Türkiye Türkiye Komünist Partisi, yayımladığı davet bildirisinde şu sözlere yer verdi:
Bayan Dayanışma Komiteleri tertibin bayanlara yönelik durmak bilmeyen saldırısına karşı gayretini yükseltiyor.
Bayana yönelik şiddetin ve sömürünün kökünü kazmak için, bu eşitsiz ve adaletsiz sistemi değiştirmek için bayanları kendi kararlarını vermeye çağırıyor!
Davetimiz, kalbi eşit ve özgür bir ülkede yaşamak için atan tüm kadınlaradır!
GERİCİLİĞE KARŞI MÜCADELEYE!
Türkiye toplumu uzun yıllardır dinî referanslarla yönetiliyor. Dinin toplumsal ve kamusal hayatta belirleyici olması işverenlerin ve onların temsilcisi siyasi iktidarların işine geliyor. Böylelikle kararları daha az sorgulanıyor, adalet arayışı “öbür dünya”ya erteleniyor.
AKP iktidara geldiği birinci günden beri sayısız gerici uygulamaya imza attı. İmam hatipler yaygınlaştırıldı, ilkokullara mecburî din dersleri kondu, müftülere nikah kıyma yetkisi verildi. Muhalefetin alternatifi ise giderek AKP’ye benzemekti. Bilim düşmanı, bayan düşmanı, sanat düşmanı siyasetlere sessiz kalınarak bu hatalara ortak olundu.
Geçim külfeti içindeki işçilerin çocukları cemaat ve tarikatlara mahkum edildi. Gericiliğin önü açıldı, gericilik güçlendikçe bayanların hayatındaki baskı, zorbalık ve şiddet arttı. Bayanın vücudu nesneleştirildi, aklı aşağılandı. Bayan toplumsal hayattaki yeri ile değil, anneliği ile yüceltildi.
Fakat AKP cumhuriyetin aydınlanmacı karakteri ile ne kadar arbedeli ise, bayanlar da ellerinden alınmak istenenden çok daha fazlasını kazanmaya o kadar kararlı!
Bu nedenle gericiliğe karşı gayretimizde olmazsa olmazlarımız şunlardır:
Toplumsal ömrün dinî kurallar üzerinden tanımlanması ve sorgulanmasına son verilmelidir.
Tarikat ve cemaatlerin örgütlenmeleri yasaklanmalıdır.
Eğitimdeki mevcut gerici müfredat uygulamasına son verilerek bilimsel temellerle hazırlanmış yeni müfredatın uygulanmasına en kısa müddette başlanmalıdır.
Zarurî din dersleri kaldırılmalı, tüm okullarda karma eğitim verilmelidir.
İmam hatipler kapatılmalıdır.
Bayanların dinî kurallar münasebet gösterilerek aileleri, toplumsal etrafları yahut işyerleri tarafından örtünmek zorunda bırakılmaları hata sayılmalıdır.
Müftülerin nikah kıyma yetkisi sonlandırılmalıdır.
Sıhhat hizmeti sunumunda cinsiyet ayrımcılığı barındıran her türlü uygulama yasaklanmalıdır.
BAYANA YÖNELİK ŞİDDETE HAYIR!
Türkiye’de ve tüm dünyada artan bayana yönelik şiddetin ve bayan cinayetlerinin kökeninde sömürü nizamı vardır. Aile içi şiddet ve istismar sürerken ailenin kutsallığını lisanından düşürmeyen siyasetçiler vardır. Adalet sağlayamayan hukuk sistemi vardır. Çalışma rejiminin işverenlerin çıkarları için kuralsızlaştırılması vardır.
Bayanların eşitlik ve özgürlük uğraşını engellemek için siyasi iktidarın sığındığı aile kurumunun güçlendirilmesi siyasetleri iki yüzlüdür. Bayan cinayetlerinin kıymetli bir kısmı örf ve adetler münasebet gösterilerek işlenmektedir.
Bayanlar şiddetin ve sömürünün kökünü kazımak için çabada kararlı! Bu nedenle;
Şiddet gören bayanlar için dayanışma konutları açılmalıdır. Bu dayanışma meskenleri bayanların saklandığı değil, hayatlarının tekrar kurulmasında tüm toplumun dayanağının sunulduğu yerler olmalıdır.
Tecrit edilecek olanlar şiddet görenler değil, şiddet uygulayanlar olmalıdır.
Şiddet uygulama eğiliminde olduğu saptanan bireyler bilimsel değerlendirmeler eşliğinde şiddet önleyici bir programa alınmalıdır.
