Tepe Yayınevi katliamı, kumpasların, cinayetlerin ve terör örgütünün iç içe geçtiği bir dava olarak tarihe geçti. Malatya’da, 18 Nisan 2007’de düzenlenen akında, iş yerinde çalışan Alman Tilman Ekkehart Geske ile Necati Aydın ve Uğur Yüksel boğazları kesilerek öldürülmüştü. Bilinmeyen şahit ile dava “Ergenekon” soruşturması kapsamına alınmıştı.
FETÖ’nün talimatıyla, kendilerinden olmayan askerleri engellemek ve örgüt mensubu askerlerin önünü açmak için “İhbar mektupları” gönderilmesine ait 10 sanık hakkında hazırlanan kumpas iddianamesi ise dün kabul edildi.
FETÖ KUMPASI OLDUĞUNU İTİRAF ETTİ
İddianamede yer alan en dikkat çeken isim ise FETÖ’nün davadaki zımnî şahidi İlker Çınar’dı. Bir periyot papaz olan akabinde Müslümanlığa geçen Çınar, emekli Albay Mehmet Ülger ve emekli Orgeneral Hurşit Tolon’un da ortalarında bulunduğu askerlere, firari FETÖ’cü savcı Zekeriya Öz’ün talimatıyla kumpas kurmuştu. Hurşit Tolon 1,5 yıl cezaevinde yatmıştı.
Çınar, TSK’ye yönelik kumpası itiraf ederken, palavra beyanlarda bulunduğunu, Zekeriya Öz ve FETÖ’cü polislerin talimatlarını gerçekleştirdiğini söyledi.
(Gizli şahit İlker Çınar)
“AMAÇ BAŞINDAN BERİ ÇOK AÇIKTI”
Orgeneral Hurşit Tolon’un avukatı İlkay Sezer bahisle ilgili Cumhuriyet’e yaptığı açıklamada, “Amaç başından beri çok açıktı, şu anda ihraç edilen savcı ve yargıçlar bu davayı örgütün menfaatleri doğrultusunda bir yere taşıdılar” dedi.
Sezer, kumpasın ortaya çıktığını, askerlerin iftira ile mahpusa atıldığını söyledi ve “Kumpası kuran hakim ve savcılar da Yargıtay’da yargılanıyor. Artık bu iftiracılar yargılanacak. Bu yargılamaları da yakından takip edeceğiz” diye belirtti.
(İlkay Sezer-Hurşit Tolon)
ASKERLİKTEN FİRAR ETTİ PAPAZ OLDU
Artık iddianamede yer alan Çınar’ın itiraflarına göz atalım.
İddianamede, 27.10.202 tarihinde Cumhuriyet Başsavcılığı’na söz veren İlker Çınar, eski bir asker olduğunu lakin mesleğini sevmeyip firar ettiğini akabinde Kırklareli Askeri Cezaevi’nde 63 gün yattığını anlattı. 1995 yılında merakı sonucunda Hristiyan olduğunu söyleyen Çınar, İncil okuluna gittiğini, papazlık yapabilecek bir diploma aldığını belirtti.
Çınar daha sonra, Tarsus’ta Amerikan misyoner Thomas Tofilon’un takviyesiyle Milletlerarası Protestan Kilisesi’ni kurduğunu söz etti. Tofilon ise daha sonra Çınar’ın şikayetiyle tarihi eser kaçırdığı gerekçesiyle ceza aldı ve ABD’ye kaçtı.
BEYANLARIN PALAVRA OLDUĞUNU SÖYLEDİ: “İŞKENCE ALTINDA VERDİM”
Kumpasa giden yol ise buradan sonra başladı.
Olayın akabinde “Afaroz” edildiğini söyleyen Çınar, tekrar Müslüman olduğunu akabinde Abdullah Atılgan isimli Jandarma İstihbaratı’nda vazifeli biriyle tanıştığını belirtti.
Çınar sözünün devamında, misyonerlik faaliyetleri ile ilgili “İstihbari çalışma” ismi altında Mehmet Ülger, Haydar Yeşil, Abdullah Atılgan, Ruhi Abat isimli şahıslarla sık sık görüştüğünü anlattı. Çınar, görüşmeler sırasında kendisine Tepe Yayınevi davasında yer alacak numaralar verildiğini söz etti.
