Kaliforniya’daki Stanford Üniversitesi’nin işletme fakültesinden iki akademisyenin yürüttüğü araştırmada, 23 yaşına varan insanların her gün gülümseme yahut gülme sıklığının azalmaya başladığı ortaya çıktı.
Bulgular, Stanford Lisansüstü İşletme Fakültesi’nde psikoloji profesörü Jennifer Aaker ve üniversitedeki öğretim vazifelisi Naomi Bagdonas’ın yazdığı “Humour, Seriously” (Mizah, Hakikaten mi?) kitabında yayımlandı.
Aaker ve Bagdonas kitapta, 166 farklı ülkeden 1,4 milyon kişinin günde kaç defa güldüğünü ya da gülümsediğini ölçen bir anketin bulgularını özetliyor.
İki araştırmacı, insanların daha az gülümsemeye ve gülmeye başladığı yaş ortalamasının 23 olduğunu keşfetti. Kelam konusu bulgu araştırmacıları, bu durumun iş dünyasına girmekten kaynaklanabileceğini düşünmeye sevk etti.
Independent Türkçe’nin The Times’dan aktardığına nazaran muharrirler, “Büyüyoruz, işgücüne katılıyoruz ve birdenbire ‘ciddi ve kıymetli kimseler’ oluveriyoruz, gülüşü kravat ve pantolonlarla değiştiriyoruz” diye yazıyor.
Aaker ve Bagdonas’a nazaran buradaki sıkıntı mizahın, çalışma dünyasında “yetersiz kullanılması” fakat yanlışsız kullanıldığında kurumsal bir “süper güç” haline gelebilmesi.
Her iki profesör de öğrencilerine, işyerinde mizahı kendi faydalarına nasıl kullanacaklarını öğretmede uzmanlaştı.
Araştırmaları, 4 yaşındaki ortalama bir çocuğun günde yaklaşık 300 kere güldüğünü, 40 yaşındaki ortalama bir yetişkininse 10 haftalık bir süreçte 300 sefer güldüğünü ortaya koydu.
Muharrirler, şu sözleri kullanıyor:
“Dünyanın en hırslı, en akıllı ve iş dünyasında kafeinle bulanmış zihinlerine, gelecekteki kurumlarını ve hayatlarını değiştirmeleri için mizah ve şakalaşmadan nasıl yararlanacaklarını öğretiyoruz.
MBA öğrencilerimizin, mizahın gücüyle ilgili dersimizden aldığı akademik kredi, İdare Muhasebesi ve Finansal Ticaret Stratejilerinden aldıklarıyla birebir.
Komik olmaktan rahatsızlık duysanız bile, iş yerinde mizahın değerini anladığınız sürece bundan faydalanabilirsiniz.”
Cumhuriyet
