Zira Beşiktaş’ın kazanması halinde bir manada lig bitecekti. Fenerbahçe kazanırsa ikili averaj, üçlü averaj dahil tüm hesaplar karışacak, beraberlik halinde ise Nisan ayına Trabzonspor dahil herkes umutla girecekti..
Derbi berabere bitti, lig bitmedi en kısa anlatımla.
Evvel iki kadronun futbolcularını kutlamak gerek; futbolun içinde kaldılar. Arbedeye, dövüşe, itişe kakışa girişmediler bir iki ufak itiraz dışında.
Alana dönersek; uğraşın tavan yaptığı bir derbiydi.
Fenerbahçe birinci kısımda 0-0’ı korurken 2 de fırsat buldu. Lakin bir şeyler eksikti Sarı-Lacivertli ekipte; eksik olan da sanırım ‘dinamizm’di. Erol Bulut’un İrfan-Pelkas tercihi tutmadı; Pelkas tuttu, İrfan tutmadı. Zira Beşiktaş’ın Atiba ve Josef’le denetim ettiği orta alanı kullanamıyorlardı, Gustavo içeri yanlışsız oynayınca Fenerbahçe tempoyu da baskıyı da kuramadı.
Neden sonra 2. yarıda evvel Ozan, sonra Sosa oyuna girince Fenerbahçe de istediği dinamizmi buldu, lakin bu ortada klasik bir meyyit top golüne mani olamayacaklardı. 1-0 sonrası, Altay’ın net kurtarışlarıyla en azından umudu korudular. Şayet Altay o 2-3 net fırsatta Beşiktaş’a dur demese lig ismine çok farklı şeyler konuşulurdu. Lakin Altay’ya başlayan diriliş, son 20, 25 dakika başka grup arkadaşlarına da sirayet etti. Sosa, Pelkes, Ozan dayanılmaz tempo yaptılar. Caner’in de sol kenardan verdiği takviye Beşiktaş’ın sağ kanadını felç etti. Lakin o kısımda de Samatta oyunda değildi, Cisse kulübedeydi, Thieam da 1. bölgeden uzak durdu.
Golcüler yoktu ortada fakat Ozan vardı; Fenerbahçe’nin kaptanı gemiyi kurtardı. Oyunda kaldığı 25 dakikada 4 olumlu pas, 3 ikili gayret galibiyeti, 2 kritik şut tedbire, bir gol, 1 net fırsatla oynadı. Hatta biraz dikkatli – ya da şanslı – olsa maçı getiren adam da olabilirdi.
Gelelim Beşiktaş’a; oyunu denetimlerinde tutmak istediler. 70 dakika kadar da başarılı oldular. Fakat Fenerbahçe Aboubakar ile Larin’in bağlantısını kesti. Larin silindi, Aboubakar ise 2 kişilik oynadı. Tahminen gol atamadı, ancak her konumda vardı. Gol vuruşlarında karşısına fevkalade bir kaleci Altay çıkmasa tahminen Beşiktaş 2’nci golü atar ligi bitirirdi.
Orta alanın maestrosu Ghezzal’ın tutuk oynadı, koştu lakin ince işler yapamadı. Josef’in hamleden çok orta alanı tutması, Rosier’in de karşısındaki Caner nedeniyle çıkamaması handikaptı, tahminen N’Sakala – Rıdvan değişikliği sol kenarı işler hale getirebilirdi, fakat Sergen Yalçın da o riski almadı.
Son düdük çaldığında aklımızda Altay’ın dayanılmaz performansı, Ozan’ın kısa müddette çok iş yapması, çaba gücü yüksek kora kor ikili gayretler ve ligin kopma olmadan devam ettiği gerçeği aklımızda kaldı.
Cumhuriyet
