Fotoğraflar: Silvia Marchetti
Küçük bir İtalyan köyünün tek sakini onlar… Lakin bu ikili işi bahta bırakmıyor ve ısrarla Covid-19 tedbilerine uyuyor.
Köyde onlardan diğeri yaşamamasına ve nadiren köy dışına çıkmalarına karşın bu sorumluluk sahibi iki emekli kuralları ihlal etmiyor.
900 metre rakımdaki kayalıkların üstüne şurası köye ulaşım güç.
Lakin buna karşın ne 82 yaşındaki Carilli ne de 74 yaşındaki Nobili ülkede 37 bine yakın insanın vefatına neden olan virüsten korunduklarını düşünüyor.
‘HAYATIMI SEVİYORUM’
CNN’e konuşan Carilli “Virüsten ölesiye korkuyorum” diyerek kelamlarını şöyle sürdürüyor: “Hasta olursam ne olacak? Yalnızım, bana kim bakacak? Evet yaşlıyım lakin burada koyunlarımla, üzümlerimle ilgilenerek, trüf ve mantar toplayarak yaşamaya devam etmek istiyorum. Hayatımı seviyorum.”
İtalya’da toplumsal ara kuralına uymak ve tüm iç-dış tüm kamusal alanlarda maske takmak zarurî.
İtalya’nın en kalabalık kentlerinde dahi bu kurallara uymayanlar var. Maske takmayanlara 400-1000 Avro ortası ceza kesiliyor.
Carilli ve Nobili için maske takmak ‘kutsal’ bir kural. İçinde bulundukları kaidelere karşın Nobili’ye nazaran salgın vaktinde konan bu kuralları ihlal etmek saygısızlık:
“Maske takmak, toplumsal aralık kuralına hürmet duymak yalnızca sıhhatle ilgili nedenleri değil. Şayet kurallar varsa hem kendin için hem diğerleri için uymalısın. Bu bir prensip sıkıntısı.”
İkili Carilli’nin meskeninde buluştuğunda iki metrelik bir masanın iki ucunda oturarak karşılıklı espresso içiyor.
90’lı yılların sonunda köyün eski sakinleri bir dizi zelzele sonrası Roma’ya ve başka kentlere iş bulmak için gidince köy Carilli ve Nobili’ye kalmış. İkili nadiren aileleriyle görüşmek için köy dışına çıkıyor.
Köyde onlardan öbür Carilli’nin trüf köpeği ve beş koyunu var.
Sadece yaz aylarında büyüklerinde kalan konutlarına gelen olunca köyün nüfusu artabiliyor.
Bar, restoran, otel hatta marketin bile olmadığı bu köyde yaşayan ikili gereksinimleri için vakit zaman yakındaki merkezlere gidiyor.
“Burada kolay bir hayat sürüyoruz. Yalnızca pak hava, huzur, sessizlik ve sağlıklı dağ suyumuz var” diyen Carilli kelamlarını şöyle bitiriyor: “Ne vakit kente gitsem midem bulanıyor, sesten nefret ediyorum. Burası bizim kurtuluşumuz”.
Kaynak: Diken
Cumhuriyet
