Türkiye Taşkömürü Kurumu (TTK) Armutçuk Kuruluş Müdürlüğü’ne bağlı maden ocağında 7 Mart 1983 tarihinde meydana gelen grizu patlamasında 103 maden personeli hayatını yitirdi. Faciada, Hüseyin Okut ve Ahmet Yiğit de hayatını kaybetti.
Facianın yaşandığında şimdi 2 yaşında olan Hüseyin Okut’un oğlu Şaban Okut, kurumun şehit ailelerine tanıdığı haktan yaşı küçük olduğu için yararlanamadı. Ailesinde birçok kişinin madencilikten geçimini sağladığı Şaban Okut, kurumun iş ilanları verdiği 2006 ve 2009 yıllarında babasının öldüğü ocakta çalışmak için müracaat yaptı.
Okut, iki müracaatında da madene giremedi. Pes etmeyen Okut’un 2012 yılındaki başvurusu ise kabul edildi. Şaban Okut, TTK Armutçuk Kurum Müdürlüğü’nün kaynak atölyesinde iş başı yaptı.
BABASINA MEZAR OLAN OCAĞA KURAYLA GİRDİ
Ahmet Yiğit’in oğlu Asım Yiğit ise 2009’da kuruma alınacak 3 bin emekçi için başvuran 37 bin 119 kişi ortasında yer aldı. Vücut gücüyle alakalı dayanıklılık testini muvaffakiyetle geçen Asım Yiğit, babasını kaybettiği ocakta iş başı yaptı. İki madenci ocakta ekmek paralarını kazanıyor.
‘ACABA BABAM BURADA YÜRÜMÜŞ MÜDÜR? DİYORUM’
9 yıllık personel Şaban Okut, kaynak ustası olduğu için vakit zaman girdiği maden ocağında duygusal anlar yaşadığını söyledi. Babasını 2 yaşında kaybettiğini, fakat ömrü boyunca acısını yaşadığını ve yaşamaya devam ettiğini tabir eden Okut,
“İki yaşındayken babanın ne olduğunu bilmeyen, hayatın ne olduğunu bilmeyen bir çocuktum. Aşikâr bir yaşa geldiğimizde babasızlık sıkıntı. Oburlarının çocukları bayramlar da harçlık alırken biz bir köşede huzursuz bir formda onlara bakarken, onların yediğine içtiğine bakarken makus oluyorduk.
O vakitlerde yerin 300 metre altında çalışılıyormuş. Şu an ise 500- 600 katında üretim var. Ocağa indiğimizde, ‘acaba babam burada yürümüş müdür, burada çalışmış mıdır?’ diye hisler oluşuyor. Sıkıntı bir durum” dedi.
Hüseyin Okut’un eşi Ayşe Okut da, “Köye gelinceye kadar haberimiz olmadı. Duyunca yıkıldık. 3 tane çocukla kalmak kolay değil. Oğlum madende çalışıyor fakat ne yapsın ekmek kederine. Hepsi, onlar da ekmek davasına gittiler” diye konuştu.
‘İŞE BAŞLADIĞIM BİRİNCİ GÜN AĞLADIM’
Babası Ahmet Yiğit’i kaybettiğinde 4 yaşında olan Asım Yiğit, iş başı yaptığı gün madene indiğinde gözyaşlarını tutamadığını anlattı. Güç günler geçirdiklerini tabir eden Asım Yiğit, şöyle konuştu:
“Bizi en büyük ağabeyimiz büyüttü ve bugünlere getirdi. Babanı hatırlıyor musun desen hatırlayamıyorum. 4 yaşındaki çocuk ne hatırlasın ki? İşe başladığım birinci gün ağladım. Kolay bir şey değil. Babamın öldüğü yerde çalışıyorum artık. Kendi çocuklarımın maden de çalışmasını istemem. Fakat mecbur kaldıktan sonra yapacak bir şey yok. Okusalar daha iyi.”
KURDUKLARI DERNEKLE GAYRET EDİYORLAR
Zonguldak Maden Şehit Aileleri Yaşatma Derneği Lideri Çetin Yiğit de babasını tıpkı faciada kaybettikten sonra kurumda iş başı yaptı. Yakın vakitte emekli olan Yiğit, şehit madenci çocuklarına kamuda çalışma hakkının verilmesini istediklerini tabir etti.
MADEN ŞEHİDİ ÇOCUKLAR BU MADDEDEN YARARLANMALI
Soma faciasında ömrünü yitiren meslektaşlarının akabinde bu hakkın onların ailelerine verildiğini hatırlatan Yiğit,
“Soma faciasında 301 emekçi vefat ettiğinde oradaki kardeşlerimiz için devletimiz tarafından bir yasa çıkarılmıştı. Biz bu kamuda istihdam hakkının tüm maden şehidi ailelerine verilmesini istiyoruz. Tüm maden şehidi çocuklarının bu maddeden yararlanmasını istiyoruz. Bu da zati Türkiye genelinde 500 kişiyi geçmiyor. 500 kişinin devletimize yük olacak bir sayı değil” dedi.
Cumhuriyet
