İzmir ve Batı Anadolu, 1240 gündür emperyalist ülkelerin işgalindedir. Gazi Mustafa Kemal Paşa Keçiören’de yakın adamlarıyla Ankara’da son gecesini geçirir ve ayrıldığı vakit bir oldukça yorgundur. Yanındakilere:
“Hücum haberini alınca hesap ediniz. On beşinci gün İzmir’deyiz” demiştir. Sanki bu bir ütopya mı idi? Değildi, 20 yıldır, İTK Uşakizade Köşkü’nde gelen konuklara ve kitaplarımda bir belgeyi anlatırım, o evrakta; 18 Ocak 1922 günü, Yüksek Komiseri General Pelle ile Gazi, Uşakizade Köşk’ünde toplantı yaparken, gazeteci Ruşen Eşref Beyefendi ile Fransız Amirali Dumesnil’in ortasında köşkün merdivenleri önünde, çok değişik lakin bir o kadar kıymetli olan şu konuşma geçer. Amiral Dumesnil;
“On dört gün içinde hem yüz kırk, yüz elli bin bireyden fazla bir ordunun yok etmesi, hem de beş yüz elli kilometrelik bir yolu süvarinin on günde aşması, askerlikte az görülmüş bir şeydir; şaşılacak bir surattır bu. Hele piyadenin de tıpkı günde İzmir’e varabilmiş olması, daha şaşılacak şeydir. En şaşılacak şudur ki develer ve kağnılar da beraberdi” demiştir.
2005 yılında, Afyon’da ADD’nin gerçekleştirdiği iki günlük “Kurtuluş Paneli”nden sonra, Kocatepe’de ADD Genelbaşkanı Av. Ertuğrul Karı, Prof. Dr. Yaşar Nuri Öztürk ve KKTC Kurucu Lideri Rauf Denktaş konuştu… O anı hiç unutmadım, artık onlar, sevgi ile bağlandıkları, yollarını aydınlatan Atatürk’ün yanında ve ışıklar içindeler.
1999 yılında, Atatürkçü Niyet Derneği ile yolumu, “Zafer Yürüyüşüne” düşürdüm. Yürüyüşü, kapkaranlık ve buz üzere bir gecede gerçekleştirdik. 14 kilometrelik Şuhut – Kocatepe ortasını 4,5 saatte aşarken, Mehmetçiklerin kağnıları ve atlarını nasıl sessizce geçirdiğini anımsadım, bir daha şehitlere ve Gazilere şükranlarımı sundum.
Yıl; 2021, 26 Ağustos, “Zafer yolu”nun 99. Yılındayız… Bu defa şubem Karşıyaka ADD ile Şuhut’tayız… Şuhut’a yeniden 10 binlerce Atatürkçü gelmişti, evvel, Gazi Mustafa Kemal’in günümüzde müze olan karargahını gezdik. Akşam protokol merasimi izledik. Coşku çok hoştu, protokolun “sıkıcı sıkılığından” yollardan geçemedik. Şuhut Çakırözü merasimi sonrası “Zafer Yürüyüşü”ne başladık. Bu kere, 85 yaşında birkaç büyüklerimizle yürüşe başladık, onların yürüme azimleri, gençlere örnek oldu. Gece soğuk değildi, dolunay vardı, yolumuzu aydınlatıyordu, 70 yaşını aşan ben, binlerce genç tarafından övgü sesleri ile yürüyüşümü tamamladım.
İki yıl orta ile yaptığım “Zafer Yürüyüşü”nde, yurdumuzun birçok yöresinden gelen, binlerce Atatürkçü ile kucaklaştık. Bizlerle yöre köylüleri de yürüyordu. Aileler, çocukları ile yürüyor, dağcılar yeniden var, yürüyüşte İzmirliler çoğunlukta idi… Kıvanç duydum. Yol boyunca ve Kocatepe’de kurumların ikramı bizleri tekrar duygulandırdı.
5 saatlik yürüyüşten sonra, Atatürkçüler, tepede, saat 05.30’u beklerken, şayak kalpaklı Gazi Mustafa Kemal’in heykelinin etrafı Atatürkçüler tarafından sarılmıştı, marşlar daima bir arada, savaş meydanına yanlışsız söylendi. ADD Genel merkezi tekrar oradaydı.
ADD Karşıyaka Şubesinin üyelerine, yolda, İzmir’in işgali ve Kurtuluşunu ve Başkomutan Meydan Savaşını, Çiğiltepeyi, Dumlupınar’ı ve de esir Yunan Başkomutanı Trikopisi anlattım. 100. yılda buluşmak üzere…26 Ağustos 2021
Cumhuriyet