CHP Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, görüntü konferans tekniğiyle bayanlar ile bir ortaya geldi. Farklı vilayetlerden 72 mesken bayanının, yaşadıkları toplumsal ve ekonomik problemleri anlattığı toplantıda; Bayan Kolları Genel Lideri Aylin Nazlıaka ve Parti Meclisi Üyesi Deniz Demir de Kılıçdaroğlu’na eşlik etti.
Kılıçdaroğlu, “Aynı kederleri paylaşıyorsunuz, çocuklarınız işsiz. Yönetenler, niçin sizin sıkıntınızı duymadılar? Bu memleketin başına haram yemeyen, kul hakkı yemeyen, yolsuzluk yapmayan birini getirin. Bu tabloyu değiştireceğiz lakin elbirliğiyle değiştireceğiz” dedi.
“AKP’YE ÜYEYDİM, İŞİM DÜŞTÜĞÜNDE KAPILARINA SOKMADILAR”
Hayat pahalılığından şikâyet eden bir bayan şöyle konuştu:
“Her şey ateş değeri, neye elimizi atıyorsak alamıyoruz. Çocuklarımıza neyi yedireceğiz? Yemeğimizin birinci materyali yağ 65,70 TL olmuşken biz nasıl geçineceğiz. Minimum fiyata artırımı dört gözle beklerken, artırım yapıldı sabah kalktık her şeye artırımla uyandık. Bir şeyler almak istiyorsun çocukla, geçim sorunuyla olmuyor. Ben dört sene evvel kiramı taşıyamadığım için babamın yanıma taşındım, babam ‘hadi çık’ dediği vakit nasıl çıkacağım dediği vakit nasıl çıkacağımı kara kara düşünüyorum. Dört beş sene evvel AKP’ye üyeydim, yardımlarına çağırıyorlardı, bir gün işim düştüğünde kapılarına bile sokmadılar. İlla her şey işlerini görene kadar mıydı? Allah sizden de belediyelerinizden de razı olsun. Sizi sordular, vatandaşın nasıl olduğunu sorduğunuz için teşekkür ederim. Bizim pahalı olduğumuzu hissettirdiniz. Bu pandemi münasebetiyle eşim işten çıktı, üç çocuk okutuyorum, canlı derse katılamıyorlar, tabletimiz yok, çocuklarım derse giremiyor.”
“SOHBET YOK, HESAP KİTAP”
Üniversite öğrencisi çocuklarının çalışmak zorunda kaldığını anlatan bir bayan, şunları söyledi:
“Daha evvel esnaftım. Yıllardır çocuklarımız en iyi kaidelerde okusun diye çaba ettik. Çocuklarım üniversite ikinci sınıfa geldikten sonra okulu bırakıp, iş aramaya karar verdiler. ‘Anne baba artık size yük olmak istemiyoruz, okutmak için çok zorlanıyorsunuz’ dediler. Biz bu günler için gayret verdik ve yolun sonunda daha iki çocuğumuz varken, dört çocuğumuz var, iki çocuğum da iş arıyor, kardeşlerini okutabilmek için. İş aradıkları vakit yol parası ve servis olmadığını söylüyorlar. Aldıkları taban fiyat aşikâr, kendilerinden vazgeçtiler, konutumuzda huzur olsun diye uğraşıyorlar. Evvelce çalıştığımızda çocuklarımızla huzurumuz vardı, 10 yıldır huzursuzluk içerisindeyiz, sıhhatimize da sebep oldu, çocuklarımız ile oturduğumuzda sohbet yok, hesap kitap kelam konusu oluyor. Çocuklarımız okulu bırakmak zorunda kaldı. Birçok ailenin de bu durumda olduğunu düşünüyorum.”
“İNSANLARIN GÜCÜ YETMİYOR”
İki çocuğu ve iki torunu olan bir bayan, “Çocuklarıma katkıda bulunmak için torunlarıma ben bakıyorum. Hayat çok pahalı” diye konuştu.