Hukukta erkeklere yönelik ayrımcılık ve iyi niyet okumaları cürüm kapsamına alınmalıdır.
Bayanların özgürlüklerini ve toplumsal hayatlarını dini ve klâsik dayatmalarla kısıtlayan her türlü tenkit ve müdahale hata sayılmalıdır.
Kişisel silahlanma yasaklanmalıdır.
ÇALIŞMA ÖMRÜNDE EŞİTLİK İÇİN MÜCADELEYE!
Bayanlar eğitim seviyelerindeki yükselmeye karşın erkeklerden bariz olarak daha az istihdam ediliyor. Eşitsizlikler daha iş görüşmelerinde başlıyor, bayanların uygar halleri, çocuk sahibi olma durumları işe alınıp alınmayacaklarında belirleyici oluyor. Gebelik ve süt müsaadeleri mazeretiyle bayanların mesleklerinde ilerlemeleri engelleniyor. Birebir eğitim ve niteliklere sahip oldukları halde tıpkı işi yapan bayanlara erkeklerden daha az fiyat veriliyor. Ekonomik krizlerde evvel bayanlar işten çıkarılıyor.
Bayanlar düşük fiyatları ve işsizlikle tehdit edilmeyi kabul etmiyor ve haykırıyor:
Tüm bayanların çalışma hakkı vardır. Devlet tüm vatandaşların çalışma hakkını teminat altına almakla yükümlüdür.
Tıpkı işi yapan işçiler cinsiyet, etnik köken, din ve mezhep farketmeksizin tıpkı fiyatı almalıdır.
İşyerlerinde bayan emekçi sayısına nazaran değil, işçilerin talepleri doğrultusunda kreş ve emzirme odası açılmalıdır. Bu vazifesini yerine getirmeyen işyerleri cezalandırılmalıdır.
Emziren annelerin süt müsaadelerini kullanmalarını engellemek cürümdür.
EBEVEYNLİKTE ADALETSİZLİĞE HAYIR!
Yüzyıllardır çocukların beslenmesi, bakımı, sıhhati annenin misyonu olarak kabul ediliyor. Bayanların çocuk bakımı için işten ayrılması ya da yarı vakitli yahut meskenden sürdürülen işlerde çalışması bir gereklilik üzere kavranıyor. Gelirleri kreş fiyatını karşılamayan ailelerde bayanlar konuta mahkum ediliyor. Çalışma hukukunda işverenin işyerinde yalnızca muhakkak sayıda çocuklu bayan çalışan için kreş hizmeti verme yükümlülüğü tarifleniyor, çocuklu erkek çalışanları hukuk hesaba katmıyor.
Meğer çocuklar bir toplumun geleceğidir, sağlıklı büyümeleri, iyi bir eğitim almaları, keyifli olmaları ve geleceklerinin garanti altında olması yalnızca ebeveynlerin değil, tüm toplumun sorumluluğundadır.
Bayanlar çocuklarıyla geçirdikleri vaktin yorgunluklarını arttıran bir yük olmasını istemiyor. Çocuklarıyla geçirdikleri saatlerin keyfine varmak, onlarla eğlenceli anılar biriktirmek istiyor. İşte bu nedenle;
En kısa müddette bir planlama eşliğinde her işyeri ve mahalleye fiyatsız kreş ve gündüz bakım meskenleri açılması zaruridir.
Çocuk doğduğunda çocuk bakımı için fiyatlı müsaade hakkı yalnızca anne için değil baba için de geçerli olmalıdır.
Fiyatlı ebeveyn müsaadesi sonrası anne ya da babanın işe dönüşü tüzel teminat altına alınmalıdır.
Doğum denetim ve kürtaj hizmeti fiyatsız sıhhat hizmeti kapsamına alınmalıdır.
TOPLUMSAL ÖMRÜN BAYANLARIN LEHİNE DÜZENLENMESİ İÇİN MÜCADELEYE!
Çocukların bakımının yanı sıra hasta ve yaşlıların bakımı ve mesken işleri de bayana yüklenmiştir. “Kadın işi” olarak görülen her türlü konut işi yüzyıllardır bayanın emeğinin ağır sömürüsüyle devam etmektedir. Bayanlar bu tüketici iş yükü altında toplumsal hayattan koparılmaktadır.
