Siyasi iktidar, bayana yönelik şiddet ve aile içi şiddetle çok taraflı uğraş maksadıyla hazırlanan İstanbul Sözleşmesi’nden çekilmenin hazırlığını yapıyor. Fakat Türkiye, her yeni güne bayan cinayeti ve aile içi şiddet haberleriyle başlıyor.
Erkek şiddetinin kurbanı olan Pınar’ın annesi Şefika Gültekin, Özgecan’ın annesi Songül Aslan, Zeynep’in annesi Aruz Şenpınar, Dilek’in annesi Hanım Kaya ve Feray’ın annesi Aysel Şahin’in acıları da istekleri de ortak: Öteki anneler bu acıyı yaşamasın.
ÖZGECAN’IN ANNESİ SONGÜL ASLAN:
ÖLENE KADAR BU ACIYI ÇEKECEĞİM
Özgecan Aslan, Mersin’in Tarsus ilçesinde 11 Şubat 2015’te meskenine gitmek için bindiği minibüste vahşice öldürüldü. Aslan’ın öldürülmesiyle ilgili ağırlaştırılmış müebbet mahpus cezasına çarptırılan mahkumlardan Ahmet Suphi Altındöken, uğradığı silahlı hücumda öldü, babası Necmettin Altındöken de yaralanmıştı.
“5 yıl geçti. Daima acı içindeyiz, ölene kadar da unutmayacağız. O katil yalnızca Özge’yi değil hepimizi öldürdü. Ben ölene kadar bu acıyı daima çekeceğim. Bu acı içimden çıkmıyor, daima benimle. Özge’den sonra da bayanlarımız katledilmeye devam edildi. Hiç kimsenin bir canı almaya hakkı yok. Kanunlarımız bayanları koruyamıyor. Katillere caydırıcı cezalar verilseydi, tahminen bu kadar bayan öldürülemeyecekti. Okuyup meslek sahibi olup birebirini topluma yarar sağlayan genç kızlarımız öldürülürken katilleri dışarıda geziyor. Koskoca Türkiye Cumhuriyeti bayan şiddetine neden tahlil bulamıyor? Bayana şiddet yazgı değildir. Ben buna inanmıyorum. Yazık değil mi Pınar’a, yazık değil mi Ceren’e, yazık değil mi Özgeme? Özgecanımın tek gayesi okumak ve iyi bir psikolog olmaktı. Yemesinden, içmesinden gezmesinden kesip kitap alıp okuyordu. İlaçlarla ayakta duruyoruz. Ruhu, kalbi tertemiz kızımı toprağa verdim. Bayram geliyor lakin artık bayramlar bizim umurumuzda değil. Özgecan varken şekerimizi, kolonyamızı alırdık. Allah hiç kimseyi evladıyla sınamasın. Evladını kaybeden annelere sabır diliyorum.”
DİLEK VE MUTLU’NUN ANNESİ HANIM KAYA:
‘ADALET NEREDE’ DİYE BAĞIRMAK İSTERDİM
Dilek Kaya, Diyarbakır’da misyonlu astsubay sevgilisi tarafından silahla vurularak öldürüldü. Dilek Kaya’nın ablası Keyifli Kaya ise yeniden bir erkek tarafından başından vuruldu ve annesinin dayanağıyla ayakta durabiliyor.
“Bir adedini toprağa verdim. Başkasının eli ayağı tutmuyor. Acım büyük, kelamların bittiği yerdeyim. Bağırmak, sesimi duyurmak istiyorum. Bu acı, bayram geldiğinde daha da katlanıyor. Mutlu’ya artık keyifli demiyorum, Tuğba diyorum. Tuğba’ya bakabilecek birisi olsaydı buradan Meclis’e kadar yürüyüp ‘Adalet nerede’ diye bağırmak isterdim. Benim ciğerim çok yanıyor. Kızım vefatından evvel yanımdaydı. Mutlu’yu vuran şahsa ceza verilseydi şu an Dilek tahminen de yaşıyor olacaktı. Artık haberleri izleyemiyorum. Her gün en az 2-3 tane bayan cinayeti haberi oluyor. Bu haberleri gördükçe içim acıyor. Neden biz bayanlar ölüyoruz? Ben de yaşayan ölüyüm, yalnızca Tuğba için nefes alıyorum. Ona bakacak öteki kimse yok.”
PINAR’IN ANNESİ ŞEFİKA GÜLTEKİN:
PINARIM GİTTİ, HAYALLERİ GİTTİ
Muğla’da 16 Temmuz’da kaybolduktan 5 gün sonra cansız vücudu bir varil içerisinde, üzerine beton dökülmüş halde bulunan 27 yaşındaki üniversite öğrencisi Pınar Gültekin’in, Cemal Metin Avcı tarafından vahşice katledildiği ortaya çıktı. Cemal Metin Avcı tutuklandı, hakkındaki soruşturma sürüyor.