Eşiyle mahallede bakkal işleten bir bayan da, “Son bir ayda devamlı etiket değiştiriyoruz, daima artırım geliyor. Allah herkesin yardımcısı olsun. Büyük marketler mahalle ortalarına kadar girdi, küçük esnafı bitirdi. Beşerler evvelce bir kilo çay alıyordu artık yarım kilo alıyorlar. Her şey o kadar zamlandı ki insanların da gücü yetmiyor, işsizlik çok” dedi.
Ege konservatuardan mezun olan öğretmen adayı bir bayan, “185 bin öğretmen açığı olan bir ülkede, yalnızca bir yılda 20 olmadı 30 40 bin öğretmen ataması yapılması ne kadar vicdanlara sığar. Bizler öğretmen adayı olarak, iyi kurallarda geçinmek istiyoruz. Evlenmiş, çocuğu olmuş, atama bekleyen bir sürü öğretmen arkadaşımız var. Şu an hala kaç tane alım yapılması gerektiği açıklanmayan bir bekleyiş içerisindeyiz” dedi.
“BIRAKIN TABLETİ KIŞLIKLARINI ALAMADIK”
İki çocuğu olan bir bayan, “Eşim bir sene oldu işe gireli. Hiçbir yardımdan faydalanamıyoruz, neden, eşim sigortalı işe girdi. Bir minimum fiyat ile karın doymuyor. Ne kömür yardımı alabildik, ne çocuklarımızın eğitimi için bir sürü yerden tablet bilgisayar başvurusu yaptık ne onlar karşılandı. Komşularımız var Suriyeli. Onlar her türlü yardımdan faydalandılar. Tabletleri bile geldi. Halbuki derslere girmiyorlar, katılmıyorlar ona karşın tabletleri geldi, bizim çocuklarımız tek telefonla derse girmek zorunda kalıyorlar. Bir minimum fiyat ile çocuklarımızın muhtaçlıklarını karşılayamıyoruz. Tableti bırakın daha kışlık kıyafetlerini karşılayamadık. Hayat çok pahalı” dedi.
“KAŞIKLA VERİP, KEPÇEYLE ALIYORLAR”
Özel ihtiyacı olan bir bayan, “Geçim çok güç. Çalışıyoruz ancak eşim engelli ben engelli. Minimum fiyata artırım geldi ancak anında her şeye artırım oldu. Verdiği günün sonraki günün bütün artırımlar patlama yaptı. Eşimin sigortasını ödüyorum, taban fiyata artırım geldi, sonraki 300 milyon (lira) birden artırım verdiler” diye konuştu. Diğer bir bayan bu mevzuya ait “Buna kaşıkla verip kepçeyle almak deniliyor” dedi.
“ÇÜRÜK MEYVE ALIP ÇOCUKLARIMA YEDİRİYORUM”
Geçim problemi çeken bir bayan, “Eşim yeni işe girdi. İki yıldır konuttaydı. Üç tane çocuğum var. Ekmek alacak halim yok. Bayat ekmek alıyorum, çocuklarıma yediriyorum, pazara çıkamıyorum. A 101 çürük meyveleri atıyor, onları almaya çalışıyorum, çocuklarıma yediriyorum” dedi.
Eğitim sistemini eleştiren bir bayan da “Dört çocuk annesiyim. Üçüzlerim var. Tıpkı sınıfa gidiyorlar. Hangi birisine bir bilgisayar bir tablet alayım? Bilgisayar almış başını gitmiş, daima fırsatçılık. Bilgisayar lazım tavan yapıyor, 6 7 bin lira. Üç çocuğun üçüne de farklı alamıyorum” dedi.
“ÇOCUKLARIM İÇİN YAŞAMAYA ÇALIŞMAK İSTİYORUM”
Eski eşi tarafından şiddete maruz bırakılan bir bayan, “10 yıllık bir evlilik geçirdim, boşandım. Şiddet mağduruydum, 10 yıldır kapı dışarı çıkamıyordum, çok berbat günler geçirdim, yeni boşandım, çocuklarımla birlikte bir apartmanın kapıcı dairesini geldik. Çalışmıyorum, gelirim yok, büyük oğlum okula gidiyor, eğitimi için hiçbir şey yapamıyorum, takviye olacak kimse yok, tek başıma uğraş etmeye çalışıyorum, çocuklarım için yaşamaya çalışmak istiyorum” diye sıkıntı yandı.