Tepe Yayınevi katliamıyla ilgili palavra beyanları üzerine itiraflarda bulunan Çınar şöyle devam etti:
“Benim mutlaka bu şahısların Tepe Cinayeti ile ilgili olduklarına dair bilgi dokümanım bulunmamaktadır ve bu bireylerin cinayetle alakası olduğuna ait vermiş olduğum tüm beyanlarım palavradır. Bana sormuş olduğunuz bana ilişkin tabir tutanakları, duruşma tutanaklarındaki beyanlarımı FETÖ’nün elinde esir olmam nedeniyle azap, darp ve cebir altında verdim. Ben katiyen Tepe Yayın konutu cinayetinin kim tarafından nasıl işlendiği, kimlerin azmettirdiği konusunda rastgele bir bilgim yoktur.”
“SİZ KİMSİNİZ” DİYE SORDU “BİZ DEVLETİZ” CEVABI ALDI
Çınar sözünün devamında, FETÖ’cü polis ve savcıların tehditle sözünü imzalattığını tez etti.
Çınar, 2008 yılında silahlı şahıslar tarafından, firari FETÖ’cü Adem Yavuz Arslan hakkında konuşmaması üzerine tehdit edildiğini öne sürdü.
Çınar, yazılarının ve telaffuzlarının Fehullahçıları rahatsız ettiğini, 2010 yılında Mersin’de 4 kişi tarafından dövüldüğünü belirtti. Çınar, kendisine saldıranların “Sen akıllanmayacaksın” dediğini, “Siz kimsiniz” diye sorduğunda ise “Biz devletiz” karşılığını aldığını anlattı.
Çınar devamın şu çarpıcı ifadeyi verdi:
“’Devletiz’ demeleri nedeniyle kimi kime şikayet edeceğiz biçiminde düşündüm ve şikayetçi olmadım. Bu olaydan yaklaşın 10 gün sonra yeniden 2010 yılının Haziran ayı içerisinde bana vuran iki kişi ile araçta bulunan öteki iki kişiyi Tarsus ilçesi Büyük Park da gördüm. Bu şahısları görünce beni takip ettiklerini düşündüm. Bana birinci yumruk atan şahıs bana hitaben ‘Dersini aldın mı, devletle çalışacak mısın’ biçiminde söyledi. Ben de korkmam nedeniyle ‘Evet devletle çalışacağım’ formunda söyledim.”
“TALİMATLARI” YERİNE GETİRDİ
İlker Çınar kendisini “Devlet” olarak tanıtan bireylerden flash bellek aldığını, dokümanları çıkarıp Tarsus Cumhuriyet Başsavcılığı’na ve Başbakanlığa verdiğini itiraf etti.
ZEKERİYA ÖZ İLE BULUŞTU
İlker Çınar, 20-24 Aralık 2010 tarihinde İstanbul TEM Şube’de söze çağrıldığını ve burada FETÖ’cü polisler tarafından tehdit edildiğini söyledi.
Çınar tabirde yaşananları ve Zekeriya Öz ile olan müsabakasını anlattığı satırlar iddianamede şöyle yer aldı:
“İstanbul’a otobüsle gittim. Esenler Otogarı’nda beni Nejat Aksu isimli polis memuru beni karşıladı. Daha sonra beni otogardan alarak hiç bir şey konuşmadan Vatan Caddesi’nde yer alan emniyet binasına götürdü. Emniyet binasında Terörle Çaba Şube Müdürlüğü’ne girdik. Burada Polis Memuru Nejat Aksu bizi ‘Komiserim’ diye hitap ettiği ve sonradan komiser olduğunu öğrendiğim Hüseyin Özkan isimli kişinin yanına götürdü ve Hüseyin Özkan ile görüşmeye başladım. Burada Hüseyin Özkan bana hitaben ‘Sen Ergenekon davasında şüphelisin, Tepe Yayın Konutu cinayeti davasında şüphelisin, bununla ilgili söz vereceksin’ halinde söyledi. Ben de bunun üzerine Hüseyin Özkan’a hitaben ‘Ben Fetullahçıların açmış olduğu kumpas davalarına bir yanıt vermem’ halinde söyledim.