Halbuki bayanların doğuştan gelen hiçbir özelliği onları mesken işlerine yatkın yapmaz. Teknolojinin böylesine geliştiği, işsizliğin bu kadar büyük bir sorun olduğu günümüzde bayanlar artık bu aptallaştırıcı işleri yapmayı reddediyor. Bundan bu türlü süratle;
Hasta bakım meskenleri sayısı kâfi düzeye çıkarılmalıdır.
Yaşlılar için toplumsal hayattan kopmadan yaratıcı faaliyetlerini sürdürebilecekleri toplumsal tesisler faaliyete geçirilmelidir.
Konut işleri, bayan erkek eşitsizliğinin yine üretildiği bir alan olmaktan çıkarılmalıdır. Her mahallede çamaşırhaneler, ütü konutları, yemekhaneler vb. kurularak mesken işleri toplumsallaştırılmalıdır.
Angarya işlerin yokluğunda artakalan vaktin yaratıcı, kültürel ve sportif faaliyetlerle geçirilmesi için her mahallede uygun yerler yaratılmalıdır.
BAYANLARIN EĞİTİM HAKKI İÇİN MÜCADELEYE!
Bugün pek çok fakir ailenin çocuğu nitelikli eğitim alamıyor. Ebeveynler çocuklarını bir gelecekleri olması umuduyla cemaatlere teslim ediyor. Eğitim kamusal bir hizmet olmaktan çıkarılarak ferdî bir anlayışla yine inşa ediliyor. Bu süreçte kız çocukları eğitimde giderek derinleşen eşitsizliklerden daha çok etkileniyor. Çocuk yaşta mesken işlerinde, çocuk bakımında klâsik bayan rollerini üstlenmek zorunda bırakılıyor. Çocuk yaşta evlendirilmeye, hatta anne olmaya mecbur ediliyor.
Bayanlar cumhuriyetin en değerli kazanımlarından biri olan eğitim alma ve meslek edinme hakkından vazgeçmiyor! Eğitim haklarından artık feragat etmeyeceklerini bildiriyor.
18 yaşına kadar kadın-erkek tüm bireylerin eğitimi mecburidir.
Kız çocuklarını okula göndermeyen aileler, psikologlar ve pedagoglar eşliğinde ziyaret edilerek kızlarını okula göndermek üzere ikna edilmelidir. İkna edilemeyen ailelerin kız çocuklarının eğitimi devlet teminatında olmalıdır.
15-18 yaş ortası evlilikler ebeveyn müsaadesi olsa bile yasaklanmalıdır.
NEFRET KABAHATLERİYLE MÜCADELEYE!
Bayana dönük aşağılayıcı sözler bugün medyadan siyaset alanına, kültür sanattan çalışma hayatına kadar her alana yayılmıştır. Bayanı değersizleştirici tüm bu telaffuz ve davranışlar bayanların hayatını etkilemektedir. Bayanlar mesleklerini seçerken, kararlarını alırken, hatta sokağa çıkarken bile ayrımcı lisanın tesirinde kalıyor. Fakat insanı değersizleştiren ve ayrımcılıkla aşağılayan her türlü tavır nefret hatasıdır.
Bayanlar artık nefret hatalarının hayatlarını etkilemesi istemiyor. Bu nedenle;
Bayanı aşağılayan, nesneleştiren her türlü aşağılayıcı söz için kamu davası açılmalıdır.
Erken çocukluk çağından yüksek eğitime dek tüm seviyelerde eşitlikçi ve özgürlükçü bir eğitim verilmesi zaruridir.
Kültür sanattan medyaya, akademiden siyasete, mahallelerden işyerlerine toplumsal ömrün her alanı ayrımcı, aşağılayıcı her türlü içerikten arındırılmalı, eşitlikçi bir biçimde yine inşa edilmelidir.
Cumhuriyetin kazanımlarına sahip çıkan bu ülkenin bayanları geleceğini ne emperyalizmin tahlil tekliflerine ne de yozlaşmış siyaset alanına bırakacaktır. Bu ülkenin bayanları kendi geleceklerini kendileri belirleyecek, bunun için çabadan vazgeçmeyecektir. Üstelik sırf şiddet ile değil, topyekün gericilikle, emeklerini çalanlarla, eğitim hakkını gasbedenlerle, eşitsizlikten nemalananlarla çaba edecek, kesinlikle kazanacaktır. İstanbul Sözleşmesi’nden korkanların karşısına, nasıl bir ülke kuracağımızı gösteren kararlarımızla çıkmanın vaktidir.
Eşit ve özgür yarınların kurulması için omuz ver, birlikte kazanalım!
Cumhuriyet