Çocuklarıyla yaşayan diğer bir bayan da “Kiracıyız. Üç çocuğum var. Kalp nakli bekleyen kızım var. Eşimden başkayım. Onun bakım parasıyla geçim ediyorum. Konut kirası, suydu, zati pazara gidemiyoruz. Güç geçiniyoruz, bizim bu halimiz ne olacak” diye sordu.
Birebir vakitte zelzeleden de mağduriyet yaşayan bir bayan, Ekonomik zahmetlerden çok bir de bir de zelzele eza yaşıyorum. Üç aydır iş yerimiz çalışmıyor. Binamız ağır hasarlı, tespitte bulunuldu, hiçbir mal alamadık, 10 dakikalık mühlet verdiler, bu müddette alabildiğimizi aldık. Damacana ana bayisiyiz, iki bin damacana suyumuz kaldı, 110 bin liralık malımız var içeride, üç aydır bir kuruş alamadık. Eşim çalışamıyor, geçimimizi bu dükkandan yapıyorduk” dedi.
“EL BİRLİĞİ İLE DEĞİŞTİRECEĞİZ”
Bayanların sıkıntılarını dinleyen CHP Önderi Kılıçdaroğlu, şöyle konuştu:
“Sorun var hakikat, mutfaklarda yangın var yanlışsız, büyük ıstıraplar çekiyorsunuz gerçek. Türkiye’de 10 milyon genç işsiz. Cumhuriyet tarihinde bu kadar işsiz hiç olmamıştı. En büyük ezayı mesken hanımları çekiyor. Konuttaki mutfaktan sorumlu, çocukların beslenmesinden sorumlu, çocukların hoş bir hayat sürdürmesini istiyor anneleri. Bugün yaşadığımız kurallar çok ağır. Ümitsizlik var fakat anneler size kelam veriyorum. Bütün bu haksızlıkları bitirmek mümkün ancak bunları bitirmek için ortak çalışmak lazım. Annelerin sıkıntısını biliyorum, ‘çocuğumu alıp alışverişe gidemiyorum’ diyorlar. Pek çok babadan da duydum. Mesken hanımlarının toplumsal güvenlik haklarının olması lazım, evvelden vardı bu haklar. Her meskende huzurun, rahmetin olması kadar hoş bir şey yok. Bizim aile takviyeleri sigortası diye bir sigorta kısmını hayata geçirmeye çalışıyoruz. Temel amacı şu geliri makul bir sayının altında olan ailelere direkt doğruya devletin takviye vermesidir. Aile dayanakları sigortası olsaydı, az evvel saydığınız dramların hiçbiri olmazdı.
Birebir sıkıntıları paylaşıyorsunuz, çocuklarınız işsiz. 18 yıldır bu memleketi yönetenler, niçin sizin kederinizi duymadılar? Bir maaşla yetinmiyorlar, iki maaşla yetinmiyorlar, üç maaşla yetinmiyorlar, dört maaşla yetinmiyorlar, beş maaş alıyorlar. En hafifi de 10 bin lira. 50 bin lira bir konuta giriyor, öbür konutta çocuklar aç. Bu adalet midir? Sizden isteğim şu: Bu memleketin başına haram yemeyen, kul hakkı yemeyen, yolsuzluk yapmayan birini getirin. İlla yolsuzluk yapan, haram yiyen, kul hakkı yiyen birisi mi devleti yönetecek? Devleti yönetince bu türlü oluyor sonra daima birlikte şikâyet ediyoruz. Bir de düzgün, ahlaklı adam olsun. Bir de bu türlü bir siyasetçi getirin. O vakit Türkiye’nin kurtulacağını göreceğiz. Türkiye varlıklı bir ülke, yoksul bir ülke değil lakin kaynakları adil dağıtılmadığı için büyük bir kısmı yoksul bir kısmı da köşeyi dönmüş güçlü. Bu tabloyu değiştireceğiz fakat elbirliğiyle değiştireceğiz.”
Cumhuriyet