‘BİZ SENİ KONUŞTURMASINI BİLİRİZ’
Bunun üzerine Hüseyin Özkan isimli şahıs bana hitaben ‘Biz konuşturmasını biliriz’ biçiminde söyledi ve bana tokat attı. Daha sonra bana hitaben ’Senin kurtuluşun yok, ya konuşursun ya konuştururuz, ya da dediğimizi yaparsın ve ölmezsin yaşarsın’ halinde söyledi. Ben Hüseyin Özkan ile konuşmaya devam ederken odada Nejat Aksu’da vardı ve ardından odaya Hüseyin Özkan’ın ‘Müdürüm‘ diye hitap ettiği Oğuzhan Ceylan geldi. Oğuzhan Ceylan isimli şahıs bana hitaben ‘Sen konuşmasan da olur, dediklerimizi yap, akıllı ol’ biçiminde söyledi. Daha sonra bulunduğumuz odanın yanında bulunan Kazım Aksoy diye hatırladığım ve TEM Şube Müdürü olan kişinin odasına götürdüler. Buraya gittiğimde Kazım Aksoy’un masasında Zekeriya Öz oturuyordu. Kazım Aksoy da ayakta bekliyordu. Bu odaya benimle birlikte Oğuzhan Ceylan, Nejat Aksu ve Hüseyin Özkan da geldi. Bu esnada Zekeriya Öz bana hitaben ‘Gel gel’ diyerek karşısında durmamı istedi.
Karşısında durduktan sonra bana hitaben ‘Sen kendini kurtaramazsın, ben seni bir halde zati alacaktım, bak bu formda geldin, biz devletin kendisiyiz, bu pisliklerden kurtulacağız, bu memurların yazacakları, çizecekleri şeyleri imzalayacaksın’ biçiminde söyledi. Bunları söyledikten sonra beni Zekeriya Öz’ün odasından aldılar ve yan odaya geçirdiler. Yan odaya geçtikten sonra biri çay getirdi. Bu kişinin ismini soyadını bilmiyorum. Çaycı mıdır polis mi ondan emin değilim. Lakin bu çay getiren şahıs bana hitaben ‘Bak kardeş, kendini kurtaramazsın, bu adamlar ne diyorsa he de geç git, bunlar canını yakar’ biçiminde söyledi. Çaycı gelip bu lafları söylediğinde çaycı ve benim dışımda odada kimse yoktu. Çaycı gittikten sonra odaya Hüseyin Özkan geldi ve bana hitaben ‘Senin ifadeni alacağız, senin konuşmana gerek yok, hepsi hazır zaten’ halinde söyledi … Hüseyin Özkan bana hitaben ‘’Senin ifadeni alacağız, senin konuşmana gerek yok, hepsi hazır zaten’ halinde söylemesi üzerine ben de görmüş olduğum cebir, şiddet ve darp olayından ötürü korkarak ne derlerse yapmaya karar verdim. Benim ne söylerlerse yapacağımı beyan ettiğim hususu Zekeriya Öz’e bildirilmiş. Zekeriya Öz tekrardan beni Kazım Aksoy’un odasına çağırdı. Hüseyin Özkan beni Kazım Aksoy’un odasına götürdüğünde odada Kazım Aksoy, Zekeriya Öz, Oğuzhan Ceylan ve Kenan isimli şahıs vardı. Kenan isimli şahsın polis olduğunu düşünüyorum. Kenan uzun uzunluklu ve sarışındı. Bu şahsı görsem teşhis ederim. Zekeriya Öz’ün yanına gittiğimde bana hitaben sert bir üslupla ‘Bundan sonra seninle ilgilenecek olan Kenan, bütün irtibatlarını Kenan’la sağlayacaksın’ halinde söyledi. Daha sonra Hüseyin Özkan ve Kenan isimli şahısla birlikte tekrardan yan odaya geçtim. Bu odada bana hazırlanmış bir söz.”
Cumhuriyet