Nüfus artış suratını düşürmek için 60 yıla yakındır büyük eforlar gösteren Filipinler’de koronavirüs salgınının sonuçlarından biri plansız hamileliklerdeki büyük artış oldu.
Rovelie Zabala onuncu çocuğuna gebe.
41 yaşındaki Roverie bizle konuşurken dokuzuncu çocuğu da kucağında.
“Carl, Jewel, Joyce…” diye isimlerini sayarken yakındaki 6 yaşlarında oğlan çocuğu annesine aksi aykırı bakınca, Rovelie “Ay pardon, bunun ismi Charlie” diye düzeltiyor günahsız bir yüzle.
Rovelie, doğum denetimi hakkında bilgi edinmeye başlayana kadar yedi çocuk sahibi olmuş bile. Ancak bu sonuncusu Filipinlerde uygulanan dünyanın gördüğü en sıkı karantinalardan biri sırasında “kazara” olmuş.
Koronavirüs karantinası sırasında Filipinler sokaklarında askerler, zırhlı araçlarla devriye geziyor, sokağa çıkabilenler polis barikatlarına takılıyordu. Yalnızca aileden bir kişinin yiyecek almak üzere çıkmasına müsaade veriliyordu.
Bu tedbirlerin kaçınılmaz bir sonucu ise ülke çapında Rovelie üzere yüzbinlerce bayanın doğum denetim araçlarına ulaşamaması, hasebiyle gebe kalmaları oldu.
FİLİPİNLERDE NÜFUS NEDEN BU KADAR SÜRATLİ ARTIYOR?
Filipinler Nüfus Enstitüsü ve Birleşmiş Milletler Nüfus Fonu tarafından yapılan iddialara nazaran ülkede önümüzdeki yıl, hali hazırda planlanan ortalama 1 milyon 700 bin bebeğe ek olarak, 214 bin civarında da fazla bebek doğacak.
Bu bebekler çoğunlukla geçimini zar sıkıntı sağlayabilen dar gelirli ailelere doğacaklar.
Üstelik bu daha yalnızca başlangıç zira salgın Filipinler’de artık hastanelerin baş etmekte zorlandığı nüfus artışı krizinin sebeplerinden sırf bir tanesi.
Manila Körfezi ve Sierra Madre sıradağları ortasındaki Filipinler’in başşehri Manila 13 milyon nüfusuyla görülmemiş bir nüfus yoğunluğuna sahip.
2015 bilgilerine nazaran her bir kilometrekareye 70 binden fazla insan düşüyor.
Bu yoğunluk trafiğin kilitlenmesinden tutun da kapasitesini yüzde 300 aştığı için insanların daracık hücrelerde sıra sıra dizili yattığı cezaevlerindeki çok kalabalığa kadar her yerde hissedliyor.
NÜFUS ARTIŞI VE YOKSULLUK ORTASINDAKİ BAĞ
Uzmanlar bu yoksulluğun kısmen, ülkedeki doğum oranının yüksekliğiyle direkt bağlantılandırılabileceğini söylüyor.
Bunun desteği ise farklı nüfus artış suratlarının yoksullukla ilintisi konusundaki araştırmalar.
Her bayanın ortalama iki çocuk sahibi olduğu yani nüfusun sabit kaldığı ülkelerde, fakir ailelere doğanların sayısı artmadığından iktisatta büyüme daha büyük oluyor. Buna karşılık nüfusun azaldığı durumlarda her bir şahsa ulusal gelirden düşen hisse, kaynaklar ve fırsatlar da büyüyor.
Filipinler hükümeti de bunu biliyor. Bu nedenle 1960’lardan bu yana ülkedeki doğum oranını düşürmeye çalışıyorlar ve bunda kısmen başarılı da oldular.
O vakitten bugüne nüfus 35 milyondan 110 milyona yani üç misline çıktı fakat örneğin 1969’da 6,4 olan doğum oranı bu yıl 2,75’e kadar düştü.
Tekrar de Filipinler doğum suratını düşürmekte tıpkı periyotta tıpkı çabayı gösteren güney doğu Asyalı komşusu Tayland kadar başarılı olamadı.
Birleşmiş Milletler datalarına nazaran Budizm’in yaygın olduğu Tayland’da 1960’ların sonlarında 5,8 olan anne başına doğum oranı 2020 yılında 1,5’a indi.
Tayland’da yoksulluk hududunun altındakilerin oranı bugün yüzde 10, Filipinler’de ise yüzde 17.
KATOLİK KİLİSESİ FARKI MI?
Bu durum emsal bir coğrafyada misal bir gayret içindeki iki ülkeden birinin neden başkasından çok daha başarılı olduğu sorusunu öne çıkarıyor.
Bunda kısmen Filipinler’de çok tesirli bir kurum olan ve doğum denetimine karşı hareketin başını çeken Katolik kilisesinin rolü olduğunu söyleyebiliriz.
İmajlı görüşme yaptığımız Filipinler’deki Katolik Piskoposlar Kurulu’ndan Peder Jerome Secilliano “Elbette doğum denetimine karşı çıkacağız” diyor ve sürdürüyor:
“Bu hapların kullanımına karşı çıkmak vazifemizin bir modülü. İnsanlara bunun üzeimizdeki olumsuz tesirlerini, ahlaki sonuçlarını hatırlatmak için ikna faaliyeti yürütüyoruz. Lakin beşerler buna uymazlarsa kendi bilecekleri bir şey.”
