İran merkezli internet haber sitesi İrdiplomacy’a konuşan Muhibali, “Komşularla tansiyon siyasetinin bedelini halk ödüyor. Döviz, altın, konut, araç piyasası, emlak kiraları ve temel tüketim eserlerindeki beğenilmeyen gidişatın ardında dış siyasetimizdeki yanlışların tesirlerini görebilirsiniz.” dedi.
Yaşanan ekonomik sıkıntıların memlekette halk ayaklanmasına neden olduğuna işaret eden Muhibali, “40 yıldır sürdürdüğümüz yanlış dış siyasetin bedelini halk zahmetler içerisinde ödemek zorunda kalıyor. Dış siyasette bundan sonraki yapacağımız yanlışlar risksiz olmayacaktır. Memlekette ekonomik daralma arttıkça halkın protesto ve sokak şovları de artacaktır.” sözlerini kullandı.
“YEMEN’DEKİ SAVAŞIN KAZANANI YOK”
Yemen’de süren savaşın İran’la Suudi Arabistan arasında vekalet savaşına dönüştüğünün altını çizen Muhibali, “Yemen’de birkaç yıldır süren tansiyon, ne İran’a ne de Suudi Arabistan’a muvaffakiyet sağladı. Irak’tan Suriye’ye, Lübnan’dan Yemen’e vekalet savaşları, her iki taraf ve Orta Şark kesimi için siyasi, ekonomik, diplomatik ve güvenlik ortamında bedeller ödetmiştir.” halinde konuştu.
İran ile Suudi Arabistan arasındaki tansiyonun ideolojik bir boyut kazandığını lisana getiren Muhibali, kazananı olmayan tansiyonun düşürülmesinin her iki tarafın yöneticilerine bağlı olduğunu belirtti.
Muhibali, “Vekalet savaşlarının bitmesi beklenmiyor. Alandaki gelişmelere bakıldığında bu Yemen için daha sıkıntı gözüküyor.” değerlendirmesinde bulundu
“ESAD’I HIMAYENIN AHLAKİ BİR TARAFI YOK”
İranlı eski diplomat Muhibali, tıpkı haber sitesine 4 ay evvel yaptığı açıklamada şunları söylemişti: “İran’ın Suriye buhranındaki pozisyonunun hiçbir etik ciheti bulunmuyor. Ezilen insanların yanında olunmadığı üzere, Esad idaresini muhafazanın da ahlaki bir tarafı yok. Zira Esad idaresi, halktan destek alan demokratik bir devlet değil, karnesi cinayetlerle dolu diktatör bir idaredir. Suriye halkı da bu nedenle ayaklandı. Şayet biz Suriye bunalımının başında, diplomasi ve demokratik tekniklere başvursaydık binlerce insan ölmez, yaralanmaz ve konutlarından göç etmek zorunda kalmazdı.”
Cumhuriyet