25 kişinin hayatına mal olan Çorlu tren katliamının üzerinden 2 yıl geçti. Faciada ihmali ve sorumluluğu bulunanlardan hesap sorulması için “Adalet Nöbeti” tutarak uğraş veren aileler, adaleti ararken haklarında açılan soruşturmalarla kendilerini hâkim önünde buldu.
8 Temmuz 2018’de yaşanan kaza ile ilgili yetkililer ölçüsüz yağışa bağlı olarak menfezin kayması nedeniyle meydana geldiğini açıkladı. Fakat Jeoloji Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi’nin Çorlu’daki faciaya ait hazırladığı rapor ihmalleri ortaya koydu.
Kazanın akabinde 4 sanık “taksirli mevte ve yaralanmaya neden olmak” kabahatinden 2’şer yıldan 15’er yıla kadar mahpus cezası istemiyle Çorlu 1’inci Ağır Ceza Mahkemesi’nde yargılanıyor. Adalet arayan aileler iki yıllık süreci ve yaşadıklarını gazetemize anlattı.
OĞUZ ARDA SEL’İN ANASI MISRA SEL: GEÇ GELEN ADALET ADALET DEĞİLDİR
“İki yıl evvel kendi halinde, oğlum ve kendi geleceğim için planlarımın, hayallerimin olduğu bir hayatım vardı. Sessiz, sakin, umut dolu bir hayat. Oğlum ile birlikte hepsi altüst oldu. Hayat durdu. Şu an hiçbir şey yapmıyorum. Yalnızca adaletin peşinde koşuyorum. Oğlumun ismini yaşatmak ismine yaşıyorum. Hadiselere bakış açım çok değişti. Her şeyden çok artık kaybedecek hiçbir şeyi olmayan bir anneyim ben. Bu iki yılda tek bir kişi bile tutuklu yargılanmadı. Onu bırakın hizmetten bile alınmadı. Üstüne armağan üzere terfiler geldi. Bir kurum var ortada. 25 insan bu kurum yüzünden can veriyor. Bir yetkili de çıkıp hadisesi üstlenemiyor. Üstlenmiyor. Bilakis üstü örtülüp, birkaç demiryolu çalışanına hadise yükleniyor. Gerçek sorumluları biz biliyoruz. 5 duruşma oldu önümüze 4 demiryolu çalışanı konuldu vakadan sorumlu tutulan. Onlar hatasızdır demiyoruz lakin böylesi büyük bir katliamdan ve ihmallerden de yalnızca onlar sorumlu tutulamaz. Geç gelen adalet, adalet değildir. Çorlu’dan sonra Ankara’da 9 kişi vefat etti. Çorlu’dan evvel de Pamukova’da 41 kişi. Adalet o devir sağlansaydı, Çorlu yaşanmayacaktı. Çorlu’nun hesabı çabucak sorulsaydı Hendek faciası yaşanmayacaktı.”
KIZINI, KARDEŞLERİNİ VE YEĞENİNİ YİTİREN ZELİHA ALIM: GEÇMIŞTE YAŞAYAN ÖLÜLER BIRAKTILAR
“Bundan 2 yıl evvel o kadar keyifli hayatımız vardı ki, cennet üzere hayatımızı, TCDD’nin ihmalleri cehenneme çevirdi. Ölen yalnızca 25 can değil, geçmişte kalan yaşayan ölüler bizler. Sabaha uyanmak için hiçbir nedenim yok artık. Bir an evvel ölmek, bu pis, iğrenç, adaletsiz dünyadan kurtulmak istiyorum. Sabahları ‘günaydın annişkom’ diyen yavrum yok, çok özledim. Hasretim artık dayanılmaz halde birebir karnı paylaştığım, derdimi, hüznümü, sevincimi paylaştığım, her gün bir arada olduğum kardeşlerim yok, 6 ay sevebildigim, dünyalar tatlısı Berenim yok, artık yaşamak icin bir sebep yok, hayeller yok, sevinçler yok, hepsi toprak altında ve hesap veren de yok. Bizler 25 cana laf verdik. Gerçek katilleri yargılanana kadar asla pes etmeyeceğiz.”
ÖZGENUR VE GÜLCE’NİN ANNESİ FUNDA DİKMEN: ARTIK İNSAN HAYATINA EHEMMIYET VERİLSİN
“İki yıl evvel geleceğe dair planları olan kızlarımla berhudar olduğum bir hayatım vardı. Adalet istiyoruz. Yargıçların, savcıların gereğini yapmasını istiyorum. Biz zati acımızla yaşamaya çalışıyoruz. İki yıl evvelki Funda hayatını kızlarına adamış bir anaydı. Özge Işık liseye başladı, ben de çalışmaya başladım. Sadece kızlarım iyi bir eğitim alabilsinler diye. Büyük kızım istediği mesleği elde etti ve hoca oldu. Birebir şey küçük kızım için de muteber idi. Artık yeniden çalışıyorum ancak bu sefer kendimi ayakta tutmak için hayatla savaşmak için. Tek isteğim adalet konumunu bulsun ve artık insan hayatına ehemmiyet verilsin.”
SENA KÖSE’NİN ANNESİ AYSUN ZAVIYE: SENA, BİZİM PUSULAMIZDI
“Kızım sık sık hayallerini anlatıyor avukat olmak istediğini, başkaca konservatuvar eğitimi de almak istediğini söylüyor. Sena bizim pusulamızdı. Pusulamızı kaybettik. Çok fazla ders çalışıyordu. Zira amaçları vardı, gayelerimiz vardı. Merhametli, doğrucu, çalışkan, hassastı. Birçok güçlü özellik Senamda vardı. Gurur duyuyordum. Benim öteki hayale gereksinimim bile yoktu. 8 Temmuz benim hâlâ inanamadığım kabullenemediğim bir kâbus. Her sabah tahminen kâbusum bitmiştir diye uyanıyorum. Bu kadar zorken bu süreç, duruşmalarda adalet arayışı içindeyiz. Asıl yetkili kimseleri önümüzde görmek istiyoruz. Ben en çok Sena’nın anası olmayı sevdim hayatta. Artık nasıl olduğumu sormuyorum kendime. Davaya odaklandım. Çorlu tren katliamı Türkiye gerçeğidir. Bu davada bir sonuç alınamazsa, kimse adalet aramasın.”
Cumhuriyet
