Kanal D ekranlarında yayınlanan, “Neler Oluyor Hayatta” programına canlı yayınına bağlanan Pınar Gültekin’in acılı babası Sıddık Gültekin’in kelamları şöyle;
Öncelikle size ve bütün Türkiye; ben beşerim, herkese hürmetlerimi sunuyorum. Bütün annelerin ellerinden öpüyorum, bütün bayanların ayaklarından öpüyorum. Benim acım çok büyük Hakan beyefendi, en iyi siz anlarsınız zira siz de bir babasınız.
Benim acımın tanımı edilemez. Benim acım çok büyük. Artık kâfi diyelim. Bugün benim ocağım yandı, benim ciğerlerim yandı, ben bittim, öldüm. Bütün ailem bitti. Benim 27 sene verdiğim bütün emekler bitti. Ancak bundan sonra hiçbir evlat ölmesin, hiçbir bayan ölmesin, hiçbir kız çocuğu ölmesin.
Artık Türkiye o denli olmuş ki, her kız çocuğunun başına birer nöbetçi mi dikmemiz lazım? Pınar benim kızım değil bu saatten sonra, bütün Türkiye’nin kızıdır. Hakan beyefendi, ben ne söyleyeceğimi bilmiyorum hakikaten. Acım çok büyük. Bunu da söylemeden geçemeyeceğim. Bütün Türk halkına teşekkür ediyorum.
Muğla Akyaka Jandarma Bölge Komutanlığı’na, Muğla Valisi’ne, Emniyet teşkilatına teşekkür ediyorum. Ben şahit oldum, üç gün üç gece tıpkı bizim üzere hiç yatmadan misyonlarını dört dörtlük yaptılar. Bunu söylemeden geçersem bir yanlış yapmış olurum. Türkiye’nin başı sağ olsun.
Annesi tanım edilemez bir acı yaşıyor şu anda. Esasen hasta, orada da hekimler geldiler müdahale ettiler. Kız kardeşi motamot o denli. Benim 5 tane çocuğum var, dördü de perişan. Biz bunu hak etmedik. Bir insan ne kadar makûs olursa olsun, hiçbir varlık, hiçbir canlı vefatı hak etmiyor. Artık kâfi, bu ülke kana doymadı mı?
Pınar’ı en son 6 ay evvel görmüştüm. Havaalanında karşılamıştım. 6 yıldır üniversite okuyordu, bu sene son yılıydı. Bana telefon açtı dedi ki: “Baba ben artık meskene döneceğim”
“SEN EVLİ BEŞERSIN, HANIMINA SÖYLERİM”
Bu bağ değildi ki. Bu adam takıntı haline getirmişti. Zati evli bir insandı, zengindi. Benim kızımın ismini tahminen berbata çıkartmış olabilirler. Kızım erdemli, namuslu olmasaydı bugün kızım yaşardı. Namusu için canını verdi.
Kızımla birlikte olmak istiyormuş. Kızım buna tekraren itiraz etmiş. “Sen evli beşersin, hanımına söylerim” demiş. Zati ne vakit ki kızım “Ben senin hanımına söylerim” dedi, bu kaygıdan cinayeti işledi. Zira artık yakasını kurtaramıyordu. Bütün Muğla biliyor, esnaflar biliyor.
Benim kızım 6 yıldır Muğla’da tanımayan yok, erkek üzere kızdı. Pısırık bir insan da değildi. Lakin sonuçta takıntı hale getirmiş adam. Bir türlü kızımın yakasını bırakmamış. Ve en sonunda bu vahşet mi diyelim, isim bulamıyorum. Bu vahşetten öte bir şeydir. Bir insanı öldürürsün lakin bu formda öldürülür mü Allah aşkına söyleyin?
Ben bir baba olarak kızımı teşhis edemedim. Bu benim yüreğimi yakıyor. Bu acıyla ben yaşayamam zati. Bu yalnız kızımı öldürmedi, hepimizi öldürdü.
Cumhuriyet
