Libya’da şehit olan MİT mensubunu “ifşa” ettikleri gerekçesiyle 6 ay cezaevinde tutulan ve evvelki gün tahliye edilen Oda TV Genel Yayın Direktörü Barış Pehlivan, ODATV muhabiri Hülya Kılınç ve Yeniçağ müellifi Murat Ağırel özgürlüklerinin birinci gününde Cumhuriyet’e konuştu.
Barış Pehlivan, “Bu davada cürüm yok. Bu davada bizim gazetecilik hayatımızı cezalandırma hedefi var. Biz bunu biliyoruz. Bana kalırsa duruşma de bunu biliyor. Tüm Türkiye’nin bunun bu türlü olduğunu kanunlar nezdinde göreceğine inanıyorum. Hem bu dava için hem de gazetecilik çabamız devam edecek. 187 günlük tecridin sonunda tekrar hayatın olağan akışına alışmaya çalışıyorum. Meslektaşlarımla sevdiklerimle görüşüyorum. Türkiye’de, buluşmaları değil de daha çok ayrılıkları konuşmak gerekiyor. Beşerler neden ailelerinden, sevdiklerinden, hayatlarından çalınıp cezaevine atılıyor. Ayrılıklar yaşıyorlar, bizim bunlar üzerine baş yormamız gerekiyor” dedi.
‘SAVCILARA YAKIŞMADI’
Pehlivan cezaevinde darp edilme hadisesine ait olarak ise, “Görüntüleri ile sabit bir darbı iddianameye palavra diye koymayı Türkiye Cumhuriyeti savcılarına yakışmadığını düşünüyorum. Lakin işte güneş balçıkla sıvanmıyor. Bugüne kadar gazetecilik hayatımda hak ihlallerini yazmış bir gazeteci olarak bunu kamuoyuna duyurmalıydım. Orada gariban insanların başına da bu türlü şeyler gelebiliyor. Öznesi ben de olsam bunu Türkiye’ye duyurmalıydım. O hususta Adalet Bakanlığı’nın vereceği kararı bekliyoruz” tabirlerini kullandı. Son olarak içerdeyken en çok sonu olmadan, duvarla müsabakadan yürümeyi özlediğini lisana getiren Pehlivan uzun bir yürüyüş planladığını söyledi.
‘İFŞANIN İFŞASI OLMAZ’
Yeniçağ muharriri Murat Ağırel, hak etmedikleri bir cürümden ötürü ceza aldıklarını lisana getirerek, “Anayasa Duruşması, MİT Kanunu’nun iptali için açılan davada vermiş olduğu kararda ‘ifşanın ifşası olmaz’ diyor. Burada öncelenen MİT şehidinin gerçek kimliğinin ortaya çıkması. Gerçek kimliği dediğim kod ismi faaliyetinin ortaya çıkması. Burada şehit olmuş bir MİT mensubundan bahsediyoruz. Onun için bir ifşa kelam konusu değil. Daha evvel bu haberi yüz binlerce kişi paylaşmış. Ben dört gün sonra bir tweet iletisi paylaştım. Iletideki bir sözle ben MİT’in ifşası ile suçlandım. Şayet adalet varsa herkesi gözetmesi gerekiyor. Onu dokümanlarla çürüttük. Hata isnat etti lakin kanıt sunmadı, ‘suçsuzluğunu sen ispat et’ dedi, onu da yaptım. Duruşmaya birinci celsede 40 tane evrak sundum. Tek tek belgelendirdim. Lakin ben artırılarak 4 yıl ceza aldım. Bu cezayı hak ettiğime inanmıyorum” diye konuştu.
Hukuk çerçevesinde hakkını arayacağını lisana getiren Ağırel, “Şu bir gerçektir ki casusluk suçlamasından beraat ettik. Üzerimize casusluk kılıfını giydirmeye çalışanlar başaramadı. Umarım bundan sonra bireylere nazaran uygulanan özel hukuku değil hukukun üstün olduğu günleri yaşarız. Daha evvel bizim sütten ağzımız yandı yoğurdu üfleyerek yedik. Onun için bizim gazeteci olarak vazifemiz uyarmak. Bunları 3. ağızdan değil şahsen yaşayarak uyardık. Bizi adil yargılayın dedik, yalnızca adalet istedik. Herkes için adalet istiyoruz. Biz gazeteciyiz, gazetecilik hata değildir” dedi.
‘GÖKYÜZÜNÜ ÖZLEDİM’
Ağırel içerideyken en çok yalınayak toprağa basmayı özlediğini söylerek kelamlarına şöyle son verdi: “Gökyüzüne sınırsızca bakmayı özledim. Alışılmış ki çocuklarım, ailem bunlardan evvel geliyor. Lakin inanılmaz derecede gökyüzünü özledim. Ben deniz âşığıyım. Mavilik hastasıyım. İnanılmaz özlemişim. Çıktığım vakit yalnızca 20 dakika gökyüzünü izledim.”
OdaTV muhabiri Kılınç ise, “Haksız ve hukuksuz altı ayımızı çaldılar. Gazetecilik yaptığımız için cezalandırmaya maruz kaldık. Geçmiş periyotlarda bunun daha ağrıları da yaşandı. Bazıları canlarıyla, bazıları de azap görerek bedelini ödediler. Bize düşen de ustalarımızın kararlılık ve cüretini örnek olarak üzerimize düşeni yapmak. Elbette baskı periyotlarını yaşayacağız, yaşıyoruz ancak biz her vakit dik duracağız ve derin karanlıkları aydınlığa çıkaracağız. Cezaevindeyken en çok oğlumu özledim. 2 yıl evvel babasını kaybetti ayrıyeten pandemi devri. 17 yaşında çok güçlü bir çocuk. O da her şeyin farkındaydı. Telefonda birbirimize güç olduk. Yüz yüze yalnızca bir sefer görüşebildik. 8 Mart Bayanlar Günü’nde oğlumla görüşebildim. Sonra pandemi başladı, yasaklar geldi. Tek başına olduğu için dışarıya da çıkamadı. 188 gün sonra oğluma kavuştum. Olağan kaldığım yerden uğraşıma devam etmeyi de özledim. Kararlılıkla gazeteciliğe devam edeceğiz” dedi. Cezaevinde çok zayıfladığını lisana getiren Kılınç konuşmasını şöyle sürdürdü: “Kantine her istendiğinde ulaşamıyorduk. Fizikî olarak kilo vermiş olabilirim ancak ruhsal olarak çok güçlü ve güçlü çıktım. Cezaevine girerken Barış Terkoğlu ile biraz konuşmuştuk. Cezaevi ile ilgili tekliflerde bulunmuştu. Onlar bana çok faydalı oldu.”
Cumhuriyet
