Küçük yaşlarda yetiştirme yurduna bırakılan Okur kardeşler, Sakarya ve Giresun Çocuk Meskenleri Sitesi’nde birlikte büyüdü. Aile sevgisi ve sıcaklığını birbirlerinde bulan kız kardeşler, bir an olsun ayrılmadı.
Birebir odada kalan, vakitlerinin büyük kısmını birlikte geçiren kardeşlerden 20 yaşındaki Nuray Okur, spor lisesinden mezun olduktan sonra Manavgat İlçe Ulusal Eğitim Müdürlüğüne memur olarak atandı.
Okur, memuriyete başlayıp yurttan ayrıldıktan sonra “ailem” dediği kardeşini de yanına almak için harekete geçti.
Aile, Çalışma ve Toplumsal Hizmetler Vilayet Müdürlüğüne başvuran Okur, kardeşinin esirgeyici ailesi oldu.
Okur, 15 yıl yetiştirme yurdunda kaldığını söyledi. Bu süreçte kardeşinin sevgisinin kendisini daima hayata bağladığını anlatan Okur, “Kardeşim daima yanımdaydı. Memur olunca onun boşluğunu çok hissettim. Tekrar yanımda olmasını istedim ve esirgeyici ailesi oldum. Yıllarca birbirimize dayanak çıktık. Yetiştirme yurdunda birbirimizin ailesi olduk. Tıpkı odada kaldık. Acıları, memnunlukları paylaştık. Bundan sonra yeniden daima birlikte olacağız. Çok memnunum.” dedi.
“ABLAM BENİM ANNEM GİBİYDİ”
Bir abla olarak daima güçlü durmaya çalıştığını kaydeden Okur, “Kardeşime örnek olmak için gayret gösterdim. Birbirimize daima sevgimizi gösterdik. Devletimize de teşekkür ediyorum. Bizi ayırmadı.” diye konuştu.
Nurcan Okur ise ablasına daima yanında olduğu için teşekkür etti. Ablasını rol model olarak gördüğünü vurgulayan Okur, “Ablam benim annem üzereydi. Bundan sonra da o denli olacak. Ben de onun üzere memur olacağım. En büyük hayalim yeniden Toplumsal Hizmetler Kurumuna girerek yetiştirme yurdundaki çocuklara öğretmenlik yapmak. Onların gelişimine, hakikat bir formda büyümelerine yardımcı olmak istiyorum. Sevgimi onlara göstermek istiyorum.” tabirlerini kullandı.
Cumhuriyet
