Artık geriye dönüp yaşananları tartışmak yerine geleceğe odaklanmak gerekiyor. Geleceği planlamak ve kurmak için hem Türkiye’nin gerçeklerini göz önünde bulundurmak hem de partinin dinamiklerini dinlemek gerekecek. CHP’de son kurultaya damgasını vuran değişim dinamiklerini irdelemekte yarar var.
Gelecek periyottaki muvaffakiyetin da anahtarı aslında bu ölçütlerde gizli üzere… Kurultaya yansıyan dinamiklerin birincisi, gelecek kurgusunu oluşturan, bunu kamuoyuna “İkinci Yüzyıla Davet Beyannamesi” ile duyuran başkan Kemal Kılıçdaroğlu. Genel başkanlık devrinin en yüksek oyunu aldı. Yeni periyot parti meclisini (PM) oluşturmak için partiyi demir kalıplar içine sokmadı. Hem kendisine hem delegeye geniş bir hareket alanı sağladı.
Bu listenin dışından da PM’ye girenler oldu. Lakin görünen o ki Kılıçdaroğlu, Türkiye gerçekleri, parti dinamikleri doğrultusunda kendi tercihlerini de harmanlayarak bir MYK oluşturacak. Türkiye’de diğer kitle partilerinde olmadığı formuyla önder PM için geniş bir hareket alanı sağlayınca kurultaya parti tabanı, örgütleri, delege, sivil toplum örgütleri, sendikaların da tavırları yansıdı.
Toplamda bu yaklaşımların CHP’nin yeni devir PM’sini oluşturduğunu söylemek yanlış olmaz. Bu kapsamda delegenin tutumu kimi üyelere yüksek oy, kimilerine ise “çizik” olarak yansıdı. Delege ve en geniş manada CHP bileşenlerinden edindiğimiz izlenime nazaran genel liderin dışındaki dinamikleri de şöyle sıralayabiliriz:
TUTMAYAN TELAFFUZ
CHP tabanının aşikâr hususlarda hassaslığı biliniyor. Bunlar; Atatürk, Cumhuriyet, ulusal bağımsızlık, laiklik, Lozan, ülke bütünlüğü… Bu mevzularda yanlış ya da yanlış anlaşılmaya açık tavır ve değerlendirmeler değişim dinamiğini harekete geçiriyor. İktidarın neredeyse ülke gündemini kapatacak büyüklükteki medya ve gündem belirleme aygıtlarına sahip olmasına rağmen bu durum CHP tabanını pek etkilemiyor. CHP tabanı kendi bağlantı kanallarını süratli ve anında işletebiliyor. Yeni ve kritik devirde misyon alacak yöneticilerin partinin tüm tonlarını kapsamaları bu açıdan kıymetli.
LOKAL IDARELER
CHP, özgürlükçü bir kitle partisi. En azından bu satırları korkmadan yazabiliyoruz. Bu ortamda bilhassa son lokal seçimlerden sonra CHP’de lokal başkanlar oluştu. Kılıçdaroğlu bir manada bu önderlerin önderi pozisyonunda. Parti genel merkezinde misyon üstlenen bireylerin mahallî idarelerle uyumlu olması iktidar yürüyüşü için yaşamsal kıymette. Lakin bazen, lokal idarelerden sorumlu genel lider yardımcısını da aşarak belediyeler üzerinde oluşan ısrarların reaksiyon çektiği çok açık. Her şeye rağmen CHP, iç demokrasisini de işletip reaksiyonunu aşikâr noktalara odaklayabiliyor. Bu kurultaydan bizim tespit edebildiğimiz değişim dinamikleri bunlar. Parti başkanı Kılıçdaroğlu’nun daha kapsamlı, detaylı bilgiye ve değerlendirmelere hâkim olduğunu, yeni periyoda bu datalarla hazırlanacağını kıymetlendiriyoruz.
TUZAKLARDAN TUZAK SEÇ
CHP, Türkiye ülkülerini kurgularken birtakım odaklar da “Talat Atilla Operasyonu”na benzeri teşebbüslere hazır. İktidar kalemlerinden gelen birinci salvo Kürt sorunu. Odaklandığı nokta, “CHP, açıktan HDP ile ittifaka hazırlanıyor” söylemi. Gayeler muhakkak: CHP’yi muhafazakâr tabanda şeytanlaştırmak, bölücü yaftasını yapıştırmak ve “dostları” ürkütmek. Habur’a duruşma kuracaksın, Dolmabahçe görüşmelerini yapacaksın. Yetmeyecek seçime birkaç gün kala “Ferhat” kod isimli teröristi devletin televizyonundan konuşturacaksın ve bölücülüğü desteklememiş olacaksın. Sonra kurucu önderi bu ülkenin hudutlarını belirlemiş olan parti için toplum bilinçaltına “bölücü” imajını yerleştirmeye çalışacaksın… CHP, Kılıçdaroğlu’nun kurultayda Kürt meselesine yönelik değerlendirmelerini de kullanarak bu propagadayı kırmalı.
Cumhuriyet
