığını bildirdi. Dava, Yönetim Mahkemesi tarafından reddedildi.
ÖMÜR HAKKI İHLAL EDİLDİ
Onur Arslan, temyiz ve karar düzeltme talepleri de reddedilince 20 Şubat 2017 tarihinde AYM’ye ferdi müracaatta bulundu. AYM, Anayasa’nın 17’nci hususunda garanti altına alınan hayat hakkının ihlal edildiğine karar verdi. Kararın bir örneği, hayat hakkı ihlalinin sonuçlarının ortadan kaldırılması için tekrar yargılama yapılmak üzere Sivas Yönetim Mahkemesi’ne gönderildi. AYM’nin gerekçeli kararında hamileliğin 24’üncü haftasında gerçekleştirilen kürtajın cürüm teşkil eden bir tıbbi müdahale olduğunun ağır ceza mahkemesince tespit edildiği hatırlatılırken, müracaatçı Arslan’ın tezlerinin, Devlet Hastanesindeki tertip eksikliği nedeniyle kamu makamlarının hayatı müdafaa yükümlülüğünü yerine getirememesine dayandığına dikkat çekildi. Kararda, hastane idaresinin hastanede gerçekleştirilen tedavi ve öbür süreçlerin tertibi konusunda yönetme ve denetleme vazifesi olduğuna işaret edildi.
‘YAŞAMI MÜDAFAA YÜKÜMLÜLÜĞÜNÜ YERİNE GETİRMEDİ’
AYM kararında, tabip hareketi sırasında yıllık müsaadeli olsa da Devlet Hastanesinde misyon yaptığı ve tıbbi müdahaleyi de Devlet Hastanesinde kelam konusu hastanenin ekipmanları ve çalışanını kullanarak gerçekleştirdiğine dikkat çekilerek, şöyle denildi:
“Ayrıca tıbbi müdahalenin gerçekleştirildiği 8 Kasım 2004 tarihi hafta içi/mesai günüdür. Tabip müsaadeli olduğu bir devirde, hiçbir yetkiliye haber vermeden Devlet Hastanesinde, mesai gününde, hastane çalışanıyla birlikte cerrahi operasyon gerçekleştirebilmiş, ayrıyeten hastanede misyonlu cerrahi operasyondan haberdar olan öteki işçi de hastane yetkililerini durumdan haberdar etmemiştir. Bu kaideler altında Devlet Hastanesi yönetiminin, sıhhat işçisinin cürüm teşkil edecek davranışlardan kaçınmasına yönelik hastanedeki kontrol ve denetim vazifesini gereken biçimde yerine getirmediği, idare boşluğuna neden olduğu, münasebetiyle olayın gerçekleştiği Devlet Hastanesinde bir tertip kusuru bulunduğu açıktır. Tüm bu bilgilere nazaran somut olayda, kamu makamlarının ömrü müdafaa tarafındaki müspet yükümlülüğü yerine getirdiğinin kıymetlendirilmesi mümkün değildir. Bu durumda Yönetim Mahkemesi tarafından değinilen konular gözetilmeden, hizmet kusuru bulunmadığı gerekçesiyle tazminat talebinin reddine karar verilmesi de ömür hakkının korunmasına ait unsurlarla bağdaşmamaktadır.”
Cumhuriyet
