L.Ö. isimli genç bayan, akrabası olan G.A ile köy düğünüyle evlendi. Damat, resmi nikahı çalıştığı kent merkezinde kıydıracağını söyledi. Ortadan geçen yıllara karşın damat, resmi nikah kıydırmadı. Geçimsizlik yaşayan çift ayrıldı. G.A.’nın nikah vaadinde durmadığını, ailesinin konutuna gönderilerek mağdur olduğunu öne süren L.Ö., Asliye Hukuk Mahkemesi’nde maddi ve manevi tazminat davası açtı. Davalı damadın kelamlarını tutmadığı, kendisine nikah kıymamasına karşın öteki bir bayanla resmi olarak evlendiğini belirten davacı bayan, toplum içinde prestijinin zedelendiğini lisana getirdi. Davalı G.A ise davacı bayanın davranışlarındaki bozukluk sebebiyle nikahdan vazgeçtiğini argüman etti. Duruşma, bayanın düğün tarihinde reşit olduğu, nikah yapılmaksızın kendi iradesi ile evlenmeyi kabul ettiği gerekçesiyle tazminat talebini geri çevirdi. Kararı davacı bayan temyiz edince devreye Yargıtay 4. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay 4. Hukuk Dairesi, 3 sene birlikte yaşayıp resmi nikah yapılmamasını fırsat bilerek bayanın meskene gönderildiğine dikkat çekti. Kararda; “Toplumun klasik yapısı ve tarafların yaşadığı toplumsal etraf gözetildiğinde toplumda boşanan bayan damgasını taşımasına yol açacağından ortaya çıkan olgu davacının kişilik haklarına ataktır. Bu türlü bir durumun varlığı, davacının yeni bir evlilik yapmasını zorlaştıracağı üzere ileride yapacağı evliliklerde de aleyhine kullanılabileceği kaçınılmaz bir gerçektir. Birebir vakitte akraba olan taraflardan davalının davacının içine düşeceği bu durumu da gözeterek daha hassas davranması beklenmelidir. Davacının, davalı tarafından resmi nikah yapma vaadi ile kandırıldığı ve bunun tesiri altında fizikî ve ruhsal olarak ziyana uğratıldığı, bundan elem ve hüzün duyduğunun kabul edilmesi ve davacının hukuka karşıt hareketten ötürü manevi istikrarının eski haline dönüşmesi, duygusal olarak tatmin edilmesi, ziyan verenin de bir daha bu türlü bir aksiyonda bulunmaktan alıkonulması gayesiyle uygun bir manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Duruşma kararının bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.” denildi.
Cumhuriyet