“Kızımın mevt haberini alınca tüm dünyam başıma yıkıldı. Katile ne kadar ceza verilirse verilsin yüreğim soğumayacak. Ailecek hepimiz çok kötüyüz. Benim kızım fikirli ve iyi niyetli bir kızdı. Hayallari vardı. Hepsi gitti. Babası, ben ve ağabeyleri okuması için daima dayanak olduk. ‘Mesleğimin başına geçeyim, size bakacağım’ diyordu. Pınarım gitti, hayalleri gitti. Keşke yaşasaydı, hayallerini size o anlatsaydı. Her bayramı bir arada geçirirdik fakat bu bayram yok Pınarım. Vefatı hiç hak etmedi. Yanlış bir şey de yapmadı. Kaybolduğu gün imajlı konuşmuştuk. Telefonuna ulaşamayınca yüreğim koptu, anladım bir şey olduğunu. Haberi alınca yıkıldık aslında. Öbür 21 yaşındaki kızım gece uyuyamıyor. Bakmaya kıyamıyorduk, bir katil kıydı. Ona su verilmesin, yemek verilmesin, bütün hakları elinden alınsın. Kâfi artık bayanlar ölmesin.”
ZEYNEP’İN ANNESİ ARUZ ŞENPINAR:
ONA ‘KIZIMIN HATASI NEYDİ’ DİYECEĞİM
Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Toplumsal Bilgiler Öğretmenliği Bölümü’nden geçen yıl mezun olan Zeynep Şenpınar, 24 Mayıs’ta boksör erkek arkadaşı Selim Ahmet Kemaloğlu tarafından 37 yerinden bıçaklanarak öldürüldü. Katil hakkında “ağırlaştırılmış müebbet hapis” istemiyle iddianame hazırlandı.
“Kızım gitti, hayatımda çok şey değişti. Annelerin kızları ile ilgili hayalleri olur. Hayallerim yıkıldı. Biz kızlarımızı katiller öldürsün diye büyütmüyoruz. Sabahlara kadar yatamıyorum, kızımın acısına katlanamıyorum. Biz her bayramı birlikte geçirirdik. Babasının mezarını ziyaret ederdik. Bayanların kabahati ne? Yetkililere sesleniyorum: Bayana şiddete karşı bir deva bulun! Yalnızca kızım için değil, bütün bayanlar için diyorum, artık bayanlar ölmesin. Ben kızımı ne koşullarda okuttum, ne kaidelerde imtihana girdi. Her imtihana ne hayallerle gidiyordu. Merasimine gittim. Zeynep’in ikizinin psikolojisi bozuldu. ‘Bir tarafım koptu anne, ben ne yapacağım? Zeynep’siz nasıl yaşayabilirim?’ diyor. Ben kızımı bulduğumda kan içindeydi, ‘Zeynep, annen geldi’ dedim. Her tarafı delik deşikti. Ben o katili Allah’a havale ediyorum. Zeynep’in kabahatini öğrenmek istiyorum. Katili görünce ona soracağım. Bir de kızım onun gözlerinin içine baktığında kızım en son ne demiş, onu soracağım.”
FERAY’IN ANNESİ AYSEL ŞAHİN:
KATİLİ KURTARMA YARIŞINA GİRDİLER
Mersin Toros Üniversitesi’nde iç mimarlık kısmı son sınıf öğrencisi Feray Şahin, polis memuru Burak Aykul tarafından 19 Eylül 2017’de öldürüldü. Aykul “taksirle insan öldürmek” kabahatinden 5 yıl 3 ay mahpus cezasına çarptırıldı. Zanlı, Ocak 2019’dan bu yana özgür. Aile, belgeyi Yargıtay’a taşıdı.
“Tam 1044 gündür kızımızın acısı ile yatıp kalkıyoruz, o günden bu yana tedavi görüyoruz, psikolojimiz, hayat sistemimiz bozuldu, huzurumuz kalmadı. Yaşayan bir meyyit gibiyiz. Tam 35 aydan bu yana acıyla yatıp kalkıyoruz. Ve bu bayrama da tekrar kızımızdan başka giriyoruz. Biz de öbür aileler üzere çocuklarımızla birlikte bayram kutlayıp kızımıza sarılsaydık, olmaz mıydı? Lakin şu an biz mezar taşına ağlayıp ağlayıp gidiyoruz. Katil sokakta. Adalet bu türlü vakitte bizim yanımızda olmalıydı. Maalesef adalet katili muhafaza ve kurtarma yarışına girdi, mağdurun yanında olmadı. Biz, bu türlü bir adaleti asla kabul etmiyoruz. Gencecik kızımı öldüren katil 1.5 yıl yatıp çıktı ve artık sokakta hiçbir şey olmamış üzere geziyor. Katilin palavraları ile bir soruşturma ve yargılama süreci yürütüldü. Karara itiraz ettik. Evrakımız tam 17 aydan bu yana Yargıtay’da bekliyor. Katil sokakta. Bu türlü adalet olmaz olsun. Kızımın katilinin yeri sokak değil. Katile ağırlaştırılmış müebbet mahpus cezası verilmesini ve işlediği bu cinayetin cezasını bir an evvel çekmesini istiyorum. Kâfi artık, analar ağlamasın, bayanlarımız, kızlarımız öldürülmesin…”
Cumhuriyet
