9 Şubat Dünya Sigara Bırakma Günü nedeniyle gazetemize açıklama yapan Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Kolu Öğretim Üyesi ve Türk Toraks Derneği Tütün Denetimi Çalışma Kümesi Üyesi Prof. Dr. Oğuz Kılınç “Sigara bağımlılığını artık bir hastalık olarak kabul ediyoruz. Sigara bağımlılığı, istendiği vakit terk edilen bir durum, kolay bir alışkanlık ya da toplumsal bir davranış değildir. Yüksek tansiyon, şeker hastalığı, verem üzere tedavisi mümkün olan bir hastalıktır. Sigara bağımlılığı sıhhat çalışanları tarafından müdahale edilirse, bilimselliği kanıtlanmış tesirli ilaçların yardımıyla kolay kolay tedavi edilebiliyor” diye konuştu. Tüm tütün mamulleri, elektronik sigara ve başka ısıtılmış tütün eserlerinin güçlü bir bağımlılığa yol açan nikotin içerdiğini anımsatan Kılınç “Maalesef nikotin bağımlılığı, öteki eroin, kokain üzere husus bağımlılıkları ile muadil bir bağımlılıktır” dedi.
Kılınç, şöyle devam etti: “10 sigara içene sorduğunuzda 7’si sigarayı bırakmak istiyorum diyor. Lakin bu 7 şahıstan yalnızca 3’ü sigara bırakmak için rastgele bir teşebbüste bulunuyor. Tütün eserlerini kullanmayı bırakmak isteyenler, Alo 171’i arayarak en yakın sigara bırakma polikliniğinden randevu alabiliyor. Bu polikliniklerde yapılan tedavi fiyatsız ve Türkiye’nin birçok vilayetinde birden fazla sigara bırakma polikliniği var.”
SİGARA VE COVİD-19
“Covid-19 ile sigara bağlantısı netleşti, artık sigara içenlerin koronavirüse daha fazla yakalandığını biliyoruz” vurgusu yapan Kılınç , özetle şunları kaydetti: “Sigara içenler Covid-19 hastalığına yakalanırlarsa, daha ağır bir hastalık süreci geçiriyorlar. Bu nedenle ülkemizde sigara içenlerin bu mevzuda dikkatli olması ve nikotin bağımlılığından kurtulma süreçlerini kararlılıkla öne çekmeleri gerekiyor. Sigaradan kurtulduktan 20 dakika sonra hücre hasarları iyileşmeye başlıyor. Günler, haftalar, aylar ve yıllar geçtikçe de hiç sigara içmemiş üzere olma talihi giderek yükseliyor. Mesela, birinci bir yıl içinde kalp krizi geçirme riski on kat fazlayken, bu oran ikinci yılda yarı yarıya azalıyor ve beş kata iniyor. Yıllar ilerledikçe de bu risk giderek azalmaya devam ediyor.”
Cumhuriyet
