Öztrak’ın açıklamalarından öne çıkan satır başları:
İSTANBUL MUKAVELESİ’NİN FESHİ
“Saraydakiler için artık yasa dışı yoktur. Zira Saraydakiler, tek bir imzayla kaldıramayacakları yasa, memleketler arası mukavele olmadığını düşünüyorlar. Utanmasalar TBMM’yi de kapatacaklar. Son birkaç haftada yaşadıklarımıza bakmak bile, ülkenin nereden nereye savrulduğunu görmek için kâfi. Erdoğan bundan 10 yıl evvel, TBMM’de oy birliğiyle kabul edilen “İstanbul Sözleşmesi’nden”, tek bir imzayla ülkeyi çıkarmaya karar verdi. Ne Anayasa, ne insan hakları, ne de ahde vefa dinledi. Ucube vesayet rejiminde, tek bir kişinin iradesi, koskoca bir milletin ve 600 milletvekilinin iradesini yok saydı.
Ülkemiz tek bir imzayla; hem de Anayasaya karşın, insan haklarına dair bir milletlerarası kontrattan çıkarıldı. Bugüne kadar olmayan oldu. Türkiye, insan hakları açısından kelamına güvenilmez, riskli ülke pozisyonuna sürüklendi. Uygar dünyada süratle irtifa kaybediyoruz. İstanbul Sözleşmesi’nin hedefi, Bayana yönelik şiddeti ve aile içi şiddeti engellemek… Bu türlü bir kontrattan tek bir imzayla çıkmak, en çok kimi cesaretlendirir? Elbette bayan ve çocuk katillerini… Son bir haftada 9 bayan cinayete kurban gitti. Ben gencecik iki bayana değinmek istiyorum.
Biri İzmir’de 17 yaşında, aslında çocuk. 5 aylık gebe Sezen Ünlü. Oburu, Aydın’da 31 yaşında, Bir çocuk annesi, sıhhat teknisyeni Necla Demirbaş. Bu iki gencecik bayanın gülüşleri, gelecek hayalleri, umutları, hayatları, ismine “dini nikâhlı eş” ve “erkek arkadaş” denen caniler tarafından ellerinden alındı.
Sezen Ünlü ’nün gözü yaşlı babası, kaybettiği evladının akabinde; “Daha evvel darp raporu alıp, şikâyetçi olmuştuk. Lakin gereken yapılmadı ” diye haykırıyor. Şahsım hükümeti ne Sezen’i ne Necla’yı koruyabildi. Pekala, bu ülkeyi kim yönetiyor? Yetki kimde, sorumlu kim? Elbette Erdoğan. Ülkeyi yönetenlerin sorumluluğunu en iyi; “Kenar-ı Dicle’de bir kurt aşırsa koyunu, Gelir de adl-i ilahi sorar Ömer’den onu” beyti anlatır.
Lakin sarayın kibirlisi bir vakitler lisanından düşürmediği, Mehmet Akif’in bu beytini artık hatırlamıyor bile. Koltuğunu korumak için,“Ülkede vesayet altına almadığı kurum ve kuruluş bırakmama” operasyonunu tam gaz sürdürüyor.
Koltuğunu korumak için ülkede vesayet almadığı kurum ve kuruluş bırakmama operasyonunu tam gaz sürdürüyor. Yargıdan ve TBMM’den sonra sıra; aileyi, bayanları, çocukları vesayet altına almaya geldi. İstanbul Sözleşmesi’nden ayrılırken Erdoğan’a ilham kaynağı olan örümcek başlı yandaşları artık çıkmış; “İstanbul Kontratı yetmez, 6284 sayılı ailenin korunmasına ve bayana karşı şiddetin önlenmesine dair kanun da değişmelidir” diyerek el yüksetmeye kalkıyorlar. Artık bundan sonra aile içi şiddete maruz kalan her bayan, her çocuk ve işlenecek her bayan cinayetinden Erdoğan sorumludur. İstanbul Sözleşmesi’nden çıkılması süreci TBMM üzerindeki vesayetin ortaya çıkması bakımından da ibretlik olmuştur. Yaşananlar TBMM’nin ulusal iradeye sahip çıkan, milletvekilinin hukukunu koruyan bir lider değil, Sarayın atadığı bir kayyım tarafından yönetildiğini ortaya koymuştur.
ŞENTOP’UN MONTRÖ AÇIKLAMASI
Saray kayyımı meclis liderine nazaran, teknik olarak Erdoğan’ın tek bir imzayla Montrö’den çekilmek mümkünmüş. Şayet, bu ülkenin toprak bütünlüğünü ve varlığını sağlayan mutabakatlar tek bir kişinin imzasıyla yok sayılacaksa anayasa neden var, TBMM neden var? Sayın Şentop, Montrö’den çıkmak, teknik olarak bile ne imkan ne de ihtimal sorunudur. Montrö’den çıkmak devletin birliğini ve ülkenin bütünlüğünü bozmaya yeltenmektir.
Bunu söylemek, ettiğiniz yemini çiğnemektir. Meclis Lideri kendini eleştirenleri bugün istiskal etmeye de çalıştı. Meclis Lideri güya bir hukukçu, ihtisası da kamu hukuku üzerine… Hal bu türlü olunca, ister istemez insanın aklına, Sakallı Celal’in o meşhur kelamı geliyor: “Bu kadar cehalet olsa olsa, fakat tahsille mümkün olabilir.”
Sayın Şentop’un kelamları, bu ucube vesayet rejiminin devletimizin bekası için, ne kadar büyük bir tehdit olduğunu göstermektedir. 20 Temmuz sivil darbesinden sonra, bu ucube rejimi getirenlerin artık tek kederleri kendi koltuklarıdır.
Hakikaten Sayın Şentop’un kelamlarının çabucak akabinde, yandaş medyada Montrö tartışmalarının açılması, akabinde da “Kanal İstanbul İmar Planlarının onaylanması”, katiyen tesadüf değildir. Erdoğan’ın okyanus ötesinden, oval ofisten beklediği telefon bir türlü gelmiyor. Erdoğan da o telefon gelsin diye, taviz üstüne taviz vermeye hazır görünüyor. Bugün ontrö’den en çok kimin rahatsız olduğu bir sır değildir. Kanal İstanbul’un rantını yandaşlarına ve Katar kraliyet ailesine peşkeş çeken Erdoğan, savaş gemileri için Karadeniz’e stratejik bir suyolu açmanın ülkeye maliyetini hiç düşündü mü? Erdoğan bu teşebbüsünün, bölgede yaratacağı sarsıntıları hesaba katıyor mu?
Hiç sanmıyorum. Varsın o koltukta otursun da, isterse Türkiye yıkılsın. Koltuğunun bekası, Türkiye’nin bekasından çok daha kıymetli. Açıkça uyarıyoruz: Türk boğazlarının siyasi ve hukuksal rejimini tartışmaya açmak, 85 yıldır bir barış gölü olan Karadeniz’in, sıcak bir çatışma alanına dönüşmesine kapı ortalar. Bu da milletimizin huzur ve refahının, Daha da bozulmasından öteki bir işe yaramaz. Meclisin kayyım lideri, bu haklı ikazları yapanlara mandacı diyerek hakaret edeceğine, 1809’dan bugüne yaşananlara bakmalıdır. Erdoğan, emperyal güçlerin oyunlarına piyon olmayı içine sindirebilir. Ancak biz Türkiye’nin âli menfaatlerinin, pazarlık konusu yapılmasını içimize sindiremiyoruz.
KÜRŞAT AYVATOĞLU YANSISI
Bu ülkede pandemide kapatılan iş yerlerinde çalışan genç müzisyenler, açlıktan, parasızlıktan ömrüne kıyarken, milyonlarca gencimiz işsiz, geleceksiniz anasının babasının eline bakıyor. AK Parti’nin ofis çalışanının burnu ultra lüks otomobillerde, pudra şekerleriyle doluyor. 2014’te Kastamonu Belediyesi’ne kaynakçı takımından giren bu şahıs, 7 yılda bu zenginliğe nasıl erişti? Bu lüks otomobiller, değirmenin suyu nereden geliyor? Şayet AK Parti Genel Merkezi’nde bir ofis elemanı bu kadar kısa müddette, bu kadar serveti elde edebiliyorsa, bu türlü lüks bir hayatı ofis elemanı maaşıyla sağlayabiliyorsa; o vakit ofisin asıl sahipleri sanki neler yapıyor? Artık beylerdeki telaş sanki neyin telaşı? Olayı soruşturmakla mükellef İçişleri Bakanı da çıkıyor, “konuyu siyasallaştırmak isteyenler var diyor.” Elbette cürmün kişiselliği temeldir lakin nüfus ticaretine bahis yer, siyasi yer ise, birileri kamu gücünü kullanarak servet ediniyorsa bu bahis tam da siyasetin mevzusudur.
İKTİSAT İDARESİNDEKİ KRİZ
Bundan tam 11 gün evvel, 18 Mart’ta TCMB faizleri 200 baz puan artırdı. Türk lirası, uzun sürmesi beklenen bir paha kazanma sürecine girdi. Fakat bir gün sonra Erdoğan, 132 günlük TCMB Liderini, gece yarısı sürpriz bir kararla misyondan aldı. Türk Lirası süratle paha kaybetti. Faizler arttı. Bu nedenle millet yoksullaşırken, birileri de zenginleşti. BDDK bilgilerine nazaran, dövizin düşme eğilimine girdiği ve 18-19 Mart’ta, yani iki günde, yabancı para vadesiz mevduatlarda, 1 milyar 474 milyon dolarlık sıçrama oldu. Pazartesi Türk Lirası, dolar karşısında yüzde 8 bedel kaybetti. Yaklaşık 1,5 milyar doları cuma alıp pazartesi satanlar 857 milyon lira kazandı. Bu dövizi alanlar, TCMB Liderinin vazifeden alınacağını biliyor muydu? Bunun çok önemli formda soruşturulması lazım. Zira liderin misyondan alınacağını içeriden bilenler, tek bir günde servetlerine servet kattı.
Fakat TCMB kasasında buharlaşan milletin 128 milyar dolarının hesabını soramayanlar, bunu soruştururlar mı? Elbette hayır. Yeni TCMB Lideri bugün çıkmış, “Hemen faiz indirilecek ön yargısı gerçek değil” demiş. Güler misiniz, ağlar mısınız? İnsanın fikri neyse zikri de o olur. Madem faizi çabucak indirmeyecektiniz, yazmış olduğunuz gazetede, 200 baz puanlık faiz artışına neden kazan kaldırdınız? Köşenizden “Faizi indir” diye bağırdığınız gün, dolar kuru 7 lira 22 kuruştu. Bugün dolar kuru 8 lira 15 kuruş. Avro kuru 8 lira 59 kuruştu. Bugün 9 lira 63 kuruş. Ülkenin risk primi 309 puandı. Bugün 464 puan. 10 yıllık tahvilin faizi yüzde 14’tü. Bugün yüzde 19.
Artık neden çark ettiniz? Faizi düşürmeyecekseniz, Naci Ağbal’ı neden vazifeden aldığınızı millete açıklayın. Neden bu kararla milleti yoksullaştırdığınızı anlatın. Fakat bakıyoruz bunun yerine, TCMB Lideri daha birinci günden, milleti ön yargılı olmakla suçluyor. Ne de olsa Tek Adam Vesayet Rejimlerinde, millete doruktan bakmak, milleti suçlamak adettendir. Bunlar artık milletin bakış açısını bile beğenmiyorlar. Millet yatay baktığında lebalep kongre salonu görüyor. Sarayın Küme Başkanvekili doruktan bakınca salonu nizami görür. Millet yatay baktığında, AK Parti’nin ofis elemanın burnunda uyuşturucu görüyor. Saraydan doruktan bakınca burunda “pudra şekeri” görüyor. Millet yatay baktığında, memura yapılan artırımı yüzde 3 oluyor, saraydan doruktan bakınca, BİST idaresindeki şürekasının huzur hakkına yapılacak artırım, yüzde 33 görünüyor.
Millet yatay baktığında, Adana’da 200 kişilik emekçi takımına 52 bin kişinin başvurduğunu görüyor. Bunun 45 bini de üniversite mezunu. Lakin sarayın vekilleri zirveden bakınca, bu kalabalığı “iş beğenmezler” olarak görüyor. Millet işsiz sayısına yatay baktığında 10 milyon işsiz görüyor. Saray doruktan bakınca, Son bir ayda iş bulamayanları işsiz saymayıp, 4 milyon işsiz görüyor.
SALGIN İDARESİ
Erdoğan’ın şahsım hükümeti salgında, milletimizi canıyla, cüzdanı ortasına sıkıştırdı. Salgında milletimizi bir başına bıraktı. Milletimiz büyük fedakârlıklara katlandı. Fakat günlük vefat sayıları yine, 150’nin üstüne çıkmaya başladı. Hadise sayıları da 30 bin civarında geziniyor. Aşılamada da işler hala çok yavaş ilerliyor. İki doz aşısı tamamlanan yurttaşlarımızın sayısı, yalnızca 6,6 milyon. Toplumsal bağışıklık için, 63 milyon yurttaşımızı süratle aşılamamız lazım. Ve bunun lakin yüzde 10’unu aşılayabildik. Aşı tedarik takviminde önemli bir sarkma var. Tarih daima ileri atılıp duruyor. Bunun sorumlusu kim? Ülkeyi kim yönetiyor? Elbette Erdoğan ve onun Şahsım Hükümeti. Mart ayının sonuna geldik. Erdoğan, “Kısa çalışma ödeneğini son kere, 31 Mart’a kadar uzattık” demişti. Şayet bir değişiklik olmazsa 1 milyon 300 bin civarında çalışanımız mağdur olacak. Birden fazla ya işsiz kalacak ya da günde 47 lirayla fiyatsız müsaadeli sayılacak.
Mağdur olan bir diğer kesim ise çiftçilerimiz. Çiftçinin borçları tüm ısrarlı taleplerimize karşın yapılandırılmadı. Nedense bir el buna bilhassa mahzur oldu.
Tarım Kredi Kooperatifleri, Tarım Tefeci Kooperatifi olmuş. Çiftçilerimizi inim inim inletiyor. Tarım Tefeci Kooperatifleri, reaksiyonlar üzerine, çiftçilerimize gönderdiği icraları 3 aylığına durdurmuştu.
Artık bu ay sonunda onun da müddeti doluyor. Çiftçilerimizin traktörüne, tarlasına, ineğine, yeniden hacizler yağmaya başlayacak. Pekala, tüm bu problemlere kim tahlil bulacak? Bu ülkeyi kim yönetiyor? Elbette Erdoğan. Ve onun Şahsım Hükümeti.
Lakin Erdoğan şahsım hükümeti misyonunu yapmıyor. Koltuğunu korumak için vesayet ve taviz siyaseti izliyor. Vesayeti altındaki yargıçlar eliyle, ilkokullarda Andımızın okutulmasına müsaade veren yargı kararını, devlet madalyalarından Atatürk kabartmasını kaldırttırıyor. Atatürk düşmanları da bundan cüret alıyor. Çabucak sahneye çıkıyor.
ATATÜRK BÜSTÜNE HÜCUM
Cumhuriyet
