Binanın hamam olduğuna işaret eden tarihi bir doküman olsa da bu hususta bir fikir birliği yoktu. Zira yerin retro manzarasının, 1920’lerin başında tapas barı ve üstündeki oteli yapan mimarın neomudejar denen, İslami motifler içeren mimari bir üsluptan etkilenmesi sonucu ortaya çıktığı düşünülüyordu.
Barın sahiplerinden Antonio Castro bu hususta şöyle konuştu:
“Burada hamam olduğu söyleniyordu ancak buna bütün tarihçiler ikna olmadı. Birtakım tarihçiler, yapının çok daha sonra inşa edildiğini düşünüyordu.”
The Guardian’ın aktardığına nazaran, geçen yaz pandemiyi ve bölgede sürdürülen yol çalışmalarını fırsat bilen işyerinin sahipleri, yenileme çalışmalarına başlamıştı. Bu çalışmalar hamama giden yolu açtı. Çünkü Castro “Bazı çalışmalar yürütüyorduk ve ortamızda bir arkeolog vardı. Hamam bu halde keşfedildi” dedi.
Gruptaki arkeolog Alvaro Jimenez, söylentileri duyduğunu lakin pek çok kişi üzere kendisinin de hamamın hayal eseri olduğunu düşündüğünü söyledi. Lakin grup, temmuz ayında çalışmalarını sürdürürken sekiz köşeli yıldız formunda tavanda bir pencere keşfetti. Jimenez şu sözleri kullandı:
“Pencerelerden birini görür görmez ne olduğunu anladık. Hamamdan öteki bir şey olamazdı. Yalnızca pencere motifini takip etmemiz gerekiyordu.”
Çalışmalarını sürdüren grup, 12. yüzyıla kadar uzanan mükemmel bir tasarımı ortaya çıkardı. Bu tarihlerde Berberi hanedanı Muvahhidler, İspanya’da Portekiz’de ve Kuzey Afrika’nın büyük bir kısmında karar sürüyordu.
Onarım çalışmalarında birbirinden farklı formlarda ve boyutlarda 88 pencere ortaya çıkarıldı. Jimenez, beyaz kireç harcıyla geometrik çizgiler, daireler ve kareler işlendiğini, kırmızı aşıboyasıyla sekiz köşeli yıldızlar ve sekiz yapraklı rozetler çizildiğini ve bu iki dizaynın, pencerelerin farklı geometrik hallerine ahenk sağladığını söyledi ve ekledi:
“Bu hamamın sağlam süslemeleri dekoratif açıdan, İber yarımadasındaki bilinen hamamların hepsinden daha büyük.”
Kaynak: Independent Türkçe
Cumhuriyet
