ÇGD tarafından aylık olarak hazırlanan Medya İzleme Raporu’nda gazetecilere ve gazeteciliğe yönelik sansür, gözaltı, yargılama, tehdit, şiddet, özlük haklarında yaşanan kayıplar ile haberlerde yapılan manipülasyonlar ele alındı.
Raporda, RTÜK uygulamaları, Van’da biri sonradan hayatını kaybeden iki köylüye azap savlarını gündeme getiren gazetecilerin 6 aylık tutukluluk mühletinin akabinde tahliyeleri, 2019 yılının sonunda işten çıkartılan 45 gazetecinin gayreti, gazetecilerin aşılanmasına ait süreç özel olarak işlendi.
“EMNİYET GENELGESİ KABAHATİ TEŞVİK NİTELİĞİNDEDİR”
Basın bilgi notunda da Emniyet Genel Müdürlüğü’nün ses ve manzara alınmasının engellenmesine ait genelgesi için “Basın özgürlüğüne açık bir tehdit olup, uygulamada kaldığı her saniye şahsen kabahati teşvik niteliğindedir. Gazetecilik, halkın haber alma hakkını korumak için gerçeklerin peşinden koşma gayretidir ve iktidarın keyfine terk edilemez” denildi.
“RTÜK, SÖZCÜ TV KONUSUNDA EŞİTLİK UNSURUNU İHLAL EDİYOR”
Raporda; Sözcü TV’nin televizyon yayını üzerinden ulaşma emelinin 435 gündür RTÜK pürüzüne takıldığı belirtilerek, “Televizyonlar için rutin olan bu süreç, Sözcü’ye gelince kulak gerisi edildi. Anayasa’nın eşitlik prensibi ihlal edildi… Anayasal ve bağımsız bir şura olan RTÜK, daha evvel defaatle vurguladığımız üzere, vazgeçilmesi halinde varlık nedenini bile tartışmalı hale getirecek olan bu niteliklerini paspas üzere siyasi iktidara ezdirmektedir” sözleri yer aldı.
“HABER SUÇLANDI, GAZETECİLİK SORGULANDI”
Hürriyet Gazetesi’nin 45 gazetecinin işten çıkarılması ve devamındaki süreç için “Basın tarihinin en kara lekelerinden biri bulaştı Hürriyet’in üzerine” vurgusu yapıldı.
Van’da azap argümanlarını gündeme getiren gazetecilerin 6 aylık tutukluluk müddetinin akabinde tahliye edilmelerine ait şu kıymetlendirme yapıldı:
“AŞI MAKAMLAR İÇİN DEĞİL, BEŞERLER İÇİNDİR”
Gazetecilerin aşılanma basamağındaki “basın kartlı olma” tartışması ve akreditasyon sırasında gazetecilerden test istenilmesi hakkında da şu sözlere yer verildi:
“Gazeteciler için toplumsal kısıtlamaların dışında kalmak bir tercih değil mesleksel bir zorunluluktur. Bu yüzden basın çalışanlarının aşılanması, bir ayrıcalık değil haktır. Fakat Cumhurbaşkanlığı Sarayı, TBMM ve iktidar odaklı siyasi programlar öncesinde gazetecilere yönelik ‘zorunlu’ test uygulaması bir sefer daha kanıtlamıştır ki, Türkiye’de COVİD-19 testi ve aşı süreci siyasi tercihler, makamlar ve koltuklar etrafında şekillenmektedir. Gazetecilere ‘hak’ olarak sunulan testler ve aşılar, basın işçilerini değil karşılarındaki siyasi makamı korumak için gerçekleştirilmektedir. Fiyatsız ve eşit olarak tüm yurttaşlara şeffaf biçimde ulaştırılması gereken aşı, bir sıhhat hakkıdır ve bu doğrultuda makamlar değil beşerler korunmalıdır. Aşı, makamlar için değil beşerler içindir!”
Cumhuriyet
