İzmir Seyyar Satıcılar Derneği Lideri Cihan Laçin: Pandemi sürecinde mağdur olanların başında seyyar satıcılar geliyor. İzmir’de aileleri ile birlikte mağdur olan bir milyona yakın seyyar satıcı var. Bizler, kuru ekmeğe muhtaç olduk. Arkadaşlarımız birbirlerinden 10 TL, 30 TL borç alarak günü geçiriyorlar. Devletin verdiği takviyelerin hiçbirini alamadık zira biz kayıtlı değiliz. Çocuğunun doğum günü gelmesin, ona nasıl armağan alacağım diye düşünen arkadaşlarımız var. Hastaneye giderse SGK’si olmadığı için rehin kalmaktan korkan seyyar satıcılar var. Yasaklara karşın sokağa çıkıp para kazanmak isteyen arkadaşlar ya polisten ya zabıtadan kaçtı. Günübirlik geçinen seyyar satıcılar ne yapacağını bilmiyor. Dilenciden daha makus duruma düştük.
İzmir Kantinci Esnaf Odası Lideri Rasim Topçu: 14 aydır kasasına tek kuruş girmeyen çalışanlarının da hiçbir formda dayanak alamadığı bir meslek grubuyuz. İzmir’de 983, Türkiye genelinde 20 bine yakın kantinci var. Devlet haftada üç gün kantin açılmasına müsaade verdi lakin biz günlük 10 TL ile kantin kapattık. Zira 300 kişilik okula 15 öğrenci geldi. Para kazanamadığımız üzere işyerinin kirasını ödeme zorunluluğumuz var. Yani para kazanmadan açılmayan kantinin kirasını ödüyoruz. Devletten kısa çalışma ödeneği alamadık. 5 bin TL göz boyamak için hibe verdiler. Bu sayı bizim masraflarımızı, mesken kiramızı nasıl karşılayacak? 2021-2022 devrinde okullar açılmayacak. Yani 24 ay konutuna para girmeyen bir bölümüz biz. Kazanamadığımız, çalışmadığımız halde Bağ-Kur primi ve vergi ödemek zorundayız. Uykularımız kaçıyor. Herkes altınlarını bozdurdu, eşinden dostundan borç aldı. Artık borç verecek kimse kalmadı. Esnaf intiharın eşiğine geldi. Dayanacak güç ve psikoloji kalmadı.
İzmir Kahveciler Esnaf Odası Lideri İsmail Hakkı Kırdı: Bizim hakkımızda karar verenler rahat. Zira onlar her ay bankamatikten para çekebiliyor. Meskene parasız gitmenin ne olduğunu bilmiyorlar. Bize sormadan bizim durumumuzu görmeden karar alıyorlar. 14 aydır kapalı olan, çay satmaktan diğer işi olmayan kahveci arkadaşım artık çaresiz. İşyerlerini devretmeye, borcunu ödemek için masa, sandalye ve televizyonunu satıyor. Bankalar kredi vermiyor. Kredi kartları doldu. Örneğin ben borcumu ödemek için arabamı sattım. Benim üzere yüzlerce arkadaşım var. Deva bulamayan ise intihar ediyor. İki meslektaşım ekonomik ıstıraptan intihar etti. Endişemiz intiharların devamının gelmesi. Devlet, uzun vadeli düşük faizli kredi vermeli. Vergiler ve borçlar ertelenmeli. Yoksa intihar sayıları artacak.
İzmir Müzisyenler Derneği Lideri Oktay Çaparoğlu: Aylardır meskenine ekmek götüremeyen müzisyenlerin artık dayanacak gücü kalmadı. Faturalarını, kirasını ödemek için müzik aletlerini satmak zorunda kaldılar. Satacak bir şeyleri kalmadı ve artık ise hamallık, kuryelik yapıyorlar. Meskenlerini boşaltıp köylerine ailelerinin yanına gitti. İş bulamadılar, inşaatlarda çalışmaya başladılar. Sonu gelmeyecek üzere görünen pandeminin ruhsal meseleler yaratmasından korkuyoruz. 4 meslektaşımız intihar etti. Diğer insanların canına kıymaması için yardım kampanyaları başlattık. Bizim ve yurttaşın gücü nereye kadar yetecek. Devlet sahip çıkmalı.
Cumhuriyet
