Yargıtay Umumî Sekreterliği, Yargıtay 14’üncü Ceza Dairesinin, Bursa’da kamu kurumunda yönetici olan sanığın bayan memura yönelik elle tacizini ‘babacan tavır’ olarak nitelendirdiğine ait kararıyla ilgili basında konum alan haber ve tahlillerle ilgili yazılı açıklama yaptı.
Açıklamada, Bursa 5’inci Ağır Ceza Duruşmasının 20 Eylül 2013 tarih ve 2011/458 Esas, 2013/411 Karar sayılı ilamı ile sanık Vakkas Ç. hakkında C.Ç.’ye yönelik ‘basit cinsî saldırı’ hatasından 2 yıl 6 ay mahpus ve isimli denetim kararı verildiği hatırlatıldı. Sanık avukatının temyizi üzerine ilgili kararın Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılan inceleme sonucunda kamuoyunda da mekan aldığı üzere “Olayın intikal biçimi ve devri, tarafsız tanık G.’nin iş konumunda gördüğü sanığın babacan bir tutumla hareket ettiğine dair tabiri, öbür tanık beyanları, CD içeriği ile tüm belge kapsamı nazara alındığında, sanığın tıpkı noktada birlikte çalıştığı mağdurenin vücuduna dokunması biçimindeki aksiyonunun cinsî gayeyle gerçekleştirildiği hususunun kuşkuda kaldığı ve mevcut haliyle cezalandırılmasına kâfi, başkaca delil bulunmadığı anlaşıldığından, müsnet hatadan beraati noktasına yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi” gerekçesi ile oy çokluğu ile bozulduğu belirtildi.
Açıklamada “Dosya ve karar tetkik edildiğinde ilgili dairenin sanığın mağdureye yönelik kalçasına dokunmak halinde gerçekleştiği argüman edilen hareketin ‘babacan’ tavırla olduğunu kabul ederek, sanığın beraat etmesi gerekçesiyle bozma kararı vermediği, tarafsız tanık G’nin 26 Şubat 2013 tarihli duruşmada mahkemede verdiği ‘Şubeden çıktığım sırada bir bayan içeri giriyordu, yönetici beyefendi de dışarı çıkıyordu, o arada aralarında bir şeyler konuştular, ben yönetici dimağ de bayanla şakalaştığını düşündüm, aralarında rastgele bir biçimde tartışma ya da itiraz halinde konuşma da olmadı, gerçi tam olarak ne konuştuklarını da duymadım, ama ortamda nahoş bir durum yoktu, daha sonra yanlarından geçip gittim’ şeklindeki beyanı da gözetilerek, hareketin cinsî maksatla gerçekleştirildiği hususunun kuşkuda kaldığı ve mevcut haliyle cezalandırılmasına kâfi, başkaca delil bulunmadığı kanaatiyle birinci radde duruşmasının kararını bozduğu, mahallî duruşmasına gönderilen evrakın halihazırda derdest olup yargılamasının devam ettiği anlaşılmaktadır” denildi.
Cumhuriyet
