Yargıtay’ın emsal nitelikteki kararıyla, şuurlu formda işi yavaşlatmak, iş akışını aksatmak, çalıştığı işyerinde, tıpkı kesimdeki rakip firmayı övmek, mesai arkadaşlarına ‘Allah kurtarsın’ demek işten atılma sebebi sayılacak.
Çalıştığı fabrikada, idarenin tüm ihtarlarına karşın huzursuzluğa sebebiyet veren kelam ve davranışlarda bulunan usta başı, tazminatsız kovuldu. 2. İş Mahkemesi’ne müracaat eden usta başı, iş mukavelesinin haksız formda işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile eşitlik prensibine muhalif davranılması sebebine dayalı tazminatın davalıdan tahsilini talep etti. Davalı işyeri sahibi; davacının sık sık ikaz aldığını, müsaadesiz işe gelmediğini, çalışma arkadaşlarına olumsuz davranışlarda bulunduğunu, işi yavaşlattığını, önlemsiz davranışları ve dikkatsiz çalışması nedeniyle müvekkili şirkete ziyan verdiğin, davacının kelam konusu tutanaklar ile tekraren uyarıldığını lakin davacıda rastgele bir düzelmenin meydana gelmediğini lisana getirdi. Mahkeme; davanın kısmen kabulüne hükmederek, davacıya kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesi gerektiğine karar verdi. Davalı patron kararı temyiz edince devreye Yargıtay 22. Hukuk Dairesi girdi.
‘TAZMİNAT HAKKANİYETLİ OLMAMIŞTIR’
Yargıtay kararında; fabrika çalışanlarının işe yeni başlayan işçilere ‘hayırlı olsun’ demelerine rağmen davacı usta başının çiçeği burnundaki işçilere ‘Allah kurtarsın’ diyerek iş yerini kötülediğine dikkat çekildi.
Kararda; “Tanıklar, iş yerine yeni gelen arkadaşlara kendilerinin iyi olsun dediğini davacının ise Allah kurtarsın dediğini ve kısımda öbür firmanın ismini söyleyip şu kadar maaş veriliyordu dediğini ve tutanaklardaki imzanın kendisine ilişkin olduğunu beyan etmişlerdir. Tüm evrak içeriği, tutulan tutanaklar ve dinlenen şahit beyanlarına nazaran davacının iş yerinde arkadaşlarına yönelik telaffuzları ve hareketleri ile çalışma ortamını bozduğu, bayan çalışma arkadaşları ile ilgili söylediği kelamların iş yerindeki çalışma ahlakına uygun düşmediği ve bu prestijle davacının iş yeri huzur ve sükunu bozan hareketlerinin sabit olduğu anlaşılmıştır. Davacının bu davranışları 4857 Sayılı İş Kanunu’nun 25/II uyarınca açıkça patrona haklı fesih imkanı tanımaktadır. Somut vakıalar karşısında Mahkemece kıdem ve ihbar tazminatının kabulüne karar verilmesi hakkaniyet unsuruna ve menfaatler istikrarına muhalif olmuştur. Bu nedenlerle, davacının kıdem ve ihbar tazminatı talebinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi kusurlu olup bozmayı gerektirmiştir. Mahkeme kararının oy birliği ile bozulmasına hükmedilmiştir” sözleri yer aldı.
Cumhuriyet