Kilisenin karşı çıkışına karşın Filipinler tekrar de doğum oranlarını denetim etme konusunda bir muvaffakiyet yakalamıştı. Devlet Lideri Rodrigo Duterte’nin eski Sosyo-ekonomik Siyasetler Bakanı Ernesto Pernia, yoksulluğun azaltılması konusunda son yıllarda yakalanan muvaffakiyetin direkt hükümetin 2012 tarihli doğum denetimini teşvik eden maddeyi kuvvetle uygulamasayla ilgili olduğunu düşünüyor.
Lakin Covid büyük zahmetlerle sağlanan bu ilerlemeleri kısa müddette sildi.
Nüfus ve Kalkınma Kurulu (POPCOM) lideri Juan Antonio Perez “Dört yıllık uğraşımız boşa gidecek. Planlanmamış çok daha fazla hamilelik gerçekleşecek. Şu anda her on hamilelikten üçü ‘kaza’ kategorisinde ve bu oran gelecek yıl yarı yarıya olacak biçimde yükselebilir” diyor.
Filipinler’in Güney Doğu Asya’da küçük yaştaki hamileliklerin en yüksek olduğu ikinci ülke olduğunu da belirtelim.
Salgının bu oranı daha da üst çekmesi bekleniyor.
Kilise ise bu mevzularda kendisine yöneltilen tenkitleri reddederek hükümeti fakir ve varsıllar ortasındaki uçurumu gidermeye çağırıyor.
‘BEBEK FABRİKASI’
Hekim Jose Fabella Hastanesi işçisi çok meşgul.
Amerikan sömürgeciliği devrinden kalan bu eski hastanenin ismini, 2012 yılında hastanede günde 120 civarında bebek doğduğundan ötürü “bebek fabrikası” koymuşlar.
Yeni doğum denetimi teşvik yasası 2012’de onaylandıktan sonra doğumların sayısı bunun yarısına kadar düşmüş ve hastanenin iş yükü azalmış. Ancak koronavirüs karantinası periyodunda yeni bir bebek patlamasına hazırlandıklarını söylüyorlar.
Hastanenin “Birinci Koğuş” yazan kısmına girdiğimizde etrafımızı daima bir ağızdan ağlayan bebeklerin sesleri sarıyor.
Bir futbol alanının yarısı büyüklüğündeki büyük odada tek sıra halinde ikişer ikişer bitiştirilmiş metal karyolalar dizili.
Havalandırma daima çalışıyor ancak sıcak ve rutubetli havayı değiştirebildiği söylenemez.
Özel doğum sabahlıkları giymiş maskeli ve vizörlü anneler kucaklarında yeni doğmuş bebekleriyle oturuyorlar.
Tabip Diana Cajipe “Şu anda birleştirilen karyolaları yalnızca üç yahut dört hastanın paylaştığını görüyorsunuz. Ne yazık ki yerimiz kalmadı ve hala hasta geliyor. Hastanenin azami kapasitesini aşmış bulunuyoruz. Bu ikili yatakları 6-7 kişi paylaşmak zorunda kalabilir” diyor.
Virüs yalnızca sayıları artırmakla kalmıyor. Geçen ay 7 hasta ve bir hemşirenin koronavirüs olumlu çıkmaları üzerine hastane süreksiz olarak kapatılmış. Bu çeşit kapalı yerlerde virüsün ne kadar kolay yayılabileceğini görmek güç değil.
Hastane idaresi bir bina daha açarak, daha çok yatak kapasine ulaşmayı umuyor lakin bina şimdi bitmemiş.
ROVELIE’NİN EN BÜYÜK KORKUSU
Dünyanın nüfus yoğunluğu en yüksek yerlerinden biri olan Tondo’daki Baseco’da yaşayan Rovelie, siyasetçilerin ve planlamacıların vurguladığı yoksulluğu çok iyi bilenlerden.
Lakin birebir vakitte Katolik Kilisesi’nin doğum denetimini ve kürtajı günah sayan öğretisini de çok iyi biliyor.
“Daha hamileliğim birinci ayındayken, eşime hayatın güç olduğunu, çocuğu aldırmak istediğimi söyledim” diyor.
Ancak partneri “olmaz” demiş. “Günah işlemek yerine hamileliğimi sürdürdüm” diyor.
Üç ay evvel ise partneriyle ayrılmışlar.
Rovelie gözünden dökülen yaşları silerken, çocuklarının geleceğinden telaş ettiğini anlatıyor.
Biz konuşurken uyuşturucu satıcılarının peşindeki bir polis devriyesinin çamurlu yola girmesiyle etrafımızdaki kalabalık dağılıveriyor.
Rovelie uyuşturucu işinin yoksulluktan ender “kaçış” yollarından biri olduğunu söylüyor.
Artık Covid-19 salgınıyla Filipinler iktisadı de resesyona girerken, insanların önündeki fırsatlar her zamankinden daha az.
Rovelie “Bir numaralı kaygım bu” diyor “Onları okutabilecek miyim?” Ve devam ediyor:
“Bazen öfkelenip sıkıntıdan çıktığım vakit onlara ‘sizi güçlü birilerinin yanına evlatlık vereceğim’ diyorum hakikat dürüst okullara sarfiyatlar diye. Ancak sonra yeniden kendi kendime ‘yapabilirim’ diyorum.”
Cumhuriyet